Παναθηναϊκός: Και πάλι καλά να λέμε…

Ο αγώνας που είχε να δώσει ο Παναθηναϊκός στο Βερολίνο κόντρα στην Άλμπα δε μπορεί να χαρακτηριστεί φυσιολογικός. Και όλοι καταλαβαίνουμε το γιατί.

Για πολλές μέρες ο Παναθηναϊκός δεν είχε απολύτως καμία αγωνιστική δραστηριότητα. Χτυπήθηκε βάναυσα από τον COVID-19 και υπήρχαν άλλες προτεραιότητες. Πολύ σοβαρότερες. Όπως η ανάρρωση, η υγεία…

Αν ρίξετε μια ματιά στο ρόστερ της ομάδας στην ιστοσελίδα της Euroleague θα δείτε έξι ονόματα που θα σας φανούν άγνωστα. Ή θα πιστέψετε ότι μπήκαν χάκερς στη σελίδα. Οι Ιωάννης και Νεοκλής Αβδάλας, ο Μανώλης Δήμου, ο Αλέξανδρος Γιαννόπουλος, ο Ιωάννης-Ευάγγελος Πάτας και ο Αντώνιος Σιγάλας είναι παίκτες του Παναθηναϊκού. Της εφηβικής ομάδας δηλαδή που δηλώθηκαν στην Euroleague για κάθε ενδεχόμενο.

Κι εκείνες τις δύσκολες ημέρες, αφού ακολούθησαν κι εκείνοι το πρωτόκολλο δηλώθηκαν στην Euroleague και μπήκαν να βοηθήσουν στις προπονήσεις. Το ίδιο κάνουν και τώρα, στο διάστημα της απουσίας της ομάδας στο Βερολίνο. Μόνο που έχουν άλλη αποστολή. Δούλευαν μαζί με τον Μάριο Χεζόνια τα plays της ομάδας καθώς ο Κροάτης πιθανότατα στον αγώνα με τον Άρη, θα κάνει το ντεμπούτο του με τη φανέλα του Παναθηναϊκού.

 Επί της ουσίας ο Παναθηναϊκός βρισκόταν για μεγάλο διάστημα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Και πήγε στο Βερολίνο για έναν αγώνα ειδικών συνθηκών. Κι όσο άντεχε…

Πόσο θα μπορούσε να κρατήσει μετά από μέρες αδράνειας; Και ταλαιπωρία από τον ιό; Και χωρίς δύο κορμιά ακόμα, ο ένας μάλιστα είναι ο ηγέτης του (Νέντοβιτς) και ο άλλος ένας πολύ χρήσιμος ρολίστας (Κασελάκης) ειδικός για σκληρούς αγώνες.

Θα περιμένατε ποτέ σε «κλειστό» αγώνα στην Euroleague να δείτε στα τελευταία λεπτά στο παρκέ τον Νίκο Δίπλαρο; Όχι βέβαια…

Πόσο άντεξε ο Παναθηναϊκός; Ίσως περισσότερο του αναμενομένου… Στο πρώτο ημίχρονο πάντως έδειξε σημάδια κανονικής ομάδας. Με αρχή την άμυνα και με το ψηλό σχήμα του Κάτας να κάνει πολύ καλή δουλειά, να καλύπτει τα πάντα και να εγκλωβίζει την Άλμπα. Όπως ακριβώς και στο ΣΕΦ με τον Ολυμπιακό.

Στη συνέχεια ένα σχήμα με τρεις γκαρντ ήταν επίσης λειτουργικό. Ο Παναθηναϊκός πίεσε, έβγαλε ενέργεια στην άμυνα, οδήγησε τους Γερμανούς σε 7 λάθη στο πρώτο δεκάλεπτο και τους περιόρισε στους 11 πόντους.

Κράτησε τον αγώνα στον έλεγχό του σε όλο το πρώτο 20λεπτο, με την άμυνά του να δουλεύει καλά, με τα ριμπάουντ να είναι ελεγχόμενα. Και με κάθε λάθος της Άλμπα να τιμωρείται… Ο Παναθηναϊκός πήρε 14 πόντους από τα λάθη των Γερμανών στο πρώτο μέρος, από τους 34 που πέτυχε.

Η Άλμπα γνωρίζοντας βέβαια την κατάσταση άρχισε να ανεβάζει το ρυθμό, για να «ποντάρει» στην ταλαιπωρία των «πράσινων». Έκανε πιο γρήγορη την κυκλοφορία της καθώς τα πόδια των παικτών του Παναθηναϊκού άρχισαν να βαραίνουν. Τα τρίποντα κράτησαν τον Παναθηναϊκό στο προβάδισμα (53-50 στο 30’) αλλά η Άλμπα είχε βρει ρυθμό. Από τους 28 πόντους στο πρώτο ημίχρονο πέτυχε 22 στο τρίτο δεκάλεπτο. Τα σουτ έμπαιναν πλέον.

Κι όταν το τέχνασμα του Ρενέσες με τον Τίμαν στο «5» πέτυχε, η Άλμπα απομακρύνθηκε καθώς οι παίκτες του Παναθηναϊκού όσο κυλούσε ο χρόνος τόσο έπεφταν. Φυσιολογικά… Ο Τίμαν δημιούργησε πλεονέκτημα και με 4/4 τρίποντα στα πρώτα τρία λεπτά της τελευταίας περιόδου έστειλε τους  Γερμανούς όχι απλώς στη θέση του οδηγού αλλά και με διαφορά…

Οι «πράσινοι» προσπάθησαν, ήθελαν αλλά δε μπορούσαν να κάνουν κάτι περισσότερο από το να κατεβάσουν τη διαφορά από το -13. Το ότι υπό τέτοιες συνθήκες έμειναν συγκεντρωμένοι ως το τέλος κι ας μη μπορούσε το σώμα να ακολουθήσει το μυαλό, λέει πολλά πάντως.

Ότι ο Παναθηναϊκός έχει μπει σε μια κανονικότητα. Σ’ ένα άλλο επίπεδο, περισσότερο σε θέμα ψυχολογίας κι αυτοπεποίθησης. Κι αν το διατηρήσει ως το τέλος τότε μια χρονιά σίγουρα ιδιαίτερη κι από την οποία δεν υπήρχαν απαιτήσεις, θα κλείσει με αξιοπρέπεια.