Αντικειμενικά, ο Ολυμπιακός δεν είχε και πολλές πιθανότητες στην Κωνσταντινούπολη απέναντι στην εξαιρετική Εφές. Είναι καλύτερη ομάδα. Υπερέχει σε ποιότητα, βάθος, ετοιμότητα. Και βέβαια διαθέτει αυτόν τον ΠΑΙΧΤΑΡΑ, τον Σέιν Λάρκιν που έκανε και πάλι τα δικά του!
Τρομερός, πραγματικά. Προσπαθώ να θυμηθώ αν υπάρχει παίκτης που να έχει ευστοχήσει σε 10 τρίποντα σε δύο διαφορετικούς αγώνες μέσα στην ίδια σεζόν! Δεν βρίσκω. Ο άνθρωπος είναι με διαφορά ο κορυφαίος παίκτης στην φετινή Euroleague. Και πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι το βραβείο του MVP της σεζόν του ανήκει.
Η Εφές είναι σπουδαία ομάδα… Η «χημεία» της, το ταλέντο (ομαδικά κι ατομικά), ο ρυθμός που δίνει στον αγώνα!!! Πραγματικά καλοκουρδισμένη μηχανή. Και ο Ολυμπιακός, όπως είναι φέτος δεν μπορεί να ακολουθήσει αυτή την ομάδα.
Όμως για να είμαστε και αυστηροί: Σπουδαίος παίκτης ο Λάρκιν, αλλά δεν του ζητάς και… αυτόγραφο. Το ίδιο ισχύει και για τον Μίσιτς, τον δεύτερο πόλο στην περιφέρεια της Εφές. Παρεμπιπτόντως οι δυο τους είχαν τους 52 από τους 91 πόντους, τα 12 από τα 14 τρίποντα και τις 14 από τις 20 ασίστ της Εφές.
Ο Ολυμπιακός, ο Λάρκιν και τα… μηδέν λάθη της Εφές
Αν προσπαθήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε τους αριθμούς, έχουν αρκετά σημεία να σταθούμε, όμως. Θα μπορούσαμε να μείνουμε στους 29 πόντους του πρώτου δεκαλέπτου της Εφές (ο Ολυμπιακός έβαλε 24 με άψογα στατιστικά). Μα δεν ήταν αυτό το ζήτημα… Τα ΜΗΔΕΝ ΛΑΘΗ των Τούρκων ήταν το θέμα. Τα 5 λάθη του Ολυμπιακού που έδωσαν 10 πόντους στην Εφές. Σε μια ομάδα που πρέπει να πιέσεις, πρέπει να «ενοχλήσεις» και σίγουρα δεν πρέπει να της δίνεις τη μπάλα! Διότι θα σε… τσακίσει.
Και αντίστοιχα 11 λάθη στο ημίχρονο. Και 18 πόντοι της Εφές από λάθη αντιπάλου. Και 10 επιθέσεις λιγότερες είχε ο Ολυμπιακός από τους αντιπάλους. Κι ας σούταρε 10/15 δίποντα και 5/8 τρίποντα… Κι ας είχε 12 ασίστ….
Όπως ακριβώς είπε και ο Μπαρτζώκας: «Τους κοιτούσαμε»! Βέβαια υπάρχουν και δικαιολογίες. Όπως π.χ ότι δεν είναι και τόσο εύκολο να ελέγξεις και να σταματήσεις τον Λάρκιν. Ούτε μπορείς να είσαι αλάνθαστος απέναντι σε μια ομάδα με ομοιογένεια, ταλέντο και βάθος. Ούτε και συγκρίνονται ποιοτικά και ποσοτικά οι δύο ομάδες.
Απ’ εκεί και πέρα ήταν σημαντικό ότι ο Ολυμπιακός προσπάθησε να επανέλθει. Αντέδρασε. Έβγαλε εγωισμό αλλά δεν μπορούσε και πολλά παραπάνω λόγω της σαφούς διαφοράς ποιότητας.
Σημασία, όμως έχει και το «πως χάνεις» εκτός από το αποτέλεσμα. Και ο Ολυμπιακός έχασε σαν κανονική ομάδα και όχι σαν… περιπλανώμενος θίασος όπως συνέβαινε το προηγούμενο διάστημα.
Και θα συμφωνήσετε ότι υπήρξαν πολλά τέτοια ματς φέτος
Αν ο Μπαρτζώκας καταφέρει και μετατρέψει σε αξιοπρεπή μια χρονιά που ήταν «καμένη», προβληματική και… θεόστραβη τότε θα έχει πετύχει κάτι πολύ σημαντικό. Κι ας μην έχει προκριθεί στα πλέι οφ.
Διαβάστε εδώ όλα τα blog του συντάκτη