Ο Μάιος είναι για τον Παναθηναϊκό ένας πλούσιος μήνας ιστορικά σε αναμνήσεις και γεγονότα. Σαν σήμερα πριν από δέκα χρόνια καταγράφηκε η κατάκτηση του πέμπτου ευρωπαϊκού τίτλου στο φάιναλ φορ του Βερολίνου. Εκεί όπου ο Παναθηναϊκός ξορκισε πολλά φαντάσματα.
Ήταν ένα εκπληκτικό φάιναλ φορ από πλευράς ποιότητας και γεγονότων. Οι αναμνήσεις είναι έντονες. Όμως κατά την ταπεινή μου άποψη για εκείνο το ευρωπαϊκό έπαιξε μεγάλο ρόλο εκείνη η περιβόητη συνέντευξη Τύπου του Ζελικο Ομπραντοβιτς μετά τον αγώνα με την Πρόκομ στο ΟΑΚΑ.
Δεν πρόκειται να σας καταγράψω τα όσα φοβερά και τρομερά είχε πει. Θα τα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί. Είναι ιστορικής σημασίας.
Πραγματικά ο Ζοτς άλλαξε τα πάντα από τότε. Ο Παναθηναϊκός μπήκε…θηρίο ανημερο στη φάση των 16 και σάρωσε τους πάντες. Τότε έβαλε στην εξίσωση και τον Ντριου Νίκολας που μέχρι τότε αλλού πατούσε και αλλού βρισκόταν.
Ακόμα και στα πλέι οφ όταν τραυματίστηκε ο Διαμαντίδης και ήταν ανήμπορος να βοηθήσει ουσιαστικά, οι ισορροπίες βρέθηκαν εύκολα. Παρά το break της Σιένα στο δεύτερο ματς στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός απάντησε σκληρά και αποστομωτικά. Δύο νίκες στην Τοσκάνη και σε ένα γήπεδο που παραδοσιακά…βασανιζόταν.
Ποιος βγήκε μπροστάρης λόγω αδυναμίας και ανετοιμότητας του αρχηγού; Ο Βασίλης Σπανουλης, ο παίκτης που έμελλε να αλλάξει την ιστορία του Ολυμπιακού λίγο καιρό αργότερα… Τρομερά που είναι τα παιχνίδια της ζωής…
Βέβαια ο Παναθηναϊκός του 2009 ήταν μια υπερπλήρης και σούπερ ποιοτική ομάδα. Το έχω γράψει και σε παλαιότερες σκέψεις μου στις οποίες σας παραπέμπω εδώ… Όποιον και να έβγαζες στον πάγκο, πάλι…σταρ έμπαινε μέσα.
Κάπως έτσι άλλωστε φτιάχνονται ομάδες για φάιναλ φορ και για τίτλους. Με παίκτες πρώτης γραμμής. Τα λέγαμε και πρόσφατα αυτά μετά την πρόκριση της Εφες… Πάμε παρακάτω όμως.
Ο Παναθηναϊκός μετά το ηλεκτροσόκ του Ομπραντοβιτς με την Προκομ, έγινε μια ομάδα πεινασμένη. Αποφασισμένη να καταβροχθίσει όποιον θα την αμφισβητούσε. Σ ένα από τα καλύτερα φάιναλ φορ στην σύγχρονη ιστορία κατάφερε να βγει νικητής…
Και μάλιστα παίζοντας άμυνα στην τελευταία επίθεση του αντιπάλου τόσο στον ημιτελικό όσο και στον τελικό. Και στις δύο περιπτώσεις ήταν δύο πόντους μπροστά… Για να απαντηθούν και κάποια ερωτήματα μετά τη…σέντρα του Ρούντι στο ΟΑΚΑ και την επιλογή του Πιτίνο.
Στο Βερολίνο ο Παναθηναϊκός ξόρκισε φαντάσματα. Τα πρώτα καταδίωκαν την ομάδα από την εποχή του Τελ Αβίβ και της Σαραγόσα. Για πρώτη φορά νίκησε τον Ολυμπιακό σε ημιτελικό φάιναλ φορ.
Το επόμενο φάντασμα ήταν ότι μέχρι τότε καμία ομάδα που επιβίωσε από εμφύλιο ημιτελικό δεν είχε φτάσει στο τρόπαιο! Εκτός αν οι ημιτελικοί ήταν…διπλός εμφύλιος όπως το 1994 στο Τελ Αβίβ.
Προσωπικά επιμένω ότι τίποτε από αυτά δεν θα είχε συμβεί αν ο Ομπράντοβιτς δεν ήταν τόσο σκληρός αλλά και αληθινός… Και μάλιστα δημοσίως.
Στις 3 Μαΐου του 2009 με την ΤΣΣΚΑ έγινε η φιέστα της απονομής. Στις 14 Ιανουαρίου είχε κατακτηθεί ουσιαστικά το Κύπελλο. Γιατί τότε η ομάδα έφτιαξε χαρακτήρα για να νικήσει…
Κι έτσι έφτασε στο δεύτερο triple crown της ιστορίας της μόλις δύο χρόνια μετά το πρώτο.
