Όταν ο Παναθηναϊκός βρέθηκε στο Τορόντο για να αντιμετωπίσει τους Ράπτορς και ήμουν παρών, δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι… θησαυρό είχα στα χέρια μου…
Τέτοια εποχή περίπου, ο Παναθηναϊκός ταξίδεψε στο Τορόντο. Όχι με την καλύτερη ομάδα όλων των εποχών πάντως, αλλά μάλλον με μια από τις χειρότερες. Τις λιγότερο ποιοτικές, ας πούμε. Έγινε έτσι η πρώτη ελληνική ομάδα που έπαιξε σε έδρα ομάδας NBA.
Ήμουν ο μοναδικός Έλληνας δημοσιογράφος που βρέθηκε στο Air Canada Center για να ζήσει μια απίστευτη εμπειρία. Ταξίδεψα σε άλλο πλανήτη. Όλοι βλέπαμε πράγματα που δε φανταζόμασταν ότι θα μπορούσαν να συμβαίνουν. Ακόμα και το ταχύτατο internet (εδώ στην Ελλάδα, το 2003, μάλλον… κάρβουνο έκαιγε) μας φαινόταν διαφορετικό.
Από που να αρχίσεις; Με το που φτάσαμε στο Τορόντο, οι Έλληνες του Καναδά ήταν κοντά μας. Δίπλα μας… Πανέτοιμοι να βοηθήσουν, να εξυπηρετήσουν, να τονίσουν ότι είμαστε όλοι μαζί.
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς… μουρμούριζε από την αρχή. Δεν του άρεσε καθόλου αυτή η προοπτική. «Έχουμε μπροστά μας Euroleague και ελληνικό πρωτάθλημα και κάνουμε ένα ταξίδι εντελώς αχρείαστο» έλεγε. Δεν δίστασε μάλιστα να ειρωνευτεί τους διαιτητές αλλά και τους Αμερικάνους δημοσιογράφους που είναι αλήθεια ότι μας αντιμετώπισαν ως τριτοκοσμικούς.
Κάποια στιγμή απομόνωσαν τον αρχηγό του Παναθηναϊκού, Φραγκίσκο Αλβέρτη για δηλώσεις. Προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να τον κάνουν να πει ότι η ελληνική ομάδα ήταν ένα μέρος του σόου που έστηναν οι Ράπτορς. «Είναι τιμή μας που βρισκόμαστε εδώ, αλλά ακόμα μεγαλύτερη τιμή μας είναι όσα έχουμε πετύχει στην Ευρώπη και στην Ελλάδα» απάντησε κάποια στιγμή εκνευρισμένος.
Πέταξε και ένα «άντε πια» όταν έφευγε, εντελώς εκνευρισμένος με την επιμονή των Αμερικανών και των Καναδών. Η αντιμετώπιση του Παναθηναϊκού ως φτωχό συγγενή, είχε εκνευρίσει τους πάντες.
Τον Αλβέρτη πάντως τον περίμενε πως και πως ο Αντόνιο Ντέιβις. Όταν έπαιζαν παρέα στον Παναθηναϊκό, ο Ντέιβις είχε συνεπιβάτη τον Φραγκίσκο στο αυτοκίνητό του, από την Γλυφάδα στην Λεωφόρο. Μαθητής ακόμα ο Αλβέρτης δεν είχε δίπλωμα.
Αφού κατάφερα και του έκανα μια ωραία συνέντευξη, ο Ντέιβις με ρώτησε για τον Φράγκι… Εκείνη τη στιγμή ξεπρόβαλε ο αρχηγός. Μόνο που δεν ήταν το… αμούστακο παιδί με τα κοντά μαλλιά (όπως στις αρχές της δεκαετίας του ’90). Αλλά ένας άντρας 29 ετών, τότε, με μακριά μαλλιά και μούσια. Ο Ντέιβις τον είδε, γούρλωσε τα μάτια κι έβαλε τα γέλια όταν ο Αλβέρτης έτρεξε με ανοιχτή την αγκαλιά… «Πως έγινες έτσι;» του είπε και αγκαλιάστηκαν, φιλήθηκαν, μίλησαν πολλή ώρα.
Την ίδια στιγμή, ο τότε Γενικός Διευθυντής του Παναθηναϊκού, ο αείμνηστος Τάσσος Στεφάνου, είχε δακρύσει. Θυμόταν τον Ντέιβις… παιδί. Πλέον ήταν ένας καταξιωμένος παίκτης στο NBA. Ο Στεφάνου ήταν έφορος της ομάδας, όταν ο Αντόνιο φορούσε τα πράσινα.
Ωραία ατμόσφαιρα… Τι να πω δε για όσα συναντήσαμε στο Air Canada Center. Το οποίο όταν βλέπαμε από την κορυφή του CN Tower (σήμα κατατεθέν του Τορόντο) μας φαινόταν ταπεινό. Που να ξέραμε ότι βλέπαμε μόνο την… κορυφή!
CN Tower είπαμε; Φοβερό… Βρισκόσουν μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα στον 120ο όροφο που ήταν ο τελευταίος, με το υπερηχητικό ασανσέρ. Κι εκεί καθόσουν σε έναν όροφο που μέσα σε 60 λεπτά έκανε μια πλήρη περιστροφή κι έβλεπες όλη την πόλη. Απίθανο…
Στο Air Canada Center ο δημοσιογράφος αισθανόταν… δημοσιογράφος. Όλα υπέρ του. Όλα για να κάνει άριστα τη δουλειά του. Από εξοπλισμό (τρομερό για την εποχή), τηλέφωνο (τότε ήταν μεγάλη πολυτέλεια) μέχρι… φαγητό! Μου ήρθε στο μυαλό ένας αχνιστός μουσακάς στο κλειστό του Σπόρτιγκ.
Από τα video wall έπαιζε ο αγώνας της Ελλάδας με τον Καναδά στο Παγκόσμιο του 1994. Η νίκη της Εθνικής μας, δηλαδή που μας είχε δώσει την πρόκριση στα ημιτελικά.
Βεβαίως τότε ήταν top ο νεαρός Βινς Κάρτερ. Οι εντολές ήταν ξεκάθαρες προς τα media. «Μπορείτε να μπείτε σε ειδικό χώρο στα αποδυτήρια για 15 λεπτά πριν τον αγώνα και 15 λεπτά μετά. Μιλάτε με όποιον θέλετε εκτός του Βινς Κάρτερ».
Ο ειδικός χώρος ήταν… σαλόνι! Πριν μπεις στα αποδυτήρια των Ράπτορς. Εκεί κάπως άρχισα να δικαιολογώ τους Αμερικανούς που μας αντιμετωπίζουν ως τριτοκοσμικούς.
Παραμονή του αγώνα όλοι πήγαμε στους καταρράκτες του Νιαγάρα… Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό… Όπως εντυπωσιακές ήταν και οι εγκαταστάσεις των Ράπτορς όπου έκανε προπόνηση ο Παναθηναϊκός. Τι να λέμε τώρα.
Στον αγώνα βρέθηκαν περισσότεροι από 12 χιλιάδες Έλληνες. Σε γήπεδο 18 χιλιάδων θεατών… Φανταστείτε.
Μάλιστα έγιναν και διάφορα ευτράπελα τα οποία αξίζει να τα αποκαλύψουμε αρκετά χρόνια μετά… Χωρίς παρεξήγηση.
Πρώτο ευτράπελο: Ο Παναθηναϊκός έχει μπει στο Air Canada Center για προθέρμανση. Ο Γιάννης Γκαγκαλούδης είχε δώσει τη φωτογραφική του μηχανή σε έναν από τους δύο φίλους της ομάδας που είχαν ταξιδέψει στο Τορόντο. Και είχαν αγοράσει εισιτήρια στις courtside seats.
Όπως τον φωτογράφιζε (ο Χρηστάρας…) ένας άντρας της ασφάλειας… εκνευρίστηκε. «Μα τι κάνεις; Ξέρεις αν ο αθλητής θέλει να τον φωτογραφήσεις;». Ο Χρηστάρας απάντησε: «Ο αθλητής μου έδωσε τη μηχανή»… Ο security τρελάθηκε και γεμάτος έκπληξη και θαυμασμό είχε την εξής αντίδραση: «Τον γνωρίζεις; Μιλάτε;»
Δεύτερο ευτράπελο: Ο Δημήτρης Παπανικολάου μόλις είχε μεταγραφεί στον Παναθηναϊκό. Η ατμόσφαιρα δεν ήταν φιλική για εκείνον λόγω του ιστορικού του με τον Ολυμπιακό. Κατά την παρουσίασή του ακούστηκαν αποδοκιμασίες. Και σηκώθηκε πανό: «Έξω οι γάβροι από τον ΠΑΟ». Ο Παπανικολάου… τρελαμένος φώναξε: «Ε όχι κι εδώ ρε π….η μου».
Ο Παναθηναϊκός δέχθηκε το καλωσόρισμα του Βινς Κάρτερ. Του σούπερ σταρ της εποχής εκείνης.
Μάλιστα ο Παπανικολάου (πάμε στο τρίτο ευτράπελο) είχε αναλάβει το μαρκάρισμα του Κάρτερ. Ο Αμερικανός την είχε καταβρεί κι έλεγε στον Έλληνα παίκτη: «Μη βγάζεις ενέργεια τώρα. Δε συμμετέχω σ’ αυτή τη φάση»!
Το επόμενο ευτράπελο έχει να κάνει με την παρουσίαση. Όταν λοιπόν οι διοργανωτές ήθελαν να τιμήσουν την ελληνική ομάδα, εμφανίστηκε μια κουστωδία από νέα κορίτσια ντυμένα με αρχαιοελληνικές φορεσιές. Ο εκφωνητής είπε: «Και τώρα θα ακούσετε ένα παραδοσιακό ελληνικό τραγούδι».
Οι ντυμένες αρχαιοελληνικά κοπέλες, πήραν θέση. Περιμέναμε το… παραδοσιακό τραγούδι αλλά ακούσαμε το «μια καρδιά την έχω να την πληγώνεις δεν σου επιτρέπω» της Καίτης Γαρμπή…
Σόρι, αλλά έβαλα τα γέλια… Δεν άντεξα!
Βεβαίως λίγο πριν το τέλος και με το σκορ στο 100-76, έπεσαν τα φώτα και διακόπηκε ο αγώνας στο Air Canada Center. «Πάνω που το γυρίζαμε» είπε ο Παπανικολάου… Ο δε Ομπράντοβιτς είχε τσακωθεί με τους διαιτητές (που σφύριζαν μόνο Ραπτορς) και όταν κάποια στιγμή ένας Αμερικανός δημοσιογράφος κάτι του είπε, ο Σέρβος… τον κοίταξε και του είπε: «Φίλε μου δεν είναι η πρώτη φορά που κοουτσάρω. Ξέρω πολύ καλά τι βλέπω»!
Θα κλείσουμε με ένα γεγονός που παραπέμπει σε άλλες εποχές.
Επικοινώνησαν με τον Θανάση Γιαννακόπουλο και του ζήτησαν να γίνει εμπορική εκμετάλλευση ενόψει του αγώνα. «Πρόεδρε, θα βγάλεις πολλά λεφτά από τους Έλληνες» του είπαν. Τότε βέβαια δεν υπήρχε ούτε PAO Shop ούτε marketing ούτε τίποτα…
«Εγώ δεν πουλάω Παναθηναϊκό, μοιράστε τσάμπα μπλούζες στους Έλληνες με δικά μου έξοδα». Προσπαθούσαν να του εξηγήσουν ότι δεν γίνεται έτσι στις ΗΠΑ, αλλά δεν άκουγε κανέναν…
Να φανταστείτε το ματς δεν το είχε δείξει καν ελληνικό κανάλι…
Ο υπογράφων είχε… χρεωθεί την κάμερα του Δημήτρη Ιτούδη και κατέγραψε πολλά. Ο νυν κόουτς της ΤΣΣΚΑ έχει αυτό το θησαυρό στο αρχείο του.
Ένα μικρό βίντεο βρίσκεις στο YouTube