Ήμουν από τους πρώτους που υποστήριζα ότι ο Παναθηναϊκός με οποιοδήποτε κόστος θα πρέπει να βάλει σε προτεραιότητα το μέλλον του.
Και ταυτόχρονα θεωρούσα ότι ο Παναθηναϊκός «έκαιγε» αυτή τη χρονιά χωρίς να υπάρχει απολύτως κανένας λόγος! Οι απαιτήσεις έτσι κι αλλιώς δεν ήταν υψηλές οπότε θα έπρεπε να πέσει βάρος στο μέλλον. Όμως δεν τολμούσαν και γι’ αυτό έχουμε να κάνουμε με μια χρονιά εντελώς «μπερδεμένη» ώστε αν χαθεί το πρωτάθλημα να θεωρηθεί παταγωδώς αποτυχημένη.
Ο Παναθηναϊκός έχει μεγάλο θέμα στο να βάζει συνειδητά κάποιους στόχους μακροπρόθεσμους και να ασχολείται με το «σήμερα».
Κι από τη στιγμή κατά την οποία ένας Οργανισμός λειτουργεί έτσι, αναπόφευκτα μεταφέρεται αυτή η «λογική του παραλόγου» και στην ομάδα. Και κάπως έτσι μετά από λίγους μήνες, ο Δημήτρης Πρίφτης κρίθηκε αποτυχημένος ενώ Legends όπως ο Φραγκίσκος Αλβέρτης και ο Δημήτρης Διαμαντίδης χαρακτηρίστηκαν αναποτελεσματικοί.
Αυτή τη στιγμή και με βάση τα όσα βγαίνουν προς τα έξω, ο Παναθηναϊκός ετοιμάζει μια «δεύτερη απόπειρα» ελληνοποίησης (μετά απ’ εκείνη του 2014-2015) έχοντας ήδη κάποιους Έλληνες παίκτες σε νεαρή ηλικία και ιδιαίτερα ποιοτικούς, με προοπτική. Αλλά και με τα σενάρια περί Παναγιώτη Καλαϊτζάκη και του αδερφού του, Γιώργου να προστίθενται με στόχο να δείξουν ότι το πλάνο κινείται.
Κατ’ αρχήν, να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Είναι εντελώς διαφορετικό το Recruiting που αναφέρουν κάποιοι με αυτό που γίνεται μέχρι τώρα στον Παναθηναϊκό. Δεν έχει αποκτηθεί ή δεν υπάρχει στο στόχαστρο κάποιος παίκτης που δε ξέραμε.
Κατά δεύτερο λόγο, να τονίσω ότι συμφωνώ απόλυτα με αυτή τη λογική που πάει να φτιάξει ο Παναθηναϊκός. Αρκεί να την υπερασπιστεί ως το τέλος. Με κάθε κόστος.
Διότι αυτό που πάνε να κάνουν οι «πράσινοι» πέρα από το πλάνο απαιτεί υπομονή, στήριξη και γερό στομάχι.
Θα πρέπει δίπλα στη λογική (που υπάρχει σε αυτά που πάνε να κάνουν) των κινήσεων, να τοποθετηθεί και η λογική του πνεύματος. Δε νοείται να προχωρήσεις σε αυτή την κατεύθυνση χωρίς να έχεις υπομονή.
Να θυμίσουμε ότι τη σεζόν 2014-2015 κι ενώ είχε διακηρυχθεί η «ελληνοποίηση με κάθε κόστος», εν τέλει ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς απολύθηκε μετά από εντός έδρας ήττα από τον Ολυμπιακό. Κι ενώ ως τότε (ανεξάρτητα από τα προβλήματα με τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του) αναλογικά με την ποιότητα του ρόστερ, δε μπορεί κάποιος να πει ότι η πορεία ήταν κακή.
Άρα λοιπόν δεν αρκεί να διατυμπανίζεις ένα πλάνο, αλλά πρέπει να το στηρίζεις κιόλας. Διότι σε αντίθετη περίπτωση το λάθος θα γυρίσει επάνω σου.
Προσωπικά (και το επαναλαμβάνω) θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός κάνει το ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΩΣΤΟ αυτή τη χρονική περίοδο. Είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να κάνει κι εφόσον στηριχτεί αυτό το πλάνο, είμαι βέβαιος ότι ο κόσμος θα το στηρίξει. Κι ας χαθούν τίτλοι.
Διότι θα έχουν δει κάτι χειροπιαστό, με συνέπεια που μπορεί να γράψει καλύτερες ημέρες μελλοντικά.