Παναθηναϊκός: Πάλεψε, είχε κέρδη, αλλά η ήττα δεν πανηγυρίζεται!

Να παραγνωρίσεις την προσπάθεια που έκανε ο Παναθηναϊκός για την υπέρβαση, δε μπορείς. Όπως επίσης είναι αδύνατο να μη μετρήσεις αρκετά από τα κέρδη που είχε η ομάδα στον αγώνα της απέναντι στην ανώτερη Εφές. Και μάλιστα υπό αντίξοες συνθήκες.

Βασικά, Παναθηναϊκός χωρίς Νέντοβιτς είναι περίπου 50% κάτω. Και στο σκορ και στη σιγουριά και στην εμπειρία και την προσωπικότητα. Από την Εφές βέβαια υπάρχουν απουσίες σημαντικές, όπως του Λάρκιν, του Ντάνστον αλλά και του Μπομπουά (που χτύπησε στην αρχή) αλλά… τα ρόστερ ακόμα κι έτσι δε συγκρίνονται! Και σε ποιότητα και σε εμπειρία.

Οι «πράσινοι» ηττήθηκαν βεβαίως. Από μια καλύτερη ομάδα, αλλά ηττήθηκαν. Διότι στο κρίσιμο σημείο, οι πολύ πιο έμπειροι παίκτες της Εφές, χάλασαν το μυαλό της ελληνικής ομάδας. Που δεν έχει την ποιότητα και την εμπειρία ν’ αντέξει… Ειδικά ο Μπαλμπάι με την εξαιρετική του άμυνα και το «τρίγωνο» που έκανε με Σιμόν και Μίσιτς, ήταν το καθοριστικό σημείο που η Εφές έγινε «αφεντικό» του ματς.

Κι όταν ο Μίσιτς έκοψε τα πόδια των «πράσινων» με 17 πόντους στο τρίτο δεκάλεπτο (ρεκόρ καριέρας από το… 30’ έκανε ο άνθρωπος) η πίεση μεγάλωσε. Είναι αλήθεια ότι πέρα από τη διάθεση, οι επιθέσεις που έκανε ο Παναθηναϊκός από το 25’ και μετά είναι συζητήσιμες. Κι αυτό βεβαίως είναι ένα θέμα που θα απασχολήσει το τεχνικό τιμ.

ΟΚ, ο φετινός Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που τώρα χτίζεται, δεν έχει το κατάλληλο background αλλά θα πρέπει να διαμορφώνει χαρακτήρα και προσωπικότητα, σταδιακά.

Μέσα στ’ αρνητικά (όχι του Παναθηναϊκού πάντως) ήταν και η διαιτησία. Απλώς δεν θα επεκταθώ γιατί σιχαίνομαι να αγγίζω τέτοια θέματα.

Το θετικό για τον Παναθηναϊκό, κατά πρώτο λόγο είναι η τίμια προσπάθεια που έκανε. Ακολούθησε το πλάνο του για μεγάλο διάστημα, αλλά όταν αποπροσανατολίστηκε άρχισε να «κυνηγάει». Βέβαια έβαλε το… χεράκι του και ο Αταμάν, έστω και με καθυστέρηση, βάζοντας τον Μπαλμπάι (παίκτης- κλειδί) να δυσκολεύει την κυκλοφορία των «πράσινων». Ειδικά στην πίεση επάνω στον Σαντ Ρος, θα πρέπει να πείστηκε και ο τελευταίος δύσπιστος που είχε απομείνει ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να αλλάξει το concept  «Σαντ Ρος- πλέι μέικερ». Συνεχίζουμε.

Όταν μια ομάδα χάνει, δεν ευχαριστιέται κανένας. Παρά τα θετικά (που είναι αρκετά) και την αυτογνωσία, η ήττα παραμένει ήττα

Πολύ θετικό επίσης ήταν το ντεμπούτο του Σέλβιν Μακ. Για την ιστορία κανένας… νεοφερμένος στη διάρκεια της σεζόν δεν έχει πετύχει 18 πόντους στο ντεμπούτο του (17 είχε ο Ράιτ, το 2014 στο Μιλάνο). Είναι πολύ σημαντικό για τον Παναθηναϊκό να πετύχει ο Μακ και να αποκτήσει σημείο αναφοράς στο «1».

Ακόμα πιο θετικό (γιατί εδώ μιλάμε για κάτι που έχει να κάνει με το μέλλον της ομάδας) είναι η συνεχιζόμενη πρόοδος του Παπαγιάννη.

Μπορεί να ακούει τα… μύρια όσα από τους «ξερόλες» των social media (στη «ζητιανιά» των like) αλλά είναι γεγονός ότι ο 23χρονος σέντερ, έχει βελτιώσει πολλά πράγματα στο παιχνίδι του. Κυρίως είναι περισσότερο συγκεντρωμένος και βέβαια είδαμε και το… τρίποντο στο ρεπερτόριο.

Επίσης ουδείς μπορεί να παραβλέψει την εξέλιξη του Άαρον Γουάιτ ο οποίος από «αόρατος» κι εκτός τόπου και χρόνου στην αρχή, πλέον δίνει οντότητα στη θέση «4» (τον είδαμε και στο «5» σε ειδικές καταστάσεις) στον Παναθηναϊκό.

Είναι βαρόμετρο για την ομάδα αυτή η θέση και κατά συνέπεια η απόδοση του Αμερικανού. Που πάντως από αγώνα σε αγώνα είναι καλύτερος.

Φυσικά η είσοδος του Γιώργου Καλαϊτζάκη προσμετράται στα θετικά ως εικόνα για το μέλλον. Και ο Παναθηναϊκός πρέπει να ποντάρει σε αυτό.

Με την απουσία του Νέντοβιτς, ο Φόστερ δε βγήκε μπροστά όπως θα έπρεπε αλλά- εδώ που τα λέμε- θα υπάρχουν αυτά σε ένα παίκτη που παίζει πρώτη σεζόν στην Euroleague. Όπως επίσης ο Παπαπέτρου προς το τέλος (δεν είναι η πρώτη φορά) πήγε να κάνει πράγματα τα οποία προφανώς δεν στοιχειοθετούν το παιχνίδι του. Έπρεπε κάποιος να βγει μπροστά… Όμως αυτό δε μπορεί να είναι κανόνας.

Αν ο Μακ συνεχίσει να είναι καλός, τότε για τον Παναθηναϊκό θα είναι μια τεράστια αλλαγή. Γιατί χρειάζεται έναν ακόμα… κανονικό παίκτη στους γκαρντ.

Πλέον στον Παναθηναϊκό ετοιμάζονται για μια πολύ δύσκολη εβδομάδα, με δύο αγώνες σε Βαλένθια και Βιτόρια. Θέλουν να έχουν τον Νέντοβιτς και έχει σημασία να δούμε πως θα λειτουργήσουν σ’ αυτή τη δύσκολη δυάδα αγώνων