Ελληνικό ποδόσφαιρο: Οι διοικήσεις το κρατούν σκλαβωμένο με στήριξη ΜΜΕ και οπαδών

Έχουν συνηθίσει οι διοικήσεις των ελληνικών ομάδων να μην δέχονται κριτική. Οι υπεύθυνοι τον συλλόγων θέλουν όταν φέρνουν επιτυχίες, να παίρνουν τη δόξα και όταν αποτυγχάνουν, να τα ρίχνουν σε οποιονδήποτε άλλο, εκτός από τους εαυτούς τους.

Ωστόσο, η αλήθεια είναι διαφορετική, καθώς όπως και για τα καλά έτσι και για τα άσχημα, την κύρια ευθύνη την έχουν οι διοικήσεις, καθώς αυτές είναι που αποφασίζουν για όλα και κυρίως για τα πρόσωπα που τις αποτελούν.

Μάλιστα οι διοικήσεις, αρέσκονται στο να έχουν από κοντά συγκεκριμένους ανθρώπους των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, οι οποίοι φτιάχνουν το ίματζ των παραγόντων. Αυτά τα ΜΜΕ στις αποτυχίες προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο, ρίχνοντας πάντα τις ευθύνες για τα λάθη, στον αντίπαλο ή σε κάποιο αναλώσιμο πρόσωπο της ομάδας, κυρίως σε νέα στελέχη ή σε έναν νέο προπονητή που μπορούν εύκολα να «φαγωθεί» και δεν έχει προλάβει ο κόσμος να δεθεί μαζί του ώστε να υπάρξει αντίδραση.

Είναι μία αλυσίδα πού κρατάει δέσμιο το ελληνικό ποδόσφαιρο και δεν το αφήνει να κάνει βήματα μπροστά διότι όταν δεν υπάρχει κριτική δεν υπάρχει βελτίωση και εξέλιξη. Βέβαια εκτός από μερίδα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης το παιχνίδι αυτό το αποπροσανατολισμού το παίζουν κυρίως και δυναμικά οι ίδιες οι ΠΑΕ και κάποια από τα πρόσωπα της. Σε άλλες ομάδες τον ρόλο αυτόν το έχει το Γραφείο Τύπου, σε άλλες ένας πρόεδρος ή ένας παράγοντας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μπουτσικάρης: «Να αφήσουμε πίσω την τοξικότητα…»

Ένας ρόλος που μοναδικό σκοπό έχει, να διαφοροποιήσει την αλήθεια να… απαλύνει τα λάθη και αρκετές φορές, να αποκρύψει γεγονότα έτσι ώστε να είναι ευχαριστημένο το αφεντικό. Σε πολλούς από αυτούς, αυτός ο ρόλος έχει μπει πλέον στο πετσί τους με αποτέλεσμα πλέον, να πιστεύουν ακόμα και οι ίδιοι σε όσα ψέματα λένε και να κατηγορούν με ευκολία το αντίπαλο στρατόπεδο.

Θεωρούν δε τους εαυτούς τους πετυχημένους και τρανούς επειδή εκτός από τα αφεντικά και μεγάλη μερίδα του κόσμου τους χειροκροτεί αφού οι οπαδοί μιας ομάδας δεν έχουν συνηθίσει και δεν τους αρέσει πλέον να διαβάζουν αρνητικά θέματα για αυτήν. Με αυτό τον τρόπο μπαίνει και ο ίδιος ο φίλαθλος σε αντίστοιχο ρόλο χωρίς να το θέλει και χωρίς να το καταλάβει.

Έτσι όταν η ομάδα του δεν τα πηγαίνει καλά ο οπαδός ψάχνει πάντα την αιτία στον αντίπαλο που δεν είναι πλέον απλά αντίπαλος, αλλά εχθρός. Κάπως έτσι έρχεται και η βία στα ελληνικά γήπεδα. Δεν είναι άσχημο ένας δημοσιογράφος και ένας ρεπόρτερ να υποστηρίζει μία ομάδα, να αγαπάει ένα σύλλογο και να γράφει για αυτόν, αρκεί να έχει το θάρρος της γνώμης του και να μην αποκρύπτει ή να μην παραποιεί την αλήθεια του ρεπορτάζ του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΠΑΟΚ: Με σημαντικές απουσίες η αποστολή κόντρα στον ΟΦΗ

Όσο όμως περνάει ο καιρός όλο και λιγότερες αλήθειες Θα κυκλοφορούν στα μέσα μαζικής Ενημέρωσης σε ότι αφορά το ελληνικό ποδόσφαιρο καθώς ο κόσμος δεν θα πει ποτέ «ευχαριστώ» σε αυτόν που θα γράψει μία αλήθεια. Διότι η αλήθεια συνήθως δεν αρέσει καθόλου. Την ίδια στιγμή οι σύλλογοι προσπαθούν να αποβάλουν οποιονδήποτε δεν θέλει να είναι μέλος του «στρατού» του.

Ενας… στρατός που «μάχεται» σε έναν εικονικό πόλεμο, έναν “πόλεμο” που συντηρούν αυτοί που κρατούν δέσμιο το ελληνικό ποδόσφαιρο γιατί έτσι τους συμφέρει.Αυτή η αλυσίδα είναι η πιο δυνατή και αυτή που δεν μπορεί με τίποτα να την σπάσει το ελληνικό ποδόσφαιρο που παραμένει “σκλαβωμένο” και θα παραμείνει έτσι για πολλά ακόμη χρόνια.

Δεν υπάρχει οτιδήποτε θετικό ή αισιόδοξο να ειπωθεί για το άθλημα στη χώρα μας ή το ελληνικό πρωτάθλημα αφού όπως και πολλά άλλα πράγματα στην Ελλάδα έτσι και σε αυτόν το χώρο, το προσωπικό συμφέρον είναι πάντα πιο πάνω από το κοινό συμφέρον.