Ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν, είναι και θα παραμείνει ένα σύμβολο για την αδέσμευτη δημοσιογραφία, για την ελευθερία της γνώμης που τόσο ακριβά πλήρωσε με τη ζωή του.
Στις 19 Ιουλίου του 2010, ο Σωκράτης Γκιόλιας έπεσε νεκρός από τις σφαίρες κάποιων μελών μιας επαναστατικής οργάνωσης… φάντασμα! Ένα έγκλημα που ποτέ δεν εξιχνιάστηκε. Παρά τις προσπάθειες (υπεράνθρωπες) της οικογένειάς του. Έχουν περάσει 11 χρόνια από τότε. Οι σκιές παραμένουν, το έγκλημα παραμένει ατιμώρητο. Θα έλεγε κανείς ότι μια αόρατη δύναμη προσπαθεί να βυθίσει τη λήθη της ιστορίας αυτή την υπόθεση.
Που δε θα ξεχαστεί ποτέ, όμως. Πολύ περισσότερο από την οικογένειά του, που έχασε το δικό της άνθρωπο. Που σήκωσε και σηκώνει Σταυρό τόσα χρόνια με ένα πελώριο «ΓΙΑΤΙ». Αλλά κι από ανθρώπους που τον είχαμε γνωρίσει.
Είναι 2 Νοεμβρίου λοιπόν. Μια ημερομηνία που συμβολίζει ένα σκοπό.
Είναι η Διεθνής Ημέρα για τον Τερματισμό της Ατιμωρησίας για τα Εγκλήματα κατά των Δημοσιογράφων. Παγκοσμίως, όχι μόνο στην Ελλάδα. Εμείς, όμως, έχουμε επιπλέον λόγους να τη θυμόμαστε. Και να τη συζητάμε.
Μόνο και μόνο διαβάζοντας την πρόταση, στο μυαλό σου έρχεται ο Σωκράτης Γκιόλιας. Πρώτα ως Δημοσιογράφος!
Αυτό ήταν, αυτό του άρεσε κι αυτό πρέσβευε.
Δεύτερον για το Έγκλημα. «Ζήτημα τιμής να δείξει η Πολιτεία πως δεν φοβάται» είχε πει ο τότε Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Γιώργος Πεταλωτής. Πέρασαν έντεκα χρόνια, το έγκλημα παραμένει…
Και τρίτον για την ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ! Εδώ είναι και το πλέον εξοργιστικό της υπόθεσης.
«…θυμίζοντας το γεγονός της δολοφονίας ενός δημοσιογράφου, δεν τιμούν τον ίδιο τον Σωκράτη, ο οποίος δεν είχε και δεν έχει ανάγκη άλλωστε από τέτοια, αλλά τιμούν την ελευθερογνωμία, τη δημοσιογραφία και τη δικαιοσύνη» όπως είχε γράψει και ο αδερφός του, Περικλής Γκιόλιας, πριν από κάτι μήνες. Στη θλιβερή 11η επέτειο από το χαμό του Σωκράτη.
Κάπως έτσι, κάθε χρόνο, η δεύτερη ημέρα του Νοέμβρη θα είναι ίδια με την 19η Ιουλίου! Όσο παραμένει ατιμώρητο το έγκλημα.
Έντεκα χρόνια!!! Έντεκα!
Η ΕΣΗΕΑ θα πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί από την πλευρά της ώστε να ξεκαθαρίσει αυτή η υπόθεση. Διότι δεν είναι μόνο για την Πολιτεία αλλά και για τη Δημοσιογραφία, ζήτημα τιμής!