Τι να κάνουμε, αυτή είναι η αλήθεια!
Οταν ο αντίπαλος διαθέτει… πυρηνικό οπλοστάσιο και υπερτερεί ποιοτικά και ποσοτικά τότε είναι εύκολο να διαπιστώσεις ότι ειδικά στην έδρα του η εξέλιξη του αγώνα εξαρτάται απ’ εκείνον. Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης
Κάποτε λέγαμε ότι οι αριθμοί είναι ο καλύτερος τρόπος για να πεις ψέματα. Εχουν όμως μεγάλο ενδιαφέρον. Ειλικρινά, αν μας έλεγαν, πριν τον αγώνα με την Ρεάλ στην Μαδρίτη, ότι ο Ολυμπιακός θα είχε 58% στα δίποντα, 38% στα τρίποντα, μόλις 7 λάθη και 22 ασίστ (!!!), θα έπαιρνε 11 πόντους από επιθετικά ριμπάουντ (έναντι μηδέν της Ρεάλ) ενώ θα δεχόταν μόλις 7 πόντους από αιφνιδιασμό, θα το σκεφτόμασταν ιδιαίτερα για το ποια θα ήταν η εξέλιξη του αγώνα.
Προσέξτε: Double- double o Σπανούλης (12 πόντοι και 11 ασίστ), το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του ο Μπόγρης (12 πόντοι με 6/6 σουτ και ακόμα 3 ασίστ και 2 κλεψίματα), εύστοχος (3/4 τρίποντα) και δημιουργικός (5 ασίστ) ο Γκος, ιδιαίτερα παραγωγικός ο ΛεΝτέι (15 πόντοι και 8 ριμπάουντ), με πολλές κερδισμένες μάχες ο Πρίντεζης (11 πόντοι) και σε καλούτσικο επίπεδο ο Παπανικολάου (7 πόντοι και 6 ριμπάουντ)… Μέχρι εκεί! Διότι αν πάμε στην άλλη πλευρά θα συνειδητοποιήσουμε πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα. Ποιοτικά και ποσοτικά.
Η Ρεάλ είχε τη δυνατότητα να βγάλει 94 πόντους με μόλις 7 στον αιφνιδιασμό (μέσα στο γήπεδό της), με τον ηγέτη της σε χαμηλή πτήση (ο Γιούλ είχε 3 πόντους με 1/5 σουτ), με τον καλύτερό της σουτέρ (Κάρολ) εκτός και χωρίς μισό πόντο από επθετικό ριμπάουντ.
Τι είχε όμως; Την δυνατότητα να αλλάζει τους ψηλούς σαν τα πουκάμισα: Ο Αγιόν είχε 23 λεπτά, ο Ταβάρες 17 ενώ τα 7 λεπτά του Ρέγιες και τα 5 του Τόμπκινς τα ένιωσε για τα καλά η άμυνα του Ολυμπιακού. Σύνολο 29 πόντοι και 10 ριμπάουντ και από τους τέσσερις μαζί.
Είχε το πολυεργαλείο Ράντολφ να βρίσκεται παντού στα 28 λεπτά που έπαιξε, τον Ρούντι να έχει αποδεχθεί (και όχι «συμβιβαστεί») να μετατραπεί σε εργαλείο της ομάδας, τον Ντεκ να είναι…κλασικός Αργεντίνος φόργουορντ- δυναμίτης, τον Τέιλορ να είναι εξολοθρευτής στην άμυνα και σπουδαίος στην επίθεση, τον Κοσέρ να διαθέτει εμπειρία και ικανότητα αλλά και τον Καμπάτσο….
Ας σταματήσουμε εδώ… Ο «κοντός» Αργεντίνος είναι από άλλο ανέκδοτο. Οσο κι αν μας εκνευρίζει με τα «παράξενα» που κάνει στην διάρκεια του αγώνα, αναμφισβήτητα είναι ο κορυφαίος game changer της φετινής σεζόν… Ηρθε από τον πάγκο και σε 22’25’’, έπαιξε την άμυνά του, άλλαξε τον ρυθμό, είχε 13 πόντους με 5/6 σουτ, 5 ασίστ…
Τι είπατε; Δεν βγαίνουν οι αριθμοί… Μα ακριβώς αυτό είναι το θέμα, αυτή είναι η αλήθεια και πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Η Ρεάλ πέτυχε 94 πόντους για…πλάκα, με 21/32 δίποντα και 13/23 τρίποντα. Οσο το…επέτρεπε στον Ολυμπιακό (πρώτο μέρος 54-46) ήταν κοντά στο σκορ και τυπικά μέσα στον αγώνα. Όταν οι Μαδριλένοι ανέβασαν την άμυνά τους και την πίεση (μαζί με την Φενέρ είναι οι καλύτερες αμυντικές ομάδες στην Ευρωλίγκα) ο Ολυμπιακός έμεινε στους 32 πόντους και δεδομένων των περιορισμένων- συγκριτικά με την Ρεάλ- λύσεων, τα πράγματα κύλησαν όπως κύλησαν…
Ηταν φανερό ότι η εξέλιξη του αγώνα αποτελούσε άμεση εξάρτηση των διαθέσεων της Ρεάλ. Μιας ομάδας που βρίσκεται σε άλλο επίπεδο από κάθε άποψη από τον Ολυμπιακό , που είχε εκτός και τον Μιλουτίνοφ που κάνει χρονιά καριέρας.
Και όχι μόνο από τον Ολυμπιακό…
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
