Ήταν 19 Μαρτίου του 2019. Πέρυσι, τέτοια ημέρα, δηλαδή. Η ανακοίνωση ήταν λιτή αλλά οι εικόνες, οι αναμνήσεις, τα συναισθήματα, πολύ έντονα. Τέλος εποχής. Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ταξίδεψε στους ουρανούς για να συναντήσει τα αγαπημένα του αδέρφια. Σήμερα, λέμε ότι ο χρόνος πέρασε πολύ γρήγορα.
Το Sportime είχε αποχαιρετήσει με ένα μεγάλο αφιέρωμα τον σπουδαίο παράγοντα του Παναθηναϊκού και του ελληνικού αθλητισμού. Με τον σεβασμό που του αρμόζει. Με περιστατικά άκρως αντιπροσωπευτικά της προσωπικότητάς του.
Θυμηθήκαμε δικές του, ξεχωριστές, ατάκες. Προσωπικά βιώματα. Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ήταν μια πολύ έντονη προσωπικότητα. Γέμιζε τον χώρο που βρισκόταν, με την ενέργεια που έβγαζε, με το χαμόγελο, το χιούμορ του.
Στα 88 του χρόνια, με γεμάτη ζωή, άκρως επιτυχημένος, δεν άντεξε. Μετά από δύο μήνες νοσηλείας στην εντατική, συνεπεία εγκεφαλικού επεισοδίου, έφυγε… Και μαζί του έκλεισε ένας κύκλος, λες και όλα τα αδέρφια είχαν αποφασίσει να φύγουν μαζί!
Στις 29 Απριλίου 2018 έφυγε- ξαφνικά- ο Κώστας Γιαννακόπουλος. Στις 10 Ιουνίου του ιδίου έτους, έφυγε ο Πατριάρχης της οικογένειας, Παύλος, ακριβώς την ημέρα του 40ήμερου μνημόσυνου του Κώστα. Ο πόνος ήταν αβάσταχτος για τον Θανάση, τον μόνο που είχε απομείνει εν ζωή (η Βασιλική, η αδερφή τους, είχε φύγει μέσα στο 2017). Στις 19 Μαρτίου του 2019, ο Θανάσης, αποφάσισε να ταξιδέψει ψηλά για να τους βρει.
Γεννημένος στις 27 Φεβρουαρίου του 1931, ο Θανάσης συνέβαλλε τα μέγιστα στην δημιουργία της αυτοκρατορίας, τόσο στην φαρμακοβιομηχανία ΒΙΑΝΕΞ οσο και στον Παναθηναϊκό.
Ο Θανάσης θυμόταν πάντα από που ξεκίνησε
Πολύ πιο αυθόρμητος, ως χαρακτήρας από τον Παύλο, αλλά το ίδιο εργατικός κι ευφυής. Και φυσικά με τις ίδιες αρχές.
Ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος ενέργεια και αγάπη για τη ζωή. Που δεν ξέχασε ποτέ από που ξεκίνησε για να φτάσει ψηλά. Που έκανε πολλά για φτωχούς ανθρώπους, αλλά ποτέ δεν θα τα μάθει κανείς. Που την μία φώναζε και την άλλη ήταν έτοιμος, γεμάτος στοργή να αγκαλιάσει.
Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος άφησε πίσω του βαριά κληρονομιά. Ενός ανθρώπου που ενέπνευσε τον σεβασμό, κέρδισε την αναγνώριση όλων, ήταν επιτυχημένος σε ό,τι ασχολήθηκε.
Ένας άνθρωπος παλαιάς κοπής, που μπορούσε με την ίδια άνεση να βρεθεί στο πιο λαϊκό κουτούκι αλλά και στο πιο αριστοκρατικό μέρος.
Ένας άνθρωπος που όσοι τον γνωρίσαμε καλά, βεβαιώνουμε ότι λείπει πολύ…