Για τη σειρά των αγώνων που έχει ο Παναθηναϊκός κόντρα στη Λάρισα δεν έχεις να γράψεις ούτε να αναλύσεις πολλά αφού γνωρίζεις την κατάληξη.
Σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται ο Παναθηναϊκός δεν είναι δυνατό να αποκλειστεί σε σειρά πέντε αγώνων από τους πολύ καλούς και γεμάτους ενθουσιασμό, Θεσσαλούς. Γενικά πλην Ολυμπιακού δεν υπάρχει άλλη ομάδα στην Basket League που να μπορεί να νικήσει τον Παναθηναϊκό σε σειρά πέντε αγώνων.
Ακόμα κι αν πάρουμε ως δεδομένο ότι φέτος παρουσιάζεται ο χειρότερος- ποιοτικά- Παναθηναϊκός των τελευταίων τριάντα ετών. Η διαφορά με τις υπόλοιπες ομάδες (πλην Ολυμπιακού) παραμένει τεράστια. Θα σταθούμε βέβαια στην εξαιρετική παρουσία των Λαρισαίων, στο πολύ καλό μπάσκετ και στην επιμονή τους αλλά ως εκεί.
Σε ό,τι αφορά στους «πράσινους» αν υπάρχει ένα θετικό μετά το 94-82 επί της Λάρισας και το 2-1 στη σειρά, αυτό είχε να κάνει με την ένταση και την ενέργεια που έβγαλαν.
Ετοιμάζονται για σειρά τελικών όπου μάλιστα δεν είναι το φαβορί (το αντίθετο) και θα πρέπει να βρεθούν εκεί με ένα τουλάχιστον ικανοποιητικό επίπεδο σε ό,τι αφορά στο χαρακτήρα και στη νοοτροπία. Όταν το έλλειμμα ποιότητας είναι δεδομένο τότε το να μην υπάρχει ένταση κι ενέργεια ειδικά στην άμυνα, θεωρείται τουλάχιστον απαράδεκτο.
Είναι αλήθεια ότι οι «πράσινοι» βγήκαν από την ευθεία γραμμή των προηγούμενων αγώνων. Πόσο θα διαρκέσει αυτό; Είναι μια άλλη ερώτηση στην οποία δε μπορεί να υπάρξει κατηγορηματική απάντηση με δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε φέτος, σε κανένα χρονικό σημείο της αγωνιστικής περιόδου, να «πιάσει» ένα minimum διάρκειας.
Πάντως το να βλέπεις 3-4 άτομα να «ορμούν» για να διεκδικήσουν τη μπάλα ή τον Σίβα με τον αγώνα να έχει κριθεί να κάνει βουτιά για να σώσει μια κατοχή αλλά και το «νεύρο» που βγήκε σε πολλές περιπτώσεις, δείχνει ότι κάτι «τσίμπησε» τον εγωισμό.
Βεβαίως αυτό δε σημαίνει ολική μεταμόρφωση καθώς οι ικανότητες της συγκεκριμένης ομάδας είναι περιορισμένες. Αλλά σίγουρα τη βάζει σε μια σωστή κατεύθυνση ενόψει τελικών όπου- επαναλαμβάνουμε- δεν είναι το φαβορί.