Ο Παναθηναϊκός άλλαξε κι άρχισε να γίνεται περισσότερο παραγωγικός, επικίνδυνος κι απρόβλεπτος για τον αντίπαλο όταν εντάχθηκε ο Μπέικον.
Μέχρι εκείνο το σημείο ο Παναθηναϊκός δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια ομάδα που πάλευε να αποφύγει την τελευταία θέση της βαθμολογίας. Ο Μπέικον τον βοήθησε να πάρει σερί νίκες, να πλησιάσει στην οχτάδα και τελικά να βρεθεί και παραπονεμένος που ηττήθηκε στην Βαλένθια σ’ έναν αγώνα που θα μπορούσε να έχει νικήσει.
Η ιστορία με τον Αμερικανό έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Το ότι είναι παιχταράς, το βλέπουν όλοι. Το ότι δίνει στον Παναθηναϊκό την προσωπικότητα και το χαρακτήρα ποτ του έλειπε, είναι ολοφάνερο επίσης. Το ότι είναι κλάσεις παραπάνω από τους υπόλοιπους (και δεν το λέμε υποτιμητικά για τους άλλους παίκτες) επίσης φαίνεται.
Μαζί με όλα αυτά όμως, φαίνεται και ο κακός σχεδιασμός του Παναθηναϊκού το καλοκαίρι. Το hero ball του Μπέικον μοιάζει να είναι η μοναδική επιλογή (μαζί με το αντίστοιχο του Γουίλιαμς, επίσης παίκτης- ενστίκτου) στην επίθεση της ομάδας. Μιας ομάδας που έχει δύο παίκτες που μπορούν να παίξουν μόνο στο «5», ένα τεσσάρι (Γουίλιαμς) και με τον παίκτη που ομολογουμένως ήταν η πιο «τρανταχτή» μεταγραφή του καλοκαιριού να «περισσεύει» αυτή τη στιγμή στο ρόστερ.
Ο Παναθηναϊκός απέκτησε μια άλλη διάσταση σε ό,τι αφορά στην προσωπικότητα με την έλευση του Μπέικον κάτι που φάνηκε και στην Βαλένθια. Μέχρι το 28’ ο Αμερικανός είχε 0/9 σουτ και οι «πράσινοι» βρίσκονταν στο -13! Όταν πήρε μπροστά ο Μπέικον ο Παναθηναϊκός έγινε απειλητικός και τελικά έχασε μέσα από τα χέρια του ένα μεγάλο διπλό.
Το οποίο θα είχε κατακτήσει αν ο σούπερ σταρ του είχε αντιληφθεί καλύτερα το χρόνο στην τελευταία επίθεση της κανονικής περιόδου αντί να εξαναγκαστεί σε σουτ χωρίς τύχη. Ή αν υπήρχαν κι άλλες εναλλακτικές στο σκοράρισμα.
Ή αν δεν είχε χαθεί ένα αμυντικό ριμπάουντ όταν η Βαλένθια έκανε το 94-91. Τι ειρωνεία! Ο Παναθηναϊκός πήρε 21 πόντους από δεύτερες επιθέσεις αλλά ένα ριμπάουντ ήταν εκείνο που του στοίχισε.
Επί του προκειμένου θα μου επιτρέψετε να μην ασπαστώ τους «αφορισμούς» για τον Παπαγιάννη τον οποίο ΔΕ ΒΟΗΘΆ ο Παναθηναϊκός με τον τρόπο που αγωνίζεται. Ένα κορμί στα 2,18 μέτρα που τρέχει πάνω- κάτω χωρίς να παίρνει μπάλα, πρέπει να βγαίνει εκτός να μαρκάρει περιφερειακό, να ακολουθεί τις αλλαγές, να κλείνει για να πάρει το ριμπάουντ, να καλύψει, να κάνει μπλοκ ταυτόχρονα, δε διαχειρίζεται με αυτόν τον τρόπο. Εντάξει, δεν πάει στις επαφές (κανείς δεν είναι τέλειος) όμως έχει άλλα στοιχεία που ο Παναθηναϊκός πρέπει να εκμεταλλευτεί.
Γιατί προς το παρόν ο Παπαγιάννης «καίγεται». Κι αυτό είναι πιο σημαντικό από τους αφορισμούς των «τουϊτεράδων».
Πλέον υπάρχει δύσκολο πρόγραμμα για τον Παναθηναϊκό που θα αντιμετωπίσει την Μπαρτσελόνα και την Εφές εκτός πριν φέρει τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Το διπλό στην Βαλένθια θα τον έφερνε σε θετικό ρεκόρ αλλά πλέον δε μπορεί να κοιτάζει αυτά που πέρασαν αλλά όσα έρχονται.