Ποτέ δεν παρουσιάστηκαν ως οι λεφτάδες που θα απογειώσουν τον Αρη στην Ευρωλίγκα, στο ΝΒΑ και στο διαπλανητικό πρωτάθλημα. Ποτέ δεν είπαν ότι θα φτιάξουν γήπεδα στα πρότυπα του ΝΒΑ και ότι θα φέρουν τον ΛεΜπρόν Τζέιμς στην…χειρότερη.
Μπορεί να έριξαν μερικές σταγόνες υπερβολής στην αναφορά τους στην ιστορία και στο χρυσό παρελθόν (κανείς από τους τωρινούς παίκτες δεν μπορεί ναι είναι Γκάλης, Γιαννάκης ή Σούμποτιτς) αλλά κι αυτό μέσα στο παιχνίδι είναι. Της εξωστρέφειας και της επικοινωνίας. Της προβολής και της βιτρίνας. Της αξιοποίησης ενός brand που μπορεί να… ταλαιπωρήθηκε αλλά ουδέποτε έπαψε να θεωρείται λαμπερό και ισχυρό.
Στον Αρη, τουλάχιστον στο σημείο που βρισκόμαστε μέχρι αυτή την στιγμή, το πάνε καλά το έργο. Ποντάρουν πολύ στο συναίσθημα, ακόμα περισσότερο στην σχέση του κόσμου με την ομάδα (που είναι ισχυρή) αλλά και στο να συνειδητοποιήσουν οι παίκτες ότι όλα είναι αλυσίδα. Και μπορεί κανείς να μην είναι Γκάλης, Γιαννάκης ή Σούμποτιτς και μπορεί ο Αρης να μην έχει βλέψεις για πρωτάθλημα αλλά σίγουρα έχει τους δικούς του μικρούς αλλά σημαντικούς στόχους…
Τα παχιά λόγια και οι προσδοκίες που έμειναν στις λέξεις και δεν μετουσιώθηκαν σε πράξεις, κλόνισαν σημαντικά την ομάδα. Τα απαγορευτικά από την FIBA υποχρέωσαν τον Αρη σε ξένους μόνο από την Basket League (που ήταν εδώ στην χώρα μας δηλαδή το letter of clearance) και σε προσεκτικές αλλά και γρήγορες κινήσεις. Η παραμονή του Λευτέρη Μποχωρίδη και του Γκάρι Μπελ ήταν τα μεγάλα κέρδη. Οι πέντε ξένοι που πλαισίωσαν τον Μπελ είχαν καλή ή καλές σεζόν στην Basket League. Ολοι γνωρίζουν τι θα πει «ελληνικό πρωτάθλημα». Τι θα πει «μονομαχία με τον ΠΑΟΚ».
Και όσοι δεν μπορούν να το καταλάβουν καλά, αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τι σημαίνει «Αρης». Γι αυτό και ο Δημήτρης Γουλιέλμος επέλεξε το μουσείο του Αρη για να τους μιλήσει. Γι’ αυτό και υπήρξε ανοιχτή προπόνηση για τον κόσμο στο Αργος Ορεστικό, γι’ αυτό και επιλέχθηκε να γίνει στο «Αλεξάνδρειο» και με τον κόσμο στην εξέδρα η παρουσίαση των παικτών.
Η ομοψυχία, η έννοια της οικογένειας, οι στενοί δεσμοί ομάδας- κόσμου θα βάλουν την βάση επάνω στην οποία θα κινηθεί η ομάδα. Μετά τα όσα πέρασε ο Αρης, οι παίκτες χρειάζονταν αγάπη. Ο Βαγγέλης Αγγέλου είναι τετραπέρατος σ’ αυτά τα παιχνίδια…
Η προαγωγή του Ουάμπα στην πρώτη ομάδα έδειξε επίσης ότι ο Αρης δεν είναι απλώς μια ομάδα μπάσκετ, αλλά κάτι παραπάνω. Για μια ακόμη φορά ο μπασκετόκοσμος συζήτησε θετικά για τον Αρη… Όπως σε τόσες άλλες περιπτώσεις φέτος.
Τολμώ να πω ότι μ’ αρέσει η εικόνα που βγάζει προς τα έξω ο Αρης και αξίζουν συγχαρητήρια στους εμπνευστές αυτού του υπέροχου πλάνου. Σε ό,τι αφορά στο αγωνιστικό, η ομάδα δεν είναι καθόλου μα καθόλου κακή.
Οι διοικούντες ουδέποτε παρουσιάστηκαν ως Ωνάσηδες αλλά ως απλοί άνθρωποι, αποφασισμένοι να εξυγιάνουν την εταιρεία και να ενισχύσουν έτσι την ομάδα. Εχουν πλάνο… Εστω κι αν ο Δημήτρης Γουλιέλμος (δικηγόρος γαρ) τα είπε αρκετά πιο όμορφα, ακόμα και με την λογική της δημιουργικής ασάφειας, ουσιαστικά αυτό εννοούσε: «Είμαστε εδώ για να προσπαθήσουμε να σβήσουμε τις αμαρτίες».
Μέχρι τώρα το.. έργο το πάνε μια χαρά. Αν αποδειχθούν το ίδιο συνεπείς και στις πληρωμές (το μεγάλο θέμα των τελευταίων ετών) τότε πραγματικά θα έχουν φτιάξει κάτι πολύ καλό.