ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΚΗΣ

Παναθηναϊκός: Το μπάσκετ είναι το πιο δίκαιο άθλημα

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει ελπίδες διάκρισης στην Euroleague αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν καθιστά αδιάφορη τη χρονιά. Για να μη ξεχνιόμαστε, έτσι; Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΚΗΣ

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι δεν περιμέναμε την πρεμιέρα στο Μονακό ώστε να καταλάβουμε ότι ο Παναθηναϊκός θα έχει φέτος δύσκολες βραδιές.
Συντάκτης: Νίκος Μπουρλάκης Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι δεν περιμέναμε την πρεμιέρα στο Μονακό ώστε να καταλάβουμε ότι ο Παναθηναϊκός θα έχει φέτος δύσκολες βραδιές.

Το ξέρουν όλοι, άλλωστε, ότι ο φετινός Παναθηναϊκός δεν έχει προοπτική να κάνει κάτι σπουδαίο στην Euroleague. Άντε να παρουσιάσει δύο τρία πυροτεχνήματα και τίποτα περισσότερο. Όπως επίσης σίγουρα θα έχει και βελτίωση στην πορεία. Θα έχει και καλούς αγώνες. Όμως θα υπάρχουν πάντα βράδια όπως αυτά στο Μονακό.

Και φοβάμαι ότι δε θα είναι λίγα.

Τα 4/20 τρίποντα συνολικά, τα 0/17 σουτ από Πέρι και Νέντοβιτς όπως και το συνολικό -19 στην αξιολόγηση είναι αριθμοί. Ενδεικτικοί μεν της εμφάνισης και των ανύπαρκτων πιθανοτήτων να νικήσει ο Παναθηναϊκός, αλλά.. αριθμοί. Και ο Πέρι θα είναι καλύτερος και ο Νέντοβιτς φυσικά…

Τα ζητήματα είναι άλλα. Γι’ αυτό και το μπάσκετ άλλωστε είναι δίκαιο άθλημα.

Κατ’ αρχήν δεν είμαι της λογικής του αφορισμού. Αυτούς τους παίκτες έχει ο Παναθηναϊκός. Για την ακρίβεια αυτούς μπορούσε να πάρει, αυτούς πήρε. Δεν απέρριψε τον ΛεΜπρόν Τζέιμς για να ανανεώσει τον Κασελάκη, ούτε επέλεξε τον Τζέρεμι Έβανς αντί του Σενγκέλια. 

Αυτά είναι δεδομένα… Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα χωρίς υψηλά στάνταρντς ποιότητας. Και κυρίως έχει ελλείψεις και δομικά προβλήματα στο ρόστερ. Που όταν υπάρχουν κάτι αριθμοί όπως στο Μονακό (4/20 τρίποντα, μόλις 7 ασίστ, 63 πόντοι με το ζόρι, 0/17 σουτ οι δύο γκαρντ και άλλα) θα φαίνονται ακόμα περισσότερο.

Φυσικά και οι πράσινοι έχουν θέμα στον point guard όπου απουσιάζει η προσωπικότητα, η εμπειρία η κλάση. Βεβαίως και η έλλειψη αξιόπιστου σουτ από τη θέση 4 δημιουργεί επιπλέον ζητήματα. Με τους γκαρντ που έχει ο Παναθηναϊκός και με τον τρόπο που παίζουν, ουσιαστικά αχρηστεύεται επιθετικά ο Παπαγιάννης. Στο 3 ο Παπαπέτρου είναι απελπιστικά μόνος και κάθε φορά που κάθεται στον πάγκο η διαφορά ποιότητας είναι χαοτική…

Τα πράγματα είναι δεδομένα και δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. Το όνομα και η ιστορία ούτε μπάσκετ παίζουν ούτε διορθώνουν πάντα την έλλειψη χρημάτων. Εκτός αν υπάρχει πλάνο.

Και το σίγουρο είναι ότι θα υπάρξουν (όπως προαναφέραμε) αρκετές δύσκολες βραδιές. Το γεγονός όμως ότι δεν υπάρχουν υψηλοί στόχοι (πχ πλέι οφ ή φάιναλ φορ που είναι άπιαστα όνειρα που δε συζητούνται καν) δε σημαίνει ότι θα πρέπει να βλέπει ο κόσμος μια ομάδα να βολοδέρνει στα γήπεδα.

Και είναι χρέος όλων εκείνων που υπηρετούν τον Παναθηναϊκό να κάνουν το καλύτερο δυνατό. Ο καθένας από το πόστο του.

 

Exit mobile version