Σε κάποια πράγματα δεν έχει να κάνει με το αν είναι φίλος σου ή όχι ο Βασίλης Βέργης αλλά με την ωμή αλήθεια.
Πληροφορηθήκαμε ότι από το βράδυ της Παρασκευής, ο έμπειρος δημοσιογράφος, Βασίλης Βέργης, με πολλά χιλιόμετρα στις εφημερίδες και στο ραδιόφωνο (εσχάτως παλεύει στα «γεράματα» το διαδίκτυο, όπως όλοι) αποτελεί παρελθόν από τη συχνότητα του Sport FM.
Είναι εκείνος που κρατούσε την πιο «δυνατή» εκπομπή του σταθμού. Στην πιο δυνατή ώρα, εννοώ. Κι αίφνης αποφασίζεται η απομάκρυνσή του. Σημεία των καιρών; Μακάρι να μην ισχύει κάτι τέτοιο.
Διότι δεν είναι καλό όχι μόνο για τον κλάδο των δημοσιογράφων (με όσα προβλήματα υπάρχουν) αλλά και των αναγνωστών/ακροατών/τηλεθεατών. Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει, καλά να πάθει.
Δε θέλω να πω ότι στον Βέργη (ή σε οποιονδήποτε άλλο δημοσιογράφο) τελειώνει η δημοσιογραφία. Θα ήταν ψέματα κάτι τέτοιο. Και θα ήταν σα να κοροϊδεύουμε εμείς τον κόσμο. Και σίγουρα δεν το πιστεύει ούτε ο ίδιος
Επί της ουσίας, πως κρίνεται, όμως, ένας επαγγελματίας; Από τις θέσεις του, τη διαδρομή του, το υπόβαθρο και φυσικά από την αλληλεπίδραση που έχει με το κοινό. Ακόμα κι αν η «θέση» του κοινού σ’ αυτή τη σχέση έχει παρεξηγηθεί στον ίδιο βαθμό που πχ ένας δημοσιογράφος (όχι ο συγκεκριμένος, παράδειγμα αναφέρουμε, απλώς το διευκρινίζω για να μη μεταφερθούν πάλι «τέρατα» από καλοθελητές) ταυτίζεται με ένα παράγοντα.
Μπορώ, σε κάθε περίπτωση, να αποδεχτώ ότι ο Βασίλης Βέργης σε κάποιους άρεσε, σε κάποιους όχι. Κάποιοι άκουγαν την εκπομπή του, κάποιοι όχι.
Βεβαίως στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι το κοινό έχει επιλογή. Πατάει άλλο κουμπί στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση. Αγοράζει άλλη εφημερίδα. Πληκτρολογεί άλλη διεύθυνση… Κάτι σαφώς προτιμότερο από το να καταριέται για ψόφους, καρκίνους κτλ (εμείς κι αν το έχουμε περάσει στο Sportime αυτό) ή και να χαίρεται με μια απόλυση.
Σε κάθε περίπτωση δε θέλω να κρίνω κανέναν. Όμως ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω το λόγο για τον οποίο συμβαίνουν τόσοι πανηγυρισμοί όταν απολύεται κάποιος.
Κι αυτό δεν έχει να κάνει με τον Βέργη. Έτυχε… Εχει να κάνει με κάθε επαγγελματία και όχι απαραίτητα δημοσιογράφο (μπορεί πχ να είναι γιατρός, κηπουρός ή απλός υπάλληλος) που χάνει τη θέση του.
Δε ξέρω αν είναι η κλασική αντίδραση, απόρροια των απωθημένων που πολλοί έχουν ότι δηλαδή θα ήταν καλύτεροι στη θέση του άλλου.
Όμως σίγουρα είναι ένα αντικείμενο προς διερεύνηση.
Στο Sportime δεν έχουμε κολλήματα με το να υπερασπιστούμε «δικούς» μας ή όχι. Ούτε μας ενδιαφέρει αν ανήκουν σε άλλο Μέσο. Αυτό αν δεν το έχετε καταλάβει ακόμα, κακό δικό σας