Ήταν πολύ σκληρός και βασανιστικός ο τρόπος με τον οποίο ο Παναθηναϊκός κατάλαβε την ποιοτική διαφορά που τον χωρίζει από την Αρμάνι Μιλάνο.
Και μέσα σε επτά λεπτά φάνηκε ότι οι ελπίδες που είχε ο Παναθηναϊκός ώστε να κάνει μια υπέρβαση ήταν φρούδες. Κι ας κράτησε όσο μπορούσε στο πρώτο δεκάλεπτο και ως το 18′. Τα επτά λεπτά που ακολούθησαν έκριναν όλο τον αγώνα. Και ταυτόχρονα φανέρωσαν την τεράστια διαφορά ποιότητας, εμπειρίας και προοπτικής ανάμεσα στις δύο ομάδες.
Κάποτε οι ρόλοι ήταν αντίστροφοι. Αλλά δεν έχει καμία σημασία, ούτε και προσφέρει κάτι να το συζητάμε. Απλώς το αναφέρουμε ώστε να θυμηθούν όλοι το πως αντιδρούσε ο Παναθηναϊκός σε αντίστοιχες περιπτώσεις κατά το παρελθόν. Όπως την Τρίτη (14/12) αντέδρασαν οι Ιταλοί. Που πλέον είναι σε ανώτερο επίπεδο από την ελληνική ομάδα.
Με 1’56” να απομένουν για το τέλος του ημιχρόνου, ο Παπαγιάννης ισοφάρισε σε 29-29. Τι ακολούθησε;
-Δύο λάθη ως το ημίχρονο και η Αρμάνι πετυχαίνει 4 αναπάντητους πόντους. Σκορ 33-29 και οι δύο ομάδες πάνε στ’ αποδυτήρια.
-Ο Παναθηναϊκός αρχίζει με άστοχο σουτ και οι Ιταλοί σκοράρουν. Λάθος του Μέικον και κλέψιμο του Μέλι. Ο Χάινς σκοράρει δίποντο και βολή μετά από φάουλ (38-29).
-Επιθετικό φάουλ του Μέικον. Καλάθι του Ντιλέινι και 40-29.
-Μετά από time out του Δημήτρη Πρίφτη ο Μέικον κάνει ακόμα ένα λάθος και ο Ντιλέινι ανεβάζει το σκορ στο 42-29.
-Λάθος του Μποχωρίδη, άστοχες επιθέσεις Αρμάνι και Παναθηναϊκού και τελικά τρίποντο του Χολ (45-29).
Πέρασαν 6’43” μετά το καλάθι του Παπαγιάννη, μεσολάβησε σερί 16-0 μέχρι να σπάσει το ρόδι με δύο βολές ο Ντάριλ Μέικον. Μέχρι εκείνο το σημείο ο Παναθηναϊκός είχε 0/2 δίποντα, 0/4 τρίποντα και 5 λάθη. Η Αρμάνι είχε πετύχει τους 7 από τους 16 πόντους από τα λάθη της ελληνικής ομάδας.
Σ’ αυτή τη στατιστική κατηγορία, το κοντέρ έγραψε ότι οι 23 από τους 75 πόντους των Ιταλών (δηλαδή το 35% του σκορ τους) ήταν από λάθη των παικτών του Παναθηναϊκού. Στην 3η περίοδο τα λάθη ήταν 7 και στο σύνολο 14 (για μόλις 9 ασίστ) και η Αρμάνι είχε πάρει τους 20 από τους 57 πόντους της από αυτά!
Κι έτσι οι Ιταλοί, μέσα σε ένα επτάλεπτο ουσιαστικά, επιβεβαίωσαν την κυριαρχία τους μα κυρίως τη διαφορά ποιότητας και βάθους από τον Παναθηναϊκό. Μιλάμε για μια ομάδα που έχει την πολυτέλεια να δίνει ρόλο 12ου παίκτη στον Τζέριαν Γκραντ που ήταν από τους καλύτερους παίκτες πέρυσι στην Basket League.
O Παναθηναϊκός στο πρώτο μέρος με την άμυνά του, έλεγξε το ρυθμό, κράτησε όσο μπορούσε τους Ιταλούς. Τους περιόρισε στα 7/19 σουτ και στις 2 ασίστ και στο τελευταίο τετράλεπτο της πρώτης περιόδου αντέδρασε εξαιρετικά. Στο 6′ το σκορ ήταν 13-13 και η Αρμάνι σκόραρε με άνεση. Στο 10′ πήγε στο 19-15 για τον Παναθηναϊκό.
Ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ ήταν ο παίκτης που άλλαξε όλο το ρυθμό του αγώνα. Διάβασε καλύτερα τις φάσεις, άνοιξε το γήπεδο. Ο Παναθηναϊκός συνέχισε να έχει προβλήματα στην επίθεση κάτι που φάνηκε περισσότερο στα πρώτα 4 λεπτά. Η Αρμάνι είχε τρέξει σερί 9-2 (σκορ 24-21) και είχε πετύχει τους 7 από τους 9 πόντους της από λάθη των παικτών του Παναθηναϊκού.
Η άμυνα κρατούσε πάντως μέχρι το σημείο που ήρθε η ολική κατάρρευση στην επίθεση. Οι Ιταλοί προσάρμοσαν την άμυνά τους στον Μέικον, πήγαν τον Παναθηναϊκό σε στατικές επιθέσεις άρα καταδικασμένες. Το σερί 16-0 έφερε το σκορ στο 45-29 και ο Πρίφτης αντέδρασε με χαμηλό σχήμα: Τρεις γκαρντ (Πέρι-Μέικον- Μποχωρίδης) και Κασελάκης- Έβανς στην frontline. Γύρισε την άμυνά του σε ζώνη. Οι επιλογές έδωσαν μια πρόσκαιρη λύση (σερί 8-0 για την ελληνική ομάδα) αλλά η Αρμάνι Μιλάνο ήταν έτοιμη.
Ο Ροντρίγκεθ διάβασε ιδανικά τη ζώνη και την κατέστρεψε. Οι Ιταλοί πήραν και πάλι διαφορά και ο αγώνας τελείωσε από νωρίς.
Στο δεύτερο και στο τρίτο δεκάλεπτο, η Αρμάνι πήρε τους 20 από τους 42 πόντους της (σχεδόν τους μισούς) από λάθη των παικτών του Παναθηναϊκού! Αυτό λέει πολλά.
Στο διάστημα αυτό οι πράσινοι πέτυχαν μόλις 23 πόντους και είχαν 10 λάθη για 5 ασίστ! Η αξιολόγηση των Ιταλών σε αυτό το διάστημα ήταν στο 59 και του Παναθηναϊκού στο 11.
Χωρίς τον πλέον προικισμένο παίκτη (Νέντοβιτς) και με τον Παπαπέτρου φανερά ανέτοιμο, τον Γουάιτ επίσης να μη βρίσκεται στο καλύτερο σημείο και τον Μέικον εγκλωβισμένο, ο Παναθηναϊκός δε θα μπορούσε να έχει καλύτερη τύχη. Ειδικά όσο ο Πέρι εξακολουθεί να μη βοηθά καθόλου.
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με τον Στέφαν Γιόβιτς, εκ των κορυφαίων δημιουργών στην Euroleague που θα είναι έτοιμος στις αρχές του 2022. Υπάρχει το ερωτηματικό για το αν αντέχεις και δεύτερο παίκτη με συχνά προβλήματα τραυματισμών και με ταλαιπωρημένο κορμί. Στο φετινό Παναθηναϊκό το ρίσκο είναι απαραίτητο. Αρκεί βέβαια να βρεθούν και χρήματα γιατί το μπάτζετ είναι συγκεκριμένο. Κι όσο δεν έρχονται χορηγίες (που ήταν αναμενόμενες) τόσο θα δυσκολεύουν τα πράγματα.
Προσωπική εκτίμηση (ίσως κάνω και λάθος) είναι ότι και ο Γουάιτ εξελίσσεται σε πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό αλλά βέβαια δεν είναι από τα συμβόλαια που μπορεί να αντικαταστήσει μια ομάδα συγκεκριμένων οικονομικών δεδομένων. Πάντως όταν ο παίκτης που θεωρείται καλύτερη κίνησή σου στην frontline έχει αυτή την εικόνα (και πριν μείνει εκτός με την ίωση) τότε αναγκαστικά… εκτίθενται οι από πίσω! Που πρέπει να κάνουν παραπάνω πράγματα.
Άρα η λύση είναι να πάρει ό,τι καλύτερο από τον Αμερικανό (και δε γνωρίζω αν αυτό είναι εφικτό).
Σε κάθε περίπτωση ο Παναθηναϊκός έγραψε ακόμα μια εκτός έδρας ήττα (πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από τότε που νίκησε εκτός Ελλάδας αφού η τελευταία του εκτός έδρας νίκη ήταν στο ΣΕΦ κατά την περσινή σεζόν) κι ετοιμάζεται για τρεις σερί εντός έδρας αναμετρήσεις: Μπαρτσελόνα, Ολυμπιακός και Ζαλγκίρις ώστε να κλείσει το 2021. Πως; Θα φανεί απ’ αυτή την τριάδα αγώνων.