Παναθηναϊκός: Το μεγαλύτερο όπλο του είναι η αλήθεια

Ο Παναθηναϊκός ποτέ δεν είχε ν’ αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα σε ό,τι είχε να κάνει με τη διάθεση. Αντιθέτως τα τελευταία χρόνια, έβαζε δύσκολα στον εαυτό του κι εξελισσόταν στον Δον Κιχώτη που κυνηγούσε ανεμόμυλους. Κι όπως αποδεικνύεται, η ηρεμία, η λογική… κάτω η μπάλα και η αυτογνωσία, μπορούν να κάνουν δουλίτσα.

Θυμηθείτε κάτι από το καλοκαίρι του 2012 και μετά. Πότε πλησίασε ο Παναθηναϊκός περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά στο φάιναλ φορ; Και ταυτόχρονα κατέκτησε εμφατικά το νταμπλ στην Ελλάδα; Τη σεζόν 2012-2013. Τότε που όχι μόνο όλοι τον είχαν «τελειωμένο»… Διότι δεν είναι αυτό το θέμα μας. Αλλά τότε που και οι ίδιοι οι «πράσινοι» ως Οργανισμός συνολικά είχαν κάτω το κεφάλι, μιλούσαν ελάχιστα και προσπαθούσαν περισσότερο.

Ο Χάουαρντ Σαντ- Ρος είναι το τελευταίο παράδειγμα. Ένας πολύ καλός και ποιοτικός παίκτης που δεν χρησιμοποιείται ως επικοινωνιακό εργαλείο. Αλλά ως μια εξαιρετική προσθήκη σε μια ομάδα… πεινασμένη να αποδείξει ότι μπορεί να κάνει πολλά. Ακόμα και από τα φιλικά προσκείμενα ΜΜΕ, βλέπετε ότι έχουν περιοριστεί οι φανφάρες και οι υπερβολές. Ο Παναθηναϊκός έχει μπει σε μια τελείως διαφορετική λογική, που αν έχει διάρκεια σίγουρα θα ωφελήσει άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα τον σύλλογο.

Το έχω γράψει και παλαιότερα: Εκτιμώ ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού θα στηρίξει την ομάδα αν σταματήσουν τα αυτογκόλ. Ανεξάρτητα από το μπάτζετ, ανεξάρτητα από τα πρόσωπα. Ο κόσμος θέλει να δει προσπάθεια και όραμα.

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει ανάγκη πλέον από λόγια αλλά από έργα. Και ο Αλβέρτης με τον Διαμαντίδη, ακριβώς ό,τι έκαναν ως παίκτες το κάνουν τώρα ως διοικητικοί παράγοντες.

Δεν πρόκειται να σας πούμε ότι οι «πράσινοι» έκαναν τις μεγάλες μεταγραφές που θα… καταπιούν την Euroleague. Ακόμα κι αν σας το λέγαμε εμείς δεν θα το πιστεύατε. Το ευχάριστο είναι, όμως, ότι το γνωρίζουν και οι άνθρωποι της ομάδας αυτό. Και δίνουν πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα στο να φτιάξουν ένα σύνολο συμπαγές και γεμάτο κίνητρο από το να μιλάνε, να μιλάνε να μιλάνε… Και να προσπαθούν να «τηγανίσουν» το μυαλό του κόσμου (τους) με οτιδήποτε άλλο πέρα από την πραγματικότητα.

Αυτό ακριβώς είναι το μεγαλύτερο… όπλο του φετινού Παναθηναϊκού. Ότι ξέρει που βρίσκεται και που πατάει. Ότι ως επιχείρημα έχει την αλήθεια και όχι οτιδήποτε άλλο επικοινωνιακό εργαλείο προς αποπροσανατολισμό. Το ότι έχουν εναρμονιστεί (αυτή τη στιγμή τουλάχιστον) ακόμα και «εργαλεία» που δεν περίμενες καν ότι θα το έκαναν, δείχνει πολλά. (Μακάρι να συνεχιστεί…).

Τα αγωνιστικά ζητήματα θα τα δούμε στην πορεία. Όταν πια το ρόστερ θα έχει ολοκληρωθεί. Κι όταν θα έχουμε μπροστά μας συνολικά την εικόνα.

Ως τότε, στον Παναθηναϊκό θα πατάνε στο τρίπτυχο κίνητρο- ρόλος- φιλοδοξία. 

Και κάπως έτσι θα ξεκαθαρίζουν στον παίκτη ότι αυτή η ομάδα θα εκφράζει απόλυτα τις φιλοδοξίες του. Και θα είναι ένας πολύ καλός προορισμός ώστε να αισθάνονται καλά και να βγαίνει ένα όμορφο αποτέλεσμα.

Μιας ομάδας που θα παλεύει σε κάθε αγώνα σαν να είναι ο τελευταίος της. Και όπου βγει…

Διαβάστε όλα τα άρθρα του συντάκτη εδώ.