Στη φετινή Euroleague ο Παναθηναϊκός δεν έκανε αισθητή την παρουσία του και πλέον όλοι οι αγώνες είναι διαδικαστικοί.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι ο Παναθηναϊκός είναι «αδιάφορος». Το αντίθετο πρέπει να συμβαίνει τουλάχιστον αφού θα πρέπει, ως το τέλος της σεζόν, να μαζέψει όσο το δυνατό περισσότερες νίκες, να κάνει καλές εμφανίσεις και να «κλείσει» αξιοπρεπώς. Όχι ότι αυτό θα μπορέσει να «εξαφανίσει» τη γενικότερα προβληματική του φετινή παρουσία, αλλά πάντα πρέπει να υπάρχει ένα κίνητρο.
Και σε ό,τι αφορά στον αγώνα του ΣΕΦ κόντρα στον «αιώνιο» αντίπαλο, θα πρέπει να υπάρχει και έξτρα κίνητρο. Είναι μια αναμέτρηση ειδικών συνθηκών και όλοι το γνωρίζουν αυτό.
Δεν πρόκειται να προχωρήσουμε σε μια σύγκριση με την περσινή περίοδο αλλά απλώς θα το υπενθυμίσουμε: Ο Παναθηναϊκός, επίσης χωρίς στόχο και τότε, είχε κάνει ένα μεγάλο διπλό στο ΣΕΦ και ουσιαστικά είχε «σβήσει» τα όνειρα του Ολυμπιακού για παρουσία στα πλέι οφ.
Σημειολογικά το αναφέραμε καθώς οι συνθήκες είναι διαφορετικές φέτος. Όμως σε ό,τι αφορά στη ψυχολογία είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι για τον Παναθηναϊκό το γόητρο και η υπερηφάνεια, ενόψει μάλιστα των επερχόμενων πλέι οφ στην Basket League και νωρίτερα ενόψει του αγώνα με τον Ολυμπιακό που θα κρίνει την πρωτιά στην Κανονική Περίοδο, είναι σπουδαία στοιχεία.
Οι απουσίες των Στέφαν Γιόβιτς και Ιωάννη Παπαπέτρου δεν επιτρέπουν στον Παναθηναϊκό (συνδυαστικά με τα άλλα προβλήματα που παρουσιάστηκαν στο ενδιάμεσο) να παρουσιάσει τη σύνθεση που θα ήθελε. Και φυσικά μιλάμε για δύο κομβικές θέσεις της πεντάδας.
Τι θα μπορέσει να κάνει ο Παναθηναϊκός; Αυτό θα φανεί στο γήπεδο. Συνηθίζουμε να λέμε ότι τα προβλήματα συσπειρώνουν τις ομάδες όπως επίσης και ότι οι «πράσινοι» έχουν λιγότερη πίεση από τον Ολυμπιακό.
Αυτά είναι θεωρητικά. Πίεση σε ντέρμπι «αιωνίων» υπάρχει πάντα, άλλοτε περισσότερη κι άλλοτε λιγότερη. Η ουσία είναι ότι το μεγάλο ερωτηματικό του Παναθηναϊκού στη φετινή σεζόν δεν μας επιτρέπει μια ασφαλή εικόνα για το πώς θα παρουσιαστεί.