Ο καθένας μπορεί να δώσει την ερμηνεία που θέλει ή τον βολεύει στην υπόθεση του Ντίνου Μήτογλου αναλόγως της οπτικής του ή της αποστολής που εκτελεί.
Αν θέλουμε όμως να βρούμε την πραγματική διάσταση μετά την επικείμενη αποχώρηση του Μήτογλου, θα πρέπει να δούμε τα πράγματα ψυχρά και ρεαλιστικά. Αλλιώς κινδυνεύουμε να χάσουμε την ουσία. Σε τέτοιες καταστάσεις το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να αποβάλεις τα όποια συναισθήματα κι αυτό φυσικά θα πρέπει να κάνουν και στον Παναθηναϊκό.
Δεδομένο πρώτο: Ο Παναθηναϊκός χάνει έναν Έλληνα παίκτη στην καλύτερη ηλικία του. Τον απέκτησε το 2017 και τη στιγμή κατά την οποία εξελίχθηκε στο επίπεδο της Euroleague, χάνεται. Εδώ υπάρχουν δύο παρακλάδια: Το πρώτο είναι ότι ο Παναθηναϊκός τον χάνει… τσάμπα! Δεν έχει δηλαδή κάποια σχέση με τις business της Μπασκόνια (που μάλλον θα πρέπει να προσπαθεί να δουλέψει απ’ εδώ και πέρα) ώστε να ευνοηθεί οικονομικά.
Το δεύτερο είναι ότι ο Παναθηναϊκός χάνει τον Μήτογλου επειδή ο παίκτης κατά πρώτο λόγο βρήκε μεγαλύτερο συμβόλαιο (αν είναι υπεραξία δεν το συζητάμε αφού του το έδωσαν) και κατά δεύτερο δε βλέπει αγωνιστική προοπτική. Προφανώς το δεύτερο είναι πολύ σοβαρότερο. Ένας από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας χάνεται επειδή δεν υπάρχει καμία εγγύηση για τη δυναμική της ομάδας.
Κι εδώ φτάνουμε σε ακόμα ένα σημαντικό ζήτημα.
Είναι πολύ σημαντικό για τον Παναθηναϊκό, ειδικά τώρα με τα έσοδα- έξοδα να παρουσιάσει ένα πλάνο εξέλιξης κι ανάπτυξης στο αγωνιστικό κομμάτι.
Για παράδειγμα να ξέρει ο παίκτης τι του ξημερώνει του χρόνου. Αν κι αυτό, όσο η ΚΑΕ βρίσκεται ΕΠΙΣΗΜΩΣ σε διαδικασία πώλησης δε μπορεί κανείς να το γνωρίζει. Πρώτον, διότι όσο δεν πωλείται θα παραμένει αυτή η κατάσταση. Και δεύτερον όταν πωληθεί κανείς δε θα γνωρίζει τις προθέσεις των νέων ιδιοκτητών. Το δεύτερο είναι καθαρά θεωρητικό αφού δεν έχει βρεθεί αγοραστής.
Άρα ο Παναθηναϊκός πρέπει να έχει πλάνο ώστε να μην είναι ράβε- ξήλωνε κάθε καλοκαίρι. Και να πείσει τον κάθε νέο παίκτη ότι υπάρχει πλάνο, να τον κάνει να πιστέψει σε αυτό και να το εφαρμόσει. Να υπάρξει κάποια συνέχεια μέσα απ’ αυτό (π.χ η Μπασκόνια ουδέποτε… εξαφανίστηκε) και να γίνει ελκυστικός προορισμός. Η δύναμη του ΟΑΚΑ είναι μεγάλη, ο κόσμος στηρίζει με διαρκείας (όταν με το καλό ανοίξουν) αλλά πρέπει να πειστούν- επίσης- για το πλάνο.
Όχι μόνο σταθερά με επίκληση συναισθήματος. Λες και… έφυγε ποτέ από μέσα τους η μοναδική σχέση ομάδας με τον κόσμο! Όπως έχουμε ξαναγράψει, πέρυσι σε αντίστοιχη κατάσταση, χωρίς τα αυτογκόλ ο κόσμος θα στηρίξει.
Με λίγα λόγια οι φίλοι της ομάδας θέλουν να δουν προσπάθεια. Και πλάνο.
Δεδομένο δεύτερο: Το ότι έφυγε ο Μήτογλου δεν είναι θετικό- τουλάχιστον σε πρώτη φάση-για τον Παναθηναϊκό. Όποιος το αντιμετωπίζει με την επιφανειακή προσέγγιση ότι «έλα μωρέ δεν έγινε και τίποτα» είτε συμπεριφέρεται εν θερμώ, είτε εθελοτυφλεί, είτε είναι υπεραισιόδοξος. Είναι πολύ σημαντική η απώλεια ενός νέου παίκτη, βασικού στην ομάδα αλλά και στην Εθνική.
Κι ακόμα πιο σημαντικό για την εικόνα της ομάδας ότι μέσα σε δύο συνεχόμενα καλοκαίρια έχει χάσει τον Καλάθη και τον Μήτογλου. Αυτό δεν είναι σοβαρό;
Απ’ εκεί και πέρα όμως η ομάδα δεν πρέπει να μείνει σ’ αυτό και οφείλει να προχωρήσει! Κι αυτό θα κάνει. Σε τέτοιες καταστάσεις δεν έχεις την πολυτέλεια να ασχολείσαι με όσους έφυγαν αλλά με εκείνους που θα έρθουν. Αυτό είναι αξίωμα καθώς η ομάδα πρέπει να προχωρήσει.
Κι εδώ όμως θα πρέπει να υπάρξει ψυχραιμία. Και να αποφύγουν τα μεγάλα λόγια όχι τόσο μέσα από την ΚΑΕ όσο ο περίγυρος που μέχρι στιγμής δεν έχει απαντήσει (παρά κουνάει το δάχτυλο διαρκώς) σε δύο θέματα. Τα οποία οι ίδιοι είχαν αναφέρει:
-Πρώτον ποια είναι η… μεγάλη επιστροφή για την οποία έκαναν λόγο;
-Δεύτερον, ποια είναι η… χιονοστιβάδα που θα ακολουθούσε μετά τη μεταγραφή του Χεζόνια;
Όσο η ΚΑΕ επιτρέπει να παρουσιάζονται ως… εκπρόσωποι κάθε Παναθηναϊκής αλήθειας, τότε σαφώς κι έχει μερίδιο ευθύνης σε όλα αυτά. Ανεξάρτητα από το ότι έχει σοβαρότερα πράγματα να κάνει, θα έπρεπε να το έχει ξεκαθαρίσει. Όπως φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι δεν έρχεται ο Ομπράντοβιτς ή ότι δε φεύγει ο Διαμαντίδης, στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου.
Είναι σαφώς προτιμότερο να απαντάς σε επίσημα γραφόμενα παρά στους ανώνυμους του Twitter. Διότι αλλιώς… τα χρεώνεσαι εσύ.
Απ’ εκεί και πέρα θέλουμε να σας πούμε ότι το κάθε ρόστερ κρίνεται όταν παίρνει την τελική του μορφή. Ούτε με προβλέψεις, ούτε με μαντεψιές, ούτε με επικοινωνιακά παιχνίδια ποντάροντας στην ασθενή μνήμη οπαδών που λειτουργούν πάντοτε συναισθηματικά.
Το αν θα αναβαθμιστεί ή όχι το ρόστερ θα φανεί στην πορεία. Όχι όταν αφαιρείται ή προστίθεται ένα κομμάτι του παζλ.
Όπως έχουμε γράψει πρόσφατα το να βρει άμεσα έναν Έλληνα νέο Μήτογλου είναι κάτι αδύνατο. Το να βρει όμως έναν πολύ καλό Έλληνα παίκτη που μπορεί να εξελιχθεί σε Μήτογλου, δεν είναι αδύνατο. Κάπως έτσι όπως πρώτα διαβάσατε στο Sportime ο Νίκος Χουγκάζ ετοιμάζεται να πάρει το δρόμο προς το ΟΑΚΑ ενώ σίγουρα μπροστά του θα αποκτηθεί ένας καλός ξένος παίκτης.
Το ότι ο Παναθηναϊκός τσεκάρει τον Κώστα Αντετοκούνμπο δεν είναι κάτι παράλογο…
Ο νεαρός δεν έχει συμβόλαιο με τους Λέικερς και θα πρέπει να μείνει μερικούς μήνες ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ (θέμα στρατού) στην Ελλάδα. Το να προχωρήσει ο Παναθηναϊκός στην απόκτησή του μόνο κακό δεν το λες. Ίσα- ίσα που αποκλείεται να κάνει λιγότερα από τον Όγκαστ, έχει προοπτική εξέλιξης και σίγουρα κουβαλάει ένα μεγάλο όπλο: Έχει κίνητρο.
Θα ακολουθήσουν κι άλλες κινήσεις φυσικά. Το θέμα του Ιωάννη Παπαπέτρου είναι πολύ σημαντικό διότι αντικειμενικά δε θα είναι καλή εξέλιξη να χαθεί δεύτερος διεθνής Έλληνας, σε καλή ηλικία κι αρχηγός της ομάδας την ίδια σεζόν.
Ανεξάρτητα απ’ αυτά όμως οι πράσινοι θα επιδιώξουν φέτος να μην επαναλάβουν την τρομακτική αστοχία που δε μπόρεσαν να πετύχουν… πλέι μέικερ! Και για να πούμε την ταπεινή μας άποψη, φαντάζει πολύ πιο λογικό να μη μοιράσει τα χρήματα σε ξένους ο Παναθηναϊκός, αλλά στον άσο και στη θέση του Μήτογλου συν τον Χεζόνια (αν προκύψει) να δώσει πολλά περισσότερα για παίκτες πρώτης γραμμής.
Κι αν οι υπόλοιπες θέσεις ξένων καλυφθούν με συμβόλαια επιπέδου Ντιαλό μόνο κακό δεν το λες…
Εν κατακλείδι η άποψή μας είναι ότι ένα ρόστερ δεν κρίνεται μόνο απ’ αυτούς που φεύγουν αλλά αντιθέτως πολύ περισσότερο απ’ αυτούς που έρχονται.
Κι αυτό προφανώς είναι το πιο σημαντικό στην όλη υπόθεση. Αν ο Παναθηναϊκός πάρει καλύτερους παίκτες και δέσει καλύτερα το ρόστερ (και με την παρουσία του νέου προπονητή) τότε σίγουρα θα είναι καλύτερος.
Αλλά γι’ αυτό απαιτείται σκληρή δουλειά. Απ’ όλους. Και όχι ευχολόγια ή προπαγανδιστικά ρεπορτάζ ή παρασκήνια χωρίς κανένα επιχείρημα που να έχει λογική.