Τόσο πολύ αγαπάτε το μπάσκετ που το χτυπάτε καθημερινά

Η κλασική ατάκα για «το καλό του μπάσκετ» σκοντάφτει επάνω στο δηλητήριο που έχει ποτίσει τα πάντα και στην τοξικότητα που έχει δημιουργηθεί.

Το μπάσκετ συζητείται έντονα αλλά για λάθος λόγους. Μόνο και μόνο να σκεφτείτε πότε ήταν η τελευταία φορά που έγινε πραγματική κουβέντα γι’ αυτό και θα καταλάβετε. Εδώ και τόσο καιρό, τα πάντα περιστρέφονται γύρω από:

-Τα όσα συμβαίνουν με τις εκλογές στην ΕΟΚ. Όποτε γίνουν και όπως γίνουν και με το δηλητήριο να έχει «ποτίσει» το χώρο. Και με ένα τοξικό οικοσύστημα όπου παρασιτούν διάφοροι καλοθελητές, αποφασισμένοι να έχουν ή να συνεχίσουν να έχουν λόγο την επόμενη μέρα. Ασχολούμαστε με τάσεις, με εντάσεις, με τσακωμούς κι επικοινωνιακά τερτίπια. Με νομικά παράθυρα κι ανακοινώσεις. Με πολιτικές παρεμβάσεις και με χυδαίες τοποθετήσεις ακόμα κι επί προσωπικού! Επίπεδο- δάπεδο πάλι προς όφελος ορισμένων παρατρεχάμενων που μάλιστα έχουν αποθρασυνθεί… κουνώντας και το δάχτυλο στους υπόλοιπους που τολμούν να έχουν άλλη άποψη.

-Τη διαιτησία και τις ανακοινώσεις- απαντήσεις μεταξύ ομάδων. Ναι είναι κομμάτι του παιχνιδιού αλλά πλέον- και με τις εκλογές τη ΕΟΚ προ των πυλών- το μπάσκετ έχει μπει κάτω κι από αυτό. Και βέβαια προ ημερών παρουσιάσαμε ένα θέμα που έδειχνε πολλά: Αν κι απουσιάζει ο Ολυμπιακός αν και δεν έχουμε ντέρμπι αιωνίων, η τοξικότητα έχει εγκατασταθεί για τα καλά. Πόσες ανακοινώσεις όπου ο ένας κατηγορεί τον άλλον και όλοι μαζί τη διαιτησία… Και πόσες απ’ αυτές συνδέονται με τις εκλογές της ΕΟΚ που καθιστούν ακόμα πιο απαράδεκτη την όλη κατάσταση.

-Και μέσα σε όλα αυτά θα πρέπει η Εθνική Γυναικών να παίξει στο Ευρωμπάσκετ, ο Πιτίνο να ετοιμάσει την ομάδα για το Προολυμπιακό… Με την ΕΟΚ να μην έχει ουσιαστικά διοίκηση και αντιθέτως να συζητείται για λάθος λόγους. Όχι για μπάσκετ.

‘Εχει νόημα να πάμε παρακάτω; Κανένα… Νομίζω πως όλοι καταλαβαίνουμε ότι οι εκλογές της ΕΟΚ έχουν «δηλητηριάσει» τα πάντα γύρω από το μπάσκετ. Και σε όλη αυτή τη διαδικασία υπάρχουν υπεύθυνοι, έχουν ονοματεπώνυμο και φυσικά όταν όλα τελειώσουν θα τους αναφέρουμε. Γιατί όχι τώρα; Μα ακριβώς για να μη δώσουμε δικαιώματα να μας κατηγορήσουν περί συμπάθειας σε κάποιο υποψήφιο.

Αν λοιπόν αισθάνονται υπερήφανοι για όσα έχει υποστεί το άθλημα, η δική μας άποψη περισσεύει.

Αν πιστεύουν ότι ΕΙΝΑΙ το μπάσκετ, τότε κάνουν λάθος. Διότι μπάσκετ είναι οι άνθρωποι που έχουν «ματώσει» γι αυτό, ανιδιοτελώς και με πολύ χρόνο από τη ζωή τους.

Είναι οι άνθρωποι που έκαναν πούλμαν τα τρίπορτα αυτοκίνητά τους για να μαζεύουν τα παιδιά για προπόνηση. Είναι αυτοί που καλλιεργούν το άθλημα σε βάθος και ουδέποτε ζήτησαν αξιώματα. Μόνο σεβασμό. Που δεν τον έχουν.

Είναι κάθε παιδί που παίρνει τη μπάλα και τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο να παίξει. Είναι κάθε γονιός που τρέχει το παιδί του στις προπονήσεις στριμώχνοντας το χρόνο από το σχολείο και τα φροντιστήρια.

Το μπάσκετ (όπως και ο αθλητισμός) πληγώθηκε από την πανδημία. Τώρα «χτυπιέται» εκ των έσω… Κάποτε στο μπάσκετ, όλα τα προβλήματα λύνονταν εσωτερικά, χωρίς ξεκατινιάσματα και προσβολές. Αυτή η «μασονία» (όπως την αποκαλούσαν) ήταν η δύναμή του αλλά και η διαφορά του με τα άλλα αθλήματα.

Ο νέος πρόεδρος της ΕΟΚ (αν τελικά έχουμε εκλογές και όχι φιάσκο την Κυριακή) έχει πολλή δουλειά να κάνει. Έχει να γεφυρώσει καταστάσεις και να πείσει ότι θα αλλάξουν τα πράγματα.

Με τόσο δηλητήριο που έχει «ποτίσει» τα πάντα, δεν είμαι τόσο αισιόδοξος  Δε ξέρω πως θα γίνει αυτό… Μακάρι να διαψευστώ, άλλωστε αυτό θέλω.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τότε θα γίνει η πρώτη επαφή Πιτίνο- Σπανούλη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Παναθηναϊκός, για 25η φορά σε τελικό και πάει για 100 αγώνες