Όταν ο Λάζος πήγε να αλλάξει το μπάσκετ ήταν μόνος του

Οι εκλογές της ΕΟΚ απασχολούν πολύ κόσμο τώρα τελευταία. Βλέπετε το ελληνικό μπάσκετ θα αλλάξει σελίδα. Είναι το τέλος εποχής για τον Γιώργο Βασιλακόπουλο αλλά και η πρώτη φορά που εμφανίστηκε τόσο ισχυρή… αντιπολίτευση. Επιτρέψτε μου όμως, κάπου εδώ να βάλω έναν αστερίσκο.

Οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να παίρνουν θέση. Αυτό επιτάσσει η δουλειά μας, ότι πρέπει να λέμε την άποψή μας. Είτε αρέσει, είτε όχι. Είτε συμφωνείτε, είτε διαφωνείτε. Είτε εκτιμήσετε ότι… κάποιον (υπο)στηρίζουμε είτε όχι. Θα σας απογοητεύσω σε ό,τι αφορά στο τελευταίο διότι πολύ απλά δεν πιστεύω ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ από τους υποψήφιους.

Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, με τα καλά και τα… στραβά του, έγραψε μεγάλη ιστορία στο ελληνικό μπάσκετ. Το τέλος εποχής του ήρθε με το ηλικιακό όριο και δεν είμαι τόσο βέβαιος ότι θα αποφάσιζε να αποχωρήσει αν δεν υπήρχε αυτό το ζήτημα.

Τι έχουμε απέναντι; Τον Παναγιώτη Φασούλα, τον Γιάννη Σγουρό και τον Βαγγέλη Λιόλιο. Τρέφω μεγάλο σεβασμό και για τους τρεις όπως και για τον Τάκη Τσαγκρώνη που πιθανότατα θα είναι υποψήφιος επίσης. Θα μου επιτρέψετε όμως να σας πω ότι το ελληνικό μπάσκετ έχασε τη μεγάλη του ευκαιρία με τον Λάζαρο Παπαδόπουλο. Και όσα συνέβαιναν πριν από 10-12 χρόνια.

Όταν ο Λάζαρος ΟΝΤΩΣ πήγε να τα βάλει με το…σύστημα. Όταν ΟΝΤΩΣ όρθωσε το ανάστημά του στον πανίσχυρο Γιώργο Βασιλακόπουλο και δεν περίμενε να θεσπιστεί το… ηλικιακό όριο για να σταθεί απέναντι στο… αφεντικό της Ομοσπονδίας.

Όταν δεν δίσταζε να σχολιάζει τα κακώς κείμενα… Όταν προσπάθησε να παρασύρει τους «προνομιούχους» της Basket League σε αγώνα για την ασφάλιση των ταλαίπωρων συναδέλφων τους στην Α2 Κατηγορία.

ΤΟΤΕ που ΟΛΟΙ οι παίκτες του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, ακόμα και οι συνάδελφοί του στο ΔΣ του ΠΣΑΚ πολύ απλά ΤΟΝ ΠΟΥΛΗΣΑΝ! Κι έσπασαν την απεργία… Και εγκαταλείφθηκε ο Λάζαρος… Και στη συνέχεια σταμάτησε να ασχολείται.

Το μπάσκετ θέλει… Λάζαρο

Ένας άνθρωπος που πάντα εξέφραζε προβληματισμούς και ανησυχίες για το μέλλον και την προοπτική του μπάσκετ στην Ελλάδα. Και τότε είχε πέσει το… μήνυμα: Η φωνή του Λάζαρου δεν πρέπει να ακούγεται.

Αλήθεια η θέση του Παναγιώτη Φασούλα, του Γιάννη Σγουρού και του Βαγγέλη Λιόλιου ποια ήταν τότε; Θυμάστε κάποιον από τους νυν επίδοξους διαδόχους και αναμορφωτές του μπάσκετ και της ΕΟΚ να παίρνει θέση;

Ούτε ο Φασούλας πήρε, αν και υπήρξε σκληρός συνδικαλιστής όταν ακόμα αγωνιζόταν στον ΠΣΑΚ. Θυμάστε τα… επεισοδιακά συμβούλια πριν το Ευρωμπάσκετ του 1991 αλλά και τις απεργίες στη σεζόν που ακολούθησε; Ήταν πρωταγωνιστής.

Ούτε ο Γιάννης Σγουρός, αν και πρώην αθλητής, προπονητής και παράγοντας του μπάσκετ στον Μίλωνα. Ήταν μετά την ταύτισή του με την άρση βαρών αλλά και στη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας στη Νομαρχία.

Ούτε ο Βαγγέλης Λιόλιος ο οποίος επί σειρά ετών (όπως και ο Προμηθέας φυσικά) ταυτιζόταν απ’ όλο τον μπασκετόκοσμο με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο. Όπως και ο Φασούλας (υπήρξε και αιχμή του Λιόλιου) ενώ ο Σγουρός ήταν για ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ εκτός μπάσκετ και απόλυτα ταυτιζόμενος με την άρση βαρών.

Ο Λάζαρος είχε μείνει μόνος… Και όντως, η φωνή του σταμάτησε να ακούγεται. ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ

Όταν τους χρειάζονταν…

Με όλο τον σεβασμό λοιπόν, το μπάσκετ δεν χρωστάει σε κανέναν. Ούτε στον Γιώργο Βασιλακόπουλο, ούτε σε κανέναν άλλον.

Η αποστασιοποίηση όλων των επίδοξων νέων ηγετών της ΕΟΚ όταν το μπάσκετ τους χρειαζόταν και η εμφάνισή τους (ενώ μέχρι τότε ήταν… δίπλα στον Βασιλακόπουλο) με υποχρεώνει να είμαι αρκετά δύσπιστος για την επόμενη μέρα.

Ούτε με υποσχέσεις θέσεων, ούτε με αλισβερίσια για marketing, ούτε με δεσμεύσεις για οφίτσια γίνεται δουλειά.

Το μπάσκετ έχασε την ευκαιρία του με τον Λάζαρο. Μακάρι να διαψευστώ και ο αντικαταστάτης του Βασιλακόπουλου να αλλάξει την εικόνα.