Το μέταλλο που έχει ο Ολυμπιακός και γενικότερα η προσωπικότητά του ως ομάδα έκαναν την εμφάνισή τους στο Μονακό.
Και πλέον ο Ολυμπιακός έχει τη μοναδική ευκαιρία να καθαρίσει τη σειρά από την Παρασκευή (29/4) και να βρεθεί στο Βελιγράδι. Έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα στην Μονακό μετά το –24 του ΣΕΦ για το ποιος είναι το «αφεντικό» της σειράς. Και κυρίως της (απ)έδειξε ότι μπορεί να ανταποκριθεί τόσο στους 71 πόντους (όπως στο Game1) όσο και στους 87.
Αρκεί βέβαια να παίξει με τους κανόνες που ορίζει ο ίδιος.
Και ο Ολυμπιακός όρισε τους κανόνες στο Πριγκιπάτο. Εμφανίστηκε όσο σκληρός έπρεπε να είναι και με τον Μπαρτζώκα να επιδεικνύει τον απαιτούμενο «κυνισμό» που απαιτούν οι περιστάσεις.
Όταν φορτώθηκε νωρίς με 2 φάουλ ο Τζέιμς δε δίστασε να ρίξει και τον Λούντζη με την εντολή να επιτίθεται στον Αμερικανό. Ή επίσης όταν είδε ότι ο ΜακΚίσικ ήταν αλλού, τον άφησε στον πάγκο (πολύ χρήσιμο αυτό για το Game 4).
Ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός ήταν απολαυστικός, με ρεσιτάλ αμυντικά κι επιθετικά. Το σερί 12-0 που υποχρέωσε την Μονακό να μείνει πέντε λεπτά χωρίς καλάθι (63-51) κι έβαλε γερά θεμέλια.
Η διαφορά έφτασε και στο +15 λίγο πριν το τέλος της 3ης περιόδου αλλά οι γηπεδούχοι αντέδρασαν, εκμεταλλευόμενοι την ανακατωσούρα που προκαλεί ο Πάρις Λι, κάποια λάθη του Σλούκα και το σχήμα με τον Μπέικον στο 4 (που έκανε θραύση στο Game 2)
Η αλήθεια είναι ότι η Μονακό δε θα είχε τη δυνατότητα να αντιδράσει με τον τρόπο αυτό αν ο Ντουέιν Μπέικον είχε πάρει το δρόμο προς τα αποδυτήρια, όπως έπρεπε να είχε γίνει, στα 56’’ πριν το τέλος της 3ης περιόδου.
Τότε που έπιασε από το λαιμό τον Παπανικολάου και τον πέταξε στο παρκέ. Σωστό το αντιαθλητικό φάουλ, λάθος το ότι δεν αποβλήθηκε και κωμική η απόφαση για τεχνική ποινή στον Έλληνα φόργουορντ.
Προφανώς ο Ολυμπιακός αδικήθηκε από την «πολιτική» των διαιτητών που με τη διαφορά στο +14 δεν ήθελαν να αποδυναμώσουν τους γηπεδούχους.
Παρεμπιπτόντως το σκορ ήταν τότε στο 69-55. Κι αν ο Μπέικον είχε πάρει το δρόμο για τα αποδυτήρια (που θα ήταν και η πιο σωστή απόφαση) δε θα συζητούσαμε τώρα περί ανατροπών.
Παρόλ’ αυτά και με την Μονακό να κάνει την αντεπίθεσή της δείχνοντας πόσο απρόβλεπτη κι επικίνδυνη ομάδα είναι, ο Ολυμπιακός αντέδρασε. Τα δύο συνεχόμενα τρίποντα του Πάρις Λι έφεραν τους Γάλλους μπροστά. Σ’ εκείνο το σημείο λειτούργησαν καλά δύο τομείς.
-Πρώτον η άμυνα και ειδικά εκείνη του Φαλ ο οποίος κυνήγησε σαν γκαρντ τον Άντζουσιτς και τον υποχρέωσε να πάει σε κακή επίθεση.
-Δεύτερον οι βολές που μέχρι την τέταρτη περίοδο πονούσαν τον Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν 11/19 στο τέλος της 3ης περιόδου. Από το σημείο που η Μονακό προηγήθηκε 80-79 είχαν 8/8 με τέσσερις διαφορετικούς παίκτες (και 10/10 συνολικά στην τελευταία περίοδο.
Εν κατακλείδι ο Ολυμπιακός έδειξε ότι διαθέτει το μέταλλο και την προσωπικότητα ώστε να ξεφύγει από την πολύ επικίνδυνη κατάσταση στην οποία τον έβαλε η Μονακό. Εξαιρετική ομάδα είναι οι Γάλλοι, αλλά και ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα πανέτοιμη για να πάρει αυτό για το οποίο πάλεψε τόσους μήνες.
Αν τον Δεκέμβριο έλεγε κάποιος στους «ερυθρόλευκους» ότι τον Απρίλιο θα βρίσκονταν σε αυτή τη θέση που είναι τώρα, σίγουρα θα πετούσαν τη σκούφια τους.
Ο Ολυμπιακός απέχει 40 λεπτά από το Βελιγράδι κι έχει την προοπτική να τελειώσει από την Παρασκευή (29/4) την πρόκριση.
Αν θέλετε τη γνώμη μου θα προτιμούσα να καθαρίσει η ελληνική ομάδα με το φάιναλ φορ από το Μονακό χωρίς να χρειαστεί να φτάσει σε πέμπτο αγώνα έστω κι αν αυτός θα είναι στην έδρα της.
Τώρα που έχει όλα τα πλεονεκτήματα με το μέρος του κι έχει φορτώσει την πίεση στους Γάλλους, μπορεί να το πετύχει. Η Μονακό έχει βρεθεί σε μια κατάσταση πρωτόγνωρη που πρέπει να διαχειριστεί κι όπως φάνηκε υπό πίεση δε λειτουργεί και τόσο καλά.