Ο στόχος του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού εδώ και κάμποσες σεζόν δεν είναι η κατάκτηση της Euroleague. Οι μεταξύ τους αγώνες τα τελευταία χρόνια δεν ταιριάζουν και τόσο με τον ημιτελικό του 2009 στο Βερολίνο που έμοιαζε με… διαπλανητική μονομαχία. Μόνο τα ρόστερ και των δύο ομάδων να θυμηθούμε και παίρνουμε τις απαντήσεις μας.
Αυτό όμως δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, το «ντέρμπι αιωνίων», το ελληνικό «El Clasico» είναι αδιάφορο. Ότι δεν ενδιαφέρει κανέναν το τελικό αποτέλεσμα. Ότι δεν παθιάζεσαι την ώρα που το παρακολουθείς ή συμμετέχεις σε αυτό. Ό,τι κι αν πούμε, ό,τι κι αν έχει αλλάξει, είναι ο αγώνας που όλοι περιμένουν. Και περιμένουμε, επίσης.
Κατά γενική ομολογία, ο φετινός Παναθηναϊκός δεν έχει με το μέρος του τις πιθανότητες να προκριθεί στα πλέι οφ. Είναι μια νέα ομάδα, που χτίστηκε υπό συγκεκριμένες συνθήκες και προϋποθέσεις, με βασικό στόχο την επιβίωσή της και την αξιοπρεπή της παρουσία.
Σκεφτείτε μόνο ότι έχασε τον παίκτη γύρω από τον οποίο λειτουργούσε όλη η ομάδα, τον Νικ Καλάθη. Σκεφτείτε επίσης ότι υπάρχουν πολλοί παίκτες που δε γνωρίζουν τι είναι η Euroleague ούτε καν το «ντέρμπι αιωνίων».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός: Το δικό μας Clásico
Ο Ολυμπιακός έφερε μεν πίσω στην Ελλάδα τον Σλούκα, σε μια από τις πιο τρανταχτές μεταγραφές του καλοκαιριού. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι από μόνος του ο Σλούκας θα τους οδηγήσει στην Euroleague ή στο φάιναλ φορ. Ή και στα πλέι οφ ακόμα… Ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης δε βρίσκονται στην ακμή τους ενώ υπάρχουν εννέα νέοι παίκτες, αρκετοί εκ των οποίων δε γνωρίζουν την Euroleague.
O αγώνας έχει μεγάλη σημασία και για τους δύο. Κι αυτό είναι το σίγουρο… Άλλωστε κάθε ντέρμπι στο ελληνικό μπάσκετ είναι η… ευκολότερη δουλειά του προπονητή καθώς δε χρειάζεται να πιεστεί ιδιαίτερα προκειμένου να πείσει τους παίκτες του για τη σημασία της αναμέτρησης. Ούτε, επίσης, χρειάζεται να… πασχίσει ιδιαίτερα για να δώσει κίνητρο. Αυτό υπάρχει από μόνο του. Και δεν αλλάζει…
Κάθε ντέρμπι ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό έχει σημασία τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο, όσο και στο γόητρο αλλά και στη ψυχολογία. Μπορεί να ανεβάσει την αυτοπεποίθηση των νικητών στα ύψη καθώς είναι αγώνας ειδικών συνθηκών, ό,τι κι αν γίνει.
Κι αφού μιλάμε για «κίνητρο» αρκεί να σας θυμίσουμε ότι κατά το παρελθόν υπήρξαν παίκτες που… βγήκαν μπροστά κι έγιναν πρόσωπα του αγώνα. Όπως για παράδειγμα, ο Ταϊρίς Ράις που έδωσε ρεσιτάλ πέρυσι στο ΟΑΚΑ αλλά και ο Σακίελ ΜακΚίσικ που έκανε το ίδιο στη ρεβάνς του ΣΕΦ.
Ή παλαιότερα που είχε αναδειχθεί ο Λεκαβίτσιους σε παίκτη του αγώνα. Είναι κι αυτό ένα σημείο που θα πρέπει να προσέξουμε και να τονίσουμε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Παναθηναϊκός- Ολυμπιακός: Το κανάλι του ντέρμπι
Όπως προαναφέραμε άλλωστε, σε κανέναν αγώνα ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό το αποτέλεσμα δεν προκαλεί ατάκα «δεν έγινε και τίποτα». Φυσικά κι έγινε, πάντα γίνεται.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι ο Ολυμπιακός έχει μεγαλύτερο άγχος από τον Παναθηναϊκό, ειδικά μετά την εντός έδρας ήττα του στην πρεμιέρα από την Ζαλγκίρις. Αλλά και τη νίκη του Παναθηναϊκού στην Μόσχα επί της Χίμκι.
Μέχρι ενός σημείου δεν μπορείς να πεις ότι η συγκεκριμένη άποψη είναι εντελώς λανθασμένη. Αν και προσωπικά αδυνατώ να πιστέψω ότι οι «πράσινοι», που σίγουρα ξέρουν ότι ο κόσμος δεν περιμένει πολλά απ’ αυτούς φέτος, δεν έχουν άγχος. Πάντα σε έναν τέτοιο αγώνα, σ’ αυτό το επίπεδο, υπάρχει άγχος. Όχι μόνο από τη μία ομάδα. Αλλά και από τις δύο…
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι το άδειο γήπεδο προσδίδει μια ακόμα παράξενη συνθήκη. Για να είμαστε ειλικρινείς τα τελευταία χρόνια, το ΟΑΚΑ ή το ΣΕΦ έπαψαν να είναι τα «κάστρα» του παρελθόντος.
Τώρα, δε, σε ένα άδειο γήπεδο, τα πράγματα θα είναι περισσότερο περίεργα. Η παρουσία του κόσμου βοηθάει και τις δύο ομάδες να αποκτήσουν έξτρα κίνητρο. Και τους γηπεδούχους αλλά και τους φιλοξενούμενους.
Σε κάθε περίπτωση, θα επιμείνουμε ότι θα θέλαμε πολύ να βλέπαμε όσο το δυνατό περισσότερους αγώνες ανάμεσα στις δύο ομάδες. Αλλά θα δούμε μόλις δύο φέτος…
