Παναθηναϊκός: Η νίκη ήρθε από το μέλλον!

Ο Παναθηναϊκός δεν πήρε απλώς μια μεγάλη νίκη επί του Ερυθρού Αστέρα, αλλά πολλά περισσότερα οφέλη ενόψει της συνέχειας.

Διότι πολύ απλά, ο Παναθηναϊκός προετοιμάζεται για τα πλέι οφ και τους τελικούς της Basket League. Και η εικόνα που είχε η ομάδα κόντρα στους Σέρβους έστειλε πάρα πολλά μηνύματα, τα περισσότερα χαρμόσυνα στον Δημήτρη Πρίφτη.

Με βασικότερο όλων ότι έχει την άνεση να ανοίξει το rotation και να εμπιστευτεί περισσότερους παίκτες. Ο Βασίλης Καββαδάς για παράδειγμα είναι ένας παίκτης με συμμετοχή και βασικότατο ρόλο στις ομάδες που αγωνιζόταν ως τότε.

Ο Νίκος Χουγκάζ και ο Λευτέρης Μαντζούκας είναι δύο παιδιά στα οποία ο Παναθηναϊκός στηρίζει το μέλλον του. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην παίζουν, ειδικά φέτος. Πολύ δε περισσότερο από τη στιγμή κατά την οποία ο Μαντζούκας βρίσκεται ήδη δεύτερη σεζόν στην ομάδα, ο δε Χουγκάζ ήρθε από τον Ιωνικό «παιγμένος» και σε μεγάλο βαθμό έτοιμος.

Φάνηκε αυτό στον τρόπο που αγωνίστηκε ο Χουγκάζ στο ντεμπούτο του στον Παναθηναϊκό: Είναι έτοιμος παίκτης. Και θα μου επιτρέψει ο Δημήτρης Πρίφτης να διαφωνήσω μαζί του στη δήλωση που έκανε για τον παίκτη όταν κάλεσε τους δημοσιογράφους να μη γράφουν υπερβολές. Πρώτον, δεν έχουν γραφτεί υπερβολές για τον Χουγκάζ. Δεύτερον, ακόμα κι αν γραφτούν, αν ο παίκτης δουλεύει δεν έχει σημασία τίποτε άλλο.

Μόνο οι παίκτες ή οι προπονητές που ασχολήθηκαν με τι τι γράφεται γι’ αυτούς έμειναν στην ιστορία ως αδικημένοι, έχοντας μιλήσει περισσότερη ώρα απ’ όσο είχαν παίξει. Πάμε παρακάτω.

Πολύ δε περισσότερο τα 5’39” που αγωνίστηκαν μαζί ο Χουγκάζ και ο Μαντζούκας, στο δεύτερο δεκάλεπτο, ήταν μπασκετική απόλαυση (μαζί με Μποχωρίδη- Μέικον και Καββαδά ή Έβανς). Το σκορ από το 17-26 πήγε στο 32-30 με τον Παναθηναϊκό σ’ εκείνο το διάστημα (επιμέρους 15-4) με τους πράσινους να έχουν: 2/2 βολές, 5/7 δίποντα, 1/2 τρίποντα κι ακόμα 7 ριμπάουντ (6-1), 5 ασίστ, 1 κλέψιμο, 1 τάπα και μόλις ένα λάθος.

Ήταν το μοναδικό χρονικό σημείο που απέκτησαν έλεγχο των ριμπάουντ (ο Ερυθρός Αστέρας είχε μόλις 3 εκ των οποίων ένα επιθετικό σε αυτά τα 5’39”), συνολικά 2/8 σουτ και δύο λάθη.

Ιδιαίτερη εντύπωση μου προκάλεσε η ετοιμότητα του Μαντζούκα να πάρει αποφάσεις αλλά και η ωριμότητα του Χουγκάζ. Αν θυμάστε στην πρώτη του φάση ο μικρός, βρέθηκε με τη μπάλα στα χέρια σε κακή επίθεση λίγο πριν το τέλος του χρόνου. Σε κλάσματα δευτερολέπτου διάβασε το μις ματς του Καββαδά με τον Λάζιτς για την πρώτη του ασίστ.

Γενικά ο Χουγκάζ ήταν πολύ σημαντικός στην ισορροπία, στις αποστάσεις, στην άμυνα και στην επίθεση. Δεν είναι τυχαίο ότι στα 14’06” που έμεινε στο γήπεδο το επιμέρους σκορ ήταν 29-17 για τον Παναθηναϊκό.

Και κάτι τελευταίο.

Η ενέργεια του Παπαγιάννη να τρέξει με ταξί μήπως ξαναπαίξει, η συμπεριφορά των παικτών του πάγκου, η γλώσσα του σώματος μέσα στο γήπεδο έδειξε ότι εσωτερικά ο Παναθηναϊκός έχει μια υπέροχη ατμόσφαιρα για να χτίσει κάτι καλό, σε μια σωστή νοοτροπία. Ό,τι καλύτερο για τον Μαντζούκα, τον Χουγκάζ, τον Αβδάλα και άλλους που (πιθανότατα) θα έρθουν.