Αυτή είναι η ιστορία του ΠΑΟΚ και για αυτό γεννά και φιλάθλους, χωρίς να κερδίζει τίτλους. Πάντα εκεί που στους άλλους χαριζόντουσαν πράγματα, ο Δικέφαλος έπρεπε να περάσει μέσα από εμπόδια και να «ματώσει» για να κερδίσει κάτι. Συνήθως χάνει, συνήθως πληγώνεται, απογοητεύεται. Ομως τις περισσότερες φορές όταν κέρδιζε, η νίκη αυτή είχε πολύ μεγαλύτερη αξία και ήταν αιτία να μεγαλώσουν και άλλοι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ.
Ο τελικός του Κυπέλλου πέρσι δεν ήταν μία από αυτές τις στιγμές , διότι ο ΠΑΟΚτσής παρόλο που πριν το γκολ οφσάιντ έπρεπε να δοθεί πέναλτι υπέρ του ΠΑΟΚ, δεν θέλει να κερδίζει με γκολ οφσάιντ και σίγουρα κάποιοι δεν το χάρηκαν όπως όλες τις άλλες φορές. Αντίθετα ο πιο μάγκικος τίτλος του ΠΑΟΚ στα… σύγχρονα χρόνια ήταν αυτός του 2001. Μέσα στην Αθήνα (όπως σχεδόν πάντα) και με αντίπαλο την ομάδα του κράτους, την ομάδα της παράγκας, τον πανίσχυρο Ολυμπιακό του Σωκράτη Κόκκαλη. Ο ΠΑΟΚ με εκείνη τη νίκη στον τελικό της Νέας Φιλαδέλφειας, κατάφερε να διατηρήσει τη δυναμική του και να την μεγαλώσει.
Είχαν περάσει δεκαετίες ολόκληρες με τους Θεσσαλονικείς όχι απλά να μην κερδίζουν κανένα τρόπαιο αλλά να ζουν «πέτρινα χρόνια», με αποτέλεσμα αυτό το Κύπελλο να «εκτοξεύσει» την ευφορία. Το σημαντικότερο ήταν πως αποκτήθηκε με τον τρόπο που κάθε ΠΑΟΚτσής ονειρεύεται η ομάδα του να το πετυχαίνει, καθαρά, πανάξια, μέσα στην Αθήνα λυγίζοντας την ομάδα που συμβόλιζε ειδικά εκείνα τα χρόνια όλα τα δεινά που περνούσε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το 2013 για παράδειγμα μπορεί να ήταν απέναντι στον συμπολίτη Άρη και να υπήρξε χαρά αλλά δεν ήταν το ίδιο. Αλλωστε τότε ο τελικός διεξήχθη στην Τούμπα…
Τα έφερε λοιπόν η μοίρα έτσι, που ακριβώς 17 χρόνια μετά από εκείνη την ονειρεμένη βραδιά της Νέας Φιλαδέλφειας, ο ΠΑΟΚ καλείται να παίξει πάλι στην πρωτεύουσα έναν τελικό που για όλη την οικογένεια του Δικεφάλου , η νίκη θεωρείται επιβεβλημένη όχι τόσο για να προστεθεί άλλο ένα Κύπελλο στην τροπαιοθήκη αλλά για γράψει ιστορία και να μεγαλώσει και άλλες γενιές φιλάθλων. Οι πατεράδες θα λένε στα παιδιά του τις ιστορίες του φετινού πρωταθλήματος, για τον Γκαρθία, τον Κομίνη που ακύρωσε το γκολ-τίτλου μέσα στην Τούμπα αλλά και την ιστορική-συμβολική νίκη επί της ΑΕΚ που ευνοήθηκε από όλες αυτές τις ιστορίες.
Φυσικά η νίκη θα φέρει και στην ίδια την ομάδα απαντήσεις. Θα πάρει και η διοίκηση κάποιες απαντήσεις που αναζητεί και θα «ηρεμίσει» ενόψει του προγραμματισμού της νέας σεζόν. Το θέμα βέβαια είναι αν θα καταφέρει ο Ραζβάν Λουτσέσκου και τα παιδιά του να πετύχουν στις 12 Μαΐου του 2018 ότι πέτυχε η ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς στις 12 Μαΐου του 2001. Τι είχε καταφέρει; «Εξέθεσε» τότε ένα ολόκληρο σύστημα, που «δούλευε» για χάρη μίας ομάδας και τις «δώριζε» πέναλτι, νίκες, κύπελλα και «χάρτινα» πρωταθλήματα.
Διότι οι ΠΑΟΚτσήδες δεν αυξάνονται απο τις κούπες αλλά απο τις ιστορίες πίσω απο αυτές.