Ο Παναθηναϊκός πήρε ένα σκληρό μάθημα, χρήσιμο για τη συνέχεια καθώς είναι γνωστό ότι οι υποχρεώσεις του δεν ολοκληρώνονται στα μέσα Απριλίου!
Όπως αναφέραμε στην προαναγγελία του αγώνα ο Παναθηναϊκός είχε μπροστά του ένα μονόδρομο. Και η νίκη δεν θα του έδινε βέβαια bonus για κανένα στόχο αφού στην Euroleague δεν έχει κάτι να διεκδικήσει. Όμως σίγουρα θα βοηθούσε πολύ την ομάδα προκειμένου να χτίσει ψυχολογία, να βάλει κι άλλες σταθερές στο παιχνίδι της και να προοδεύσει.
Από την αρχή της χρονιάς είναι δεδομένο ότι ο φετινός Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα με συγκεκριμένες δυνατότητες. Και πολλές αδυναμίες. Που ακόμα κι αν καλύπτονται είτε από τα ψηλά σχήματα, είτε από προσθήκες- έκπληξη όπως του Χεζόνια που προσθέτουν ταλέντο και ποιότητα, σίγουρα δεν εξαφανίζονται.
Όπως επίσης είναι δεδομένο ότι ο φετινός Παναθηναϊκός δεν μπορεί να κερδίζει από την επίθεσή του. Δεν είναι η ομάδα που θα ποντάρει στο να βάλει 90-95-100 πόντους (στην Euroleague) για να κερδίσει έναν αγώνα. Θα πρέπει να βγάλει 100% ενέργεια στην άμυνα, να διεκδικήσει κάθε φάση. Να έχει παραπάνω κίνητρο και σκληράδα από τον αντίπαλο. Όποιος κι αν είναι αυτός.
Διότι πολύ απλά ο φετινός Παναθηναϊκός δεν έχει σίγουρη νίκη στο πρόγραμμά του. Και ειδικά σε αγώνες με αντιπάλους όπως ο Ερυθρός Αστέρας δοκιμάζεται και ο χαρακτήρας συνολικά. Διότι είναι αγώνες όπου οι «πράσινοι» εμφανίζονται ως φαβορί. Και ΠΡΕΠΕΙ να νικήσουν, ανεξαρτήτως βαθμολογικής θέσης.
Η πιο ανησυχητική εικόνα που βγήκε από τον Παναθηναϊκό ήταν στο 28’ όταν με σερί 15-0 προηγήθηκε 59-48. Είχε κάνει πολύ σκληρή προσπάθεια προκειμένου ν’ ανατρέψει την κατάσταση καθώς ο Ερυθρός Αστέρας είχε πάρει το ρυθμό.
Κι όμως σ’ εκείνο το σημείο όπου οι «πράσινοι» έπρεπε να… δαγκώνουν σίδερα και να γυαλίζει το μάτι έγιναν πιο… soft κι από soft! Πίστεψαν προφανώς ότι κρίθηκε ο αγώνας και ασχολήθηκαν αποκλειστικά με την επίθεση. Ενώ η άμυνα ήταν εκείνη που τους είχε βοηθήσει να «τρέξουν» το 15-0, να αλλάξουν το ρυθμό.
Μέσα σε 2 λεπτά δέχθηκαν ένα 11-0… Ανεπίτρεπτο. Και στα επόμενα 2 άλλο ένα 7-0 και σύνολο 18-0 υπέρ του Ερυθρού Αστέρα μέσα σε 4 λεπτά στο ΟΑΚΑ. Απαράδεκτο… Κι αν η αποβολή του Κάτας έδειχνε ότι θα… ανάψει τα αίματα και θα τους ξυπνήσει τελικά δεν έγινε αυτό. Έστω κι αν μείωσαν κι αν το πάλεψαν, έστω κι αν έβαλαν τα σουτ (με εντελώς ανορθόδοξο μπάσκετ πάντως) η άμυνά τους έμπαζε νερά. Και ήταν σκέτη πλημμύρα.
Τόσο μεγάλη ώστε με το σκορ στην ισοπαλία και το παιχνίδι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να έχει «γυρίσει» (79-79) από τρίποντο του (μακράν κορυφαίου) Σαντ Ρος και 47’’ να απομένουν, ο Λόιντ βρήκε το χώρο να σκοράρει για τρεις. Ο καλύτερος σκόρερ του Ερυθρού Αστέρα και πιο «καυτός» σ εκείνο το χρονικό σημείο βρήκε χώρο για το σουτ… Και με τον Παναθηναϊκό να έχει τρία ομαδικά φάουλ.
Πιθανότατα μετά το 0-18 να ήταν η δεύτερη φάση που φανερώνει το πόσο λάθος ήταν τα πάντα στον Παναθηναϊκό μέσα στον αγώνα. Και παράλληλα με τα τεσσάρια της ομάδας σε πολύ κακή βραδιά (ακριβώς εκεί «χτυπούσαν» οι Σέρβοι) τα πράγματα έγιναν ακόμα δυσκολότερα.
Και να μη ξεχνάμε βέβαια ότι η ομάδα με τη χειρότερη επίθεση στη φετινή Euroleague (λίγο παρακάτω από τους 75 πόντους) πέτυχε 86 μέσα στο ΟΑΚΑ. Απέναντι σε μια άμυνα που έχει αρκετά προβλήματα φέτος αλλά είχε παρουσιάσει κάποια σημάδια βελτίωσης. Και παράλληλα απέναντί της δεν είχε και καμιά σούπερ ποιοτική ομάδα.
Αυτά τα τελευταία ήταν ακόμα πιο ανησυχητικά για τον Παναθηναϊκό. Που ενώ δεν έχει την πολυτέλεια να θεωρεί δεδομένο κανέναν αγώνα ειδικά όταν ασχολείται μόνο με την επίθεσή του, εν τούτοις το έκανε. Και το πλήρωσε πάρα πολύ ακριβά.
Και κάτι τελευταίο. Ενώ ο Όντεντ Κάτας δείχνει τόσο ήρεμος, έχει κάνει ρεκόρ σε τεχνικές ποινές. Ειλικρινά θα θέλαμε όλοι να ξέρουμε τι ακριβώς λέει στους διαιτητές και συνέχεια τον… τιμωρούν! Όταν άλλοι χτυπιούνται και δεν παίρνουν καν τεχνική ποινή.
Ειλικρινά δηλαδή…