Τσιτσιπάς: Τον έκαναν role model χωρίς να δουν αν μπορεί (τώρα) να το υποστηρίξει!

Ο Στέφανος Τσιτσιπάς είναι ένας πολύ μεγάλος αθλητής κι αυτό δε μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς, όμως θα πρέπει να δούμε κι άλλα πράγματα.

Διότι ο Τσιτσιπάς είναι ένα 23χρονο παιδί με ό,τι αυτό συνεπάγεται! Δεν είναι απαραίτητο ότι μπορεί να σηκώσει το βάρος ενός role model που προσπάθησαν να του φορτώσουν. Και σε τελική ανάλυση μπορεί να μην το θέλει και ο ίδιος.

Η αλήθεια όμως είναι άλλη και θα πρέπει να υπάρξει διάκριση ανάμεσα σ’ έναν σπουδαίο τενίστα και σε ένα role model. Το πρώτο δεν αμφισβητείται. Όπως και η δουλειά που έχει ρίξει το παιδί προκειμένου να φτάσει στην κορυφή. Και μπράβο του.

Το δεύτερο όμως προϋποθέτει και κάποια άλλα στοιχεία. Κυρίως συναίσθηση της κατάστασης αλλά κι αντίληψη της ευθύνης που έχει ένας αθλητής που αποτελεί «παράδειγμα προς μίμηση».

Ο Τσιτσιπάς είναι- όπως προανέφερα- ένα παιδί 23 ετών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη ζωή εκτός των τερέν.

Κι αυτό δημιουργεί πολλά προβλήματα σε ό,τι έχει να κάνει με την παρουσία του ως role model.

Εκείνο όμως που σίγουρα έχει ενδιαφέρον, αφορά όσους τον επέλεξαν για να του δώσουν αυτό το ρόλο. Πολύ δε περισσότερο (μετά και το τελευταίο του… κατόρθωμα) εκείνους που κουνούσαν το δάχτυλο σε όλους εμάς που τολμούσαμε να ασκήσουμε κριτική σε όσα έλεγε ή έκανε! Κάτι το οποίο, χωρίς να έχω απολύτως κανένα πρόβλημα, το θεωρώ ταξική μεροληψία εκ μέρους τους.

Ή κενότητα άποψης. Εκτός αν ήδη είχαν αντιληφθεί ότι ο Τσιτσιπάς δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας καλός τενίστας, οπότε μας πρόλαβαν! Δύσκολο να το πιστέψω, βέβαια.

Αλλά πέραν τούτων, ειλικρινά απορώ με όσους επέλεξαν τον Τσιτσιπά προκειμένου να εξυπηρετήσει συγκεκριμένο κοινωνικό σκοπό. Αλήθεια, δε φρόντισαν πρώτα να αναζητήσουν αν θα μπορούσε η επιλογή τους να έχει τη στοιχειώδη συνέπεια προκειμένου να υποστηρίξει το σκοπό για τον οποίο τον επέλεξαν;

Υπενθυμίζω ότι στο διάστημα αυτό:

-Η Ελλάδα ήταν σε αυστηρό λοκντάουν και ο Τσιτσιπάς αναρωτιόταν πότε θα έρθουν Harrods στην Ελλάδα, αλλά και πότε θα φτιαχτεί ποδηλατόδρομος στη Βουλιαγμένη.

-Όταν η Κυβέρνηση προωθούσε την καμπάνια «Μένουμε Σπίτι» ο ίδιος ήταν παρών σε πάρτι στο Ντουμπάι.

-Ενώ επελέγη από την Κυβέρνηση προκειμένου να μας συμβουλεύει να ακούμε τους ειδικούς και να παίρνει μέτρα προστασίας, εκείνος είπε ότι δεν έχει εμβολιαστεί. Και ότι θα το κάνει μόνο εφόσον γίνει υποχρεωτικό.

-Η Ελλάδα καιγόταν κι εκείνος ασχολιόταν με τη μαστίχα Χίου.

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και δεν το λέω για να τον υποτιμήσω ούτε φυσικά επειδή τον ζηλεύω.

Είναι κάτι που προς το παρόν τουλάχιστον δε μπορεί να το υποστηρίξει. Αν πραγματικά οι δικοί του άνθρωποι τον θέλουν κάτι διαφορετικό από έναν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΤΕΝΙΣΤΑ, τότε θα πρέπει προφανώς ν’ αλλάξουν τακτική. Αρκεί να το θέλει και ο ίδιος.

Σίγουρα χρειάζεται ένα σύμβουλο δίπλα του καθώς βρίσκεται στην κορυφή. Κι εκεί κρίνεσαι και μάλιστα πολύ αυστηρά, όχι μόνο για τις επιδόσεις σου στο τερέν.

Δεν είναι απαραίτητο ότι μπορούν όλοι να το κάνουν. Είναι ένα παιδί το οποίο αν και πολύ νέο σε ηλικία, έχει μάθει από πολύ μικρός να σκέφτεται μόνο την προπόνηση, το τένις, τους αγώνες. Κι εκεί έφτασε ψηλά. Με την πολύ σκληρή δουλειά του, τη στοχοπροσήλωση και το κίνητρο.

Δε ζήτησε να είναι role model αλλά προφανώς η εικόνα του, ως απόλυτα επιτυχημένου νέου Έλληνα που διαπρέπει στο εξωτερικό κι έχει αντίκτυπο στους νέους, εξυπηρέτησε την Κυβέρνηση της «αριστείας». Που δε νοιάστηκε (πόσο «εγκληματικό») για το αν υπάρχει και το απαραίτητο υπόβαθρο σε όλη αυτή τη διαδικασία.

Σε τελική ανάλυση κι επειδή μιλάμε για αστέρι παγκόσμιας ακτινοβολίας, θα πρέπει να υπάρχει πάντα «φίλτρο» όταν ανοίγει το στόμα του. Αν δεν το καταλαβαίνει (ακόμα) ο ίδιος, τότε ας το καταλάβουν όσοι είναι δίπλα του.

Αν κάποιοι θέλουν τον Τσιτσιπά απλώς ένα μεγάλο τενίστα και θα μας λένε να… σκάσουμε επειδή νικά, εμείς θα επιμείνουμε να τον θέλουμε ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΠΑΝΤΟΥ… Διότι βλέπουμε μέσα στον αγώνα πόσο τελειομανής είναι. Και δεν έφτασε τυχαία ψηλά.

Δε θα πούμε σαν ποιόν γιατί θα αρχίσουν πάλι οι κενότητες περί συγκρίσεων. Που δε γίνονται πουθενά αλλού πέρα από το «φτωχό μυαλό» των οπαδών της νίκης με κάθε κόστος και τρόπο. Και δεν είναι λίγοι στην Ελλάδα… Ακόμα και δημοσιογράφοι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ