Ολυμπιακός: Όπως… έστρωσε κοιμήθηκε!

Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τις φετινές του υποχρεώσεις όχι μόνο στην Euroleague αλλά στο σύνολο της σεζόν και το πρόσημο δεν είναι θετικό αν επιχειρήσουμε απολογισμό.

Πολύ νωρίς, από τις 9 Απριλίου, ο Ολυμπιακός τελειώνει τη χρονιά του. Από τη στιγμή κατά την οποία δεν υπάρχουν υποχρεώσεις εντός συνόρων, σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο, το τέλος της Euroleague σηματοδότησε και το τέλος της σεζόν.

Σκληρό; Αν μη τι άλλο, ναι! Η απουσία από τις εγχώριες διοργανώσεις έχει το τίμημά της και οι Πειραιώτες το πλήρωσαν. Τόσο από το γεγονός ότι δεν είχαν κανένα στόχο από τα τέλη Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου, καθώς αντικειμενικά η εντός έδρας ήττα από τον Παναθηναϊκό ουσιαστικά τελείωσε τη σεζόν. Όσο και από το ότι ο ένας αγώνας την εβδομάδα, η έλλειψη υποχρεώσεων στην Ελλάδα δεν ευνοεί μια ομάδα ώστε να δέσει και να βρει ρυθμό.

Ο Ολυμπιακός ολοκληρώνει τη σεζόν 2020-2021 με 34 επίσημους αγώνες όταν (για παράδειγμα) ο Παναθηναϊκός έχει ήδη 51. Και με 6 αγώνες (2 στην Euroleague, 3 στην Basket League κι έναν στο Κύπελλο) εξ αναβολής. Αν είναι να δώσουμε κι άλλα παραδείγματα η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ μαζί με Πρωτάθλημα- Κύπελλο Ισπανίας και Euroleague έχουν 65… Είχαμε κάνει σχετικό θέμα παλαιότερα στο Sportime και φαινόταν πεντακάθαρα αυτό.

Αν προχωρήσουμε σ’ έναν απολογισμό της σεζόν για τον Ολυμπιακό, πολύ απλά θα αναφέρουμε ότι δεν πήρε τίποτε περισσότερο αλλά ούτε και λιγότερο απ’ αυτά που άξιζε. Η επιστροφή του Κώστα Σλούκα δεν ανέδειξε μόνο ότι τα προβλήματα οικονομικής φύσεως ήταν παροδικά (όπως αναμενόταν) και λύθηκαν. Αλλά έβαλε τους «ερυθρόλευκους» σε μια τελείως διαφορετική διαδικασία: Να θέτουν στόχους τουλάχιστον για πλέι οφ.

Ήταν εφικτός αυτός ο στόχος; Όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν. Η έλευση του Σλούκα από μόνη της, δε μπορούσε να αλλάξει επίπεδο τον Ολυμπιακό σε βαθμό ώστε ν’ ανταγωνιστεί τις ομάδες της πρώτης οχτάδας- δεκάδας!

Έχουμε καταθέσει την άποψη πολλές φορές ότι ο Σλούκας έπρεπε να υποστηριχτεί από έναν γκαρντ υψηλού επιπέδου. Ο Βασίλης Σπανούλης, έχει το μυαλό, τη θέληση αλλά όχι και το κορμί πια ώστε να είναι σταθερά στην «πρώτη γραμμή». Ο Χάρισον δεν έκανε το step up που περίμεναν όλοι ενώ ο Τζένκινς δεν ήταν κάτι περισσότερο από ρολίστας. Κι αναρωτιέται κανείς εύλογα αν ο φετινός Ολυμπιακός είχε την πολυτέλεια να ποντάρει σε ξένο παίκτη που έκανε…με το σταγονόμετρο επιθετικές προσπάθειες.

Ο Σλούκας είναι ένας εξαιρετικός παίκτης, ανήκει στο τοπ επίπεδο, που όμως πάντα είχε τουλάχιστον έναν ακόμα σπουδαίο γκαρντ δίπλα του. Και στον Ολυμπιακό (Σπανούλης– Λο για παράδειγμα) και στην Φενέρμπαχτσε (Μπογκντάνοβιτς- Ντε Κολό). Κάποια στιγμή ήταν σα να προσπαθούσε να κάνει πολλά παραπάνω από το παιχνίδι του και να «μπερδεύεται».

Υπήρξαν αγώνες (όχι λίγοι) που η περιφέρεια έμοιαζε άδεια. Κι ας «τρύπησε» το ταβάνι του ο Λαρεντζάκης. Ο Ολυμπιακός χρειαζόταν σταθερές που δεν είχε.

Αποτέλεσμα ήταν να μην έχουμε καταλάβει ως το τέλος της σεζόν τι μπάσκετ ήθελαν να παίξουν οι «ερυθρόλευκοι». Κι αυτό είναι λογικό με τέτοιο «κενό» στην περιφέρεια. Η άμυνα ήταν κακή και τίποτα δε μπορούσε να προχωρήσει.

Στο «5» επίσης ο Ολυμπιακός είχε καλή «υποστήριξη» με τον Μάρτιν αλλά όχι και τον σέντερ- σημείο αναφοράς στη ρακέτα. Είναι το επόμενο κομμάτι που πρέπει να κοιτάξουν οι «ερυθρόλευκοι» για τη νέα αγωνιστική περίοδο.

Όμως έχει σημασία να φτιάξουν και τον κορμό τους. Ο Μπαρτζώκας είπε ότι με ΜακΚίσικ-Μάρτιν και Ζαν Σαρλ ο Ολυμπιακός έχει μια σίγουρη τριάδα ξένων. Υπάρχουν και συμβόλαια σε ισχύ των Σλούκα- Παπανικολάου, Λαρεντζάκη και Βεζένκοφ αν και με την «έκρηξη» του τελευταίου δεν αποκλείεται να υπάρξει «ενόχληση» από «πλούσιες» ομάδες. Δεν είναι πάνω από 250 χιλιάδες το buyout.

Υπάρχουν και οι εκκρεμότητες με τις δύο «σημαίες» της ομάδας, Σπανούλη και Πρίντεζη που είναι ένα ιδιαίτερο ζήτημα. Όπως επίσης με το ότι πρέπει να «δυναμώσει» ο ελληνικός κορμός αλλά υπάρχουν πλάνα και γι’ αυτό.

Το σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει καλό potential για τη νέα σεζόν (που υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να επιστρέψει στην Basket League). Αλλά ειδικά για τη φετινή, κανείς δε μπορεί να πει ότι πήρε λιγότερα απ’ όσα άξιζε.

Πήρε ακριβώς αυτά που άξιζε.