Euro 2020 – Έρικσεν: Το ακούμε το διαβάζουμε το γράφουμε συχνά πως το ποδόσφαιρο σημαίνει κάτι περισσότερο. Γι ‘αυτό χρησιμοποιούμε διάφορες μεταφορικές έννοιες και σχόλια περί… θρησκείας ή ακόμα και πολέμου.
Euro 2020 – Έρικσεν: Υπάρχουν στρατηγοί και οπλοστάσια, φανατικοί και μαθητές. Οι παίκτες παλεύουν, “πολεμούν” για λογαριασμό μας. Μπορεί να χάσουν, αλλά μετά είναι ακόμα εδώ. Φυσικά και είναι.
Το ποδόσφαιρο είναι μια παράσταση ενός πραγματικού δράματος. Οι παίκτες εμφανίζονται με το σώμα και τις σκέψεις τους. Δεν παίζουν όμως ρόλους. Είναι πραγματικοί. Άνθρωποι. Και σίγουρα όχι αθάνατοι.
Λίγο πριν από το ημίχρονο στην πρεμιέρα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της Δανίας εναντίον της Φινλανδίας και ενώ όλα ήταν γιορτινά, έπεσε η σιωπή. Ο Κρίστιαν Έρικσεν έπεσε, μόλις έπεσε. Για 12 λεπτά, βρισκόταν στον αγωνιστικό χώρο.
Οι αντίπαλοι Φινλανδοί, φώναξαν απεγνωσμένα για βοήθεια. Οι Δανοί παίκτες, αρχικά ο Σμάιχελ και ο Κιάερ και στη συνέχεια όλοι οι άλλοι, σε αυτήν την έντονη και δραματική σκηνή, σχημάτισαν ένα ανθρώπινο τείχος γύρω από τον πεσμένο σύντροφό τους. Εκείνη τη στιγμή πολλοί είχαν την αίσθηση ότι ο συμπαίκτης τους, δεν θα κινούνταν ξανά ποτέ. Αλλά ήλπιζαν…
Ο Κρίστιαν Έρικσεν είναι ποδοσφαιριστής, ο καλύτερος της Δανίας. Είναι επίσης γιος, αδελφός, σύντροφος και πατέρας. Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, το οποίο υποτίθεται ότι ήταν ένα θαυμάσιο γεγονός, ήταν και ο καλύτερος τρόπος για να ξεχαστεί ο κόσμος από τις καταστροφές της πανδημίας. Κι όμως για λίγο έμοιαζε με μια άσκοπη τραγωδία.
Ξαφνικά το καλοκαίρι έμοιαζε τόσο κρύο. Για μισή ώρα, η κατάσταση του Έρικσεν ήταν αβέβαιη για όλους. Όλοι ήταν αποσβολωμένοι. Στο γήπεδο κάποιοι κοιτούσαν το άδειο γκαζόν λες και μπορούσε να τους δώσει κάποια απάντηση.
Μετά την είδηση ότι η κατάσταση του Ερικσεν ήταν σταθερή και ότι είχε επανακτήσει τις αισθήσεις του, οι δύο ομάδες αποφάσισαν να αρχίσουν ξανά τον αγώνα. Ήταν η απόφαση των παικτών, μια δύσκολη απόφαση, αλλά έγινε. Όταν οι Δανοί ήρθαν στο γήπεδο, οι Φινλανδοί παίκτες τους χτύπησαν την πλάτη. Ο Σμάιχελ και ο Κιάερ μίλησαν με τους συμπαίκτες τους. Εναν προς έναν. Οι δύο τους με όλη τη στάση τους, φάνηκαν γίγαντες, ικανοί να μπορούν να σηκώσουν μια ολόκληρη χώρα στις πλάτες τους. Οι Δανοί πρέπει να αισθάνονται περήφανοι για αυτούς τους δύο.
Και τελικά ποδόσφαιρο ίσως να μη σημαίνει τίποτα αλλά ίσως τελικά και να σημαίνει πολλά. Το παιχνίδι ξεκίνησε λοιπόν και πάλι. Ένας ματς, άδειο, κενό. Η Δανία, που πριν το περιστατικό είχε κλείσει στα καρέ της τη Φινλανδία, δέχτηκε γκολ και δεν μπορούσε να σκοράρει με τίποτα. Ούτε καν με πέναλτι. Και πλέον για τη Δανία η πρόκριση είναι δύσκολη. Αλλά τι είναι δύσκολο; Αποδείχθηκε πως τίποτα δεν είναι δύσκολο.
Σε μια νύχτα όπως αυτή, το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να κρατάς την ελπίδα ότι μπορείς ακόμη να ονειρεύεσαι. Όπως τότε που ήσουν παιδί και έπαιζες μπάλα με τον φίλο σου και ο ένας διάλεγε να είναι ο Μαραντόνα και ο άλλος ο Πελέ. Από χθες, όλα τα παιδιά θα ήθελαν να είναι ο Κιάερ, ο Σμάιχελ και ο Έρισκεν.
Ο Έρικσεν, που μας έδωσε την ελπίδα ότι ίσως κάποτε όλοι μας γίνουμε ξανά άνθρωποι. Αγαπημένοι και ενωμένοι. Ενωμένοι όπως οι Δανοί παίκτες γύρω του, όταν αυτός έδινε τη μεγάλη μάχη του. Διότι ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε τους πάντες τελικά. Ακόμη και τον θάνατο…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Euro 2020: Ο Χρήστος Θέος μίλησε για Έρικσεν και Ολαϊτάν
Euro 2020: Ανατριχίλα! Δανοί και Φινλανδοί φώναζαν μαζί το όνομα του Έρικσεν (vid)
Euro 2020 Βέλγιο – Ρωσία: Σκόραρε ο «killer» Λουκάκου και το αφιέρωσε στον Έρικσεν (vid)