Ολυμπιακός: Το πιο πιθανό να με ρωτήσετε είναι το εξής: «Μα τι μας λες για κακή ήττα, υπάρχει και… καλή ήττα;». Πριν βιαστείτε, σκεφτείτε.
Η ομάδα του Μπλατ δεν ηττήθηκε απλώς από την ουραγό της βαθμολογίας άρα θεωρητικά και πρακτικά από την χειρότερη ομάδα της διοργάνωσης.
Λύγισε σε μια έδρα απ’ όπου έχουν περάσει ομάδες που έχουν τον ίδιο στόχο: Μπαρτσελόνα, Μιλάνο, Εφές, Ζαλγκίρις (και η Γκραν Κανάρια που έχει άλλο στόχο).
Αρα το κακό ήταν διπλό… Μετά από λίγο η Μακάμπι του Γιάννη Σφαιρόπουλου έκανε ένα ωραίο δώρο στον Ολυμπιακό με τη νίκη της επί της Αρμάνι Μιλάνο.
Λίγο αργότερα, η ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ πήρε και δεύτερο δώρο από την Μπαρτσελόνα.
Η απόσταση των δύο πόντων από τους Ιταλούς, που έχουν νικήσει με 22 πόντους διαφορά στο ΣΕΦ, διατηρήθηκε κι αυτό είναι σημαντικό για τους Πειραιώτες, που πάντως αν είχαν νικήσει, θα ήταν μόνοι τέταρτοι.
Με το «αν» δεν γίνεται δουλειά όμως. Και κυρίως μετά από τέτοια εμφάνιση δεν δικαιούσαι να σκέφτεσαι το «αν». Ηταν δίκαιη η νίκη της Νταρουσάφακα.
Κι αυτό γιατί με τις δυνατότητες που διαθέτει προσέγγισε τον αγώνα πολύ καλύτερα από τον Ολυμπιακό που σε μια αναμέτρηση την οποία είχε «κυκλώσει» ως… νίκη δεν θα έπρεπε να παρουσιαστεί έτσι.
“Ανατριχιαστικά” στατιστικά
Πως; Μα ο τρόπος με τον οποίο μπήκαν οι «ερυθρόλευκοι» στο παρκέ είναι ενδεικτικός. Το 24-12 υπέρ της Νταρουσάφακα του πρώτου δεκαλέπτου, περιλαμβάνει μερικά… ανατριχιαστικά επιμέρους στατιστικά στοιχεία.
Ο Ολυμπιακός είχε 5/19 σουτ, 4 λάθη και μόλις μία ασίστ και μόνο θετικό στοιχείο (που τον κράτησε στον αγώνα) τους 7 πόντους από επιθετικά ριμπάουντ.
Τι είχαν οι Τούρκοι; 11/15 δίποντα… 22 πόντους μέσα από το «ζωγραφιστό» (έναντι 8 του Ολυμπιακού), 7 ασίστ, 10 πόντους από αιφνιδιασμό (έναντι 0 του Ολυμπιακού), 3 κλεψίματα και 6 πόντους από λάθη αντιπάλου.
Η Νταρουσάφακα που δεν έχει καμία πίεση και μετά την αλλαγή προπονητή το… χαίρονται περισσότερο, βρήκε ακριβώς το παιχνίδι που ήθελε στο ανοιχτό γήπεδο από τις ανισόρροπες επιθέσεις του Ολυμπιακού αλλά και την κακή του άμυνα στο transition.
Με το τέλος του πρώτου ημιχρόνου και το σκορ στο 42-31 για τους Τούρκους οι πόντοι από αιφνιδιασμό είχαν γίνει 14-0 (το 1/3 των πόντων της Νταρουσάφακα ήταν στο ανοιχτό γήπεδο).
Στον αντίποδα, οι περιφερειακοί του Ολυμπιακού (Σπανούλης, Ουίλιαμς-Γκος και Στρέλνιεκς είχαν συνολικά 2 πόντους με 1/8 σουτ!
Ο Ολυμπιακός είχε 1/11 τρίποντα και 11/33 σουτ συνολικά, είχε δύο παραπάνω λάθη από ασίστ (8-6)… Ηταν εκτός αγώνα…
Τα παραπάνω στοιχεία δεν παραπέμπουν σε συμπεριφορά ομάδας σε αγώνα must win… Είναι λάθος η προσέγγιση.
Το 58-39 του 24’ προκαλούσε σοκ και σ’ εκείνο το σημείο δύο σερί τρίποντα του Στρέλνιεκς και (κυρίως) δύο σερί τάπες από Μιλουτίνοφ και ΛεΝτέι σε Μπράουν… ξύπνησαν τον εγωισμό των Πειραιωτών. Όχι σπουδαία πράγματα βέβαια…
Απλώς η Νταρουσάφακα ένιωσε τον Ολυμπιακό, δεν σκόραρε πια με τόση άνεση και δεν έβρισκε φάσεις στο ανοιχτό γήπεδο. Είχε 14 πόντους από τον αιφνιδιασμό στο πρώτο μέρος και 4 στο δεύτερο. Είχε 10 πόντους από λάθη αντιπάλου στο πρώτο και 5 στο δεύτερο.
Και για μια ομάδα που έχει συνηθίσει να χάνει, τέτοιες καταστάσεις- να αισθάνεται δηλαδή πίεση από τον αντίπαλο- λειτουργούν ανάποδα.
Ο Ολυμπιακός μείωνε, μείωνε, μείωνε και 2’40’’ πριν το τέλος έφτασε σε απόσταση βολής: 72-69.
Μάλιστα είχε και την μπάλα αλλά ο Ουίλιαμς- Γκος πρώτα και ο ΛεΝτέι (είχε προηγηθεί εύστοχο σουτ του κορυφαίου του γηπέδου, Ντάγκλας) πήγαν σε ακαταλόγιστες επιθέσεις.
Ο Μπλατ είχε τον Σπανούλη στον πάγκο στα τελευταία λεπτά, αλλά ο Στρέλνιεκς κράτησε τον Ολυμπιακό με νέο τρίποντο.
Στις βολές ο Ντάγκλας είχε 3/4 και ο Πρίντεζης 1/2 αλλά ελάχιστη σημασία έχει… Ο Ολυμπιακός δίκαια ηττήθηκε ακριβώς επειδή δεν προσέγγισε τον αγώνα με το μαχητικό πνεύμα που έπρεπε αλλά εμφανίστηκε πολύ πιο χαλαρός απ’ ότι έπρεπε.