Μπορεί να ακούγεται τόσο απλό αλλά τελικά τα απλά είναι εκείνα που καθορίζουν τη ζωή μας. Είναι πολύ ωραίες οι αναφορές στα όνειρα για το 7ο ή το 4ο αστέρι. Είναι ευτυχία για όλους (ανεξάρτητα αν το έχουμε πάρει κάπως διαφορετικά) να έχουμε κάθε χρόνο για πάνω από μια δεκαετία ΔΥΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΕΣ του φάιναλ φορ.
Για σκεφτείτε το λίγο… Είναι εντυπωσιακό αλλά και δύσκολο. Ανεξάρτητα αν καλομάθαμε και θεωρούμε πλέον την πρόκριση στο φάιναλ φορ απλή υπόθεση.
Όμως πέρα από σκέψεις, όνειρα, ιστορικές αναδρομές και αναμνήσεις υπάρχει και το πρακτικό μέρος της υπόθεσης και σ’ αυτό δεν μπορώ να φέρω στο μυαλό μου μια περίπτωση ομάδας που προκρίθηκε ή αποκλείστηκε άδικα από την φάση των πλέι οφ. Οσοι πέρασαν το έκαναν δίκαια.
Αλλωστε σε μια διαδικασία σειράς αγώνων και όχι σε μια μεμονωμένη αναμέτρηση δεν είναι δυνατόν να επιβραβευτεί ο…λιγότερο καλός!
Πόσες φορές έχει «σπάσει» έδρα στον δρόμο προς το φάιναλ φορ; Δεκαέξι φορές με τα δύο φετινά break της Ρεάλ στο ΟΑΚΑ και της Ζαλγκίρις στο ΣΕΦ. Απ’ αυτές οι 10 έχουν συμβεί από την περίοδο 2009-2010 και μετά. Μάλιστα το 2011 (Παναθηναϊκός), το 2012 (Ολυμπιακός), το 2014 (Μακάμπι) και το 2017 (Φενέρμπαχτσε) οι ομάδες που έκαναν break κατέκτησαν το τρόπαιο. Το 2011 (Μακάμπι) και το 2015 (Ολυμπιακός) ομάδες που έσπασαν έδρα έφτασαν ως τον τελικό του φάιναλ φορ.
Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει διαφοροποιηθεί, οι διαφορές (παρά το «άνοιγμα» στα μπάτζετ) σε αγωνιστικό επίπεδο έχουν μειωθεί και κανείς δεν θεωρείται ως αδιαφιλονίκητο φαβορί.
Ο Παναθηναϊκός έχει το κίνητρο να νικήσει τον εαυτό του. Να ξεπεράσει τους…εφιάλτες του τα τελευταία χρόνια. Εχει να νικήσει εκτός έδρας σε πλέι οφ από το 2013, στην Βαρκελώνη. Από τότε είχε μειονέκτημα έδρας κάθε χρονιά με εξαίρεση πέρυσι και φέτος. Αναζητούσε μια μεγάλη νίκη εκτός έδρας και δεν την πέτυχε ποτέ. Το 2014 έφτασε κοντά, στον πρώτο αγώνα στην Μόσχα κόντρα στην ΤΣΣΚΑ αλλά έπεσε στην παράταση. Το 2016 στην Βιτόρια, πάλι τα ίδια κόντρα στην Μπασκόνια. Κατά τ’ άλλα δεν γοήτευσε μακριά από το ΟΑΚΑ.
Αν οι «πράσινοι» εκτιμούν ότι φέτος είναι διαφορετικά τα πράγματα, ξεκάθαρα, πάνε και νικούν στην Μαδρίτη! Θα μας πείτε ότι είναι δύσκολο! Φυσικά και είναι… Αν όμως χάσεις τρεις αγώνες (στους τέσσερις) από την Ρεάλ δεν μπορείς να πεις ότι αδικήθηκες. Ο αντίπαλος ήταν καλύτερος. Η- αν προτιμάτε- πιο έτοιμος την δεδομένη χρονική στιγμή, που είναι το ίδιο.
Ο Ολυμπιακός έχει μια τελείως διαφορετική κατάσταση μπροστά του. Πέρα από τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει από τους τραυματισμούς και τις απουσίες, έχει απέναντί του μια ομάδα που απολαμβάνει ένα ταξίδι που δεν γνωρίζει αν θα ξανακάνει, με μεγάλο ενθουσιασμό, πείνα για διάκριση και φυσικά σωστές αρχές.
Πλέον όμως μπαίνει στην μέση η μαγική λέξη «διαχείριση». Στον Ολυμπιακό την γνωρίζουν καλύτερα και οι Λιθουανοί είναι άμαθοι σε τέτοιες καταστάσεις ενώ πλέον έχουν και την πίεση του «ΠΡΕΠΕΙ» για πρώτη φορά στην σειρά. Η πρόκληση ότι με δύο νίκες στην έδρα τους πάνε στο φάιναλ φορ είναι τεράστια. Μαζί και η πίεση… Άλλο ο ημιτελικός του ’99 (ένας αγώνας) άλλο η σειρά.
Κι εδώ όμως η αρχή είναι ίδια, όπως στο ζευγάρι του Παναθηναϊκού με την Ρεάλ. Εφόσον οι Λιθουανοί αποδειχθούν τόσο ψύχραιμοι, τόσο ποιοτικοί, τόσο έτοιμοι ώστε να νικήσουν δύο φορές σε 48 ώρες κι επίσης τρεις φορές σε μια εβδομάδα και πέντε σε μια σεζόν τον Ολυμπιακό… Τότε πολύ απλά, εκείνοι θα αξίζουν το φάιναλ φορ. Ψυχρά…