Μέσα σε έξι λεπτά γύρισε η ταινία του μυαλού του χρόνια πίσω. Σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα επέστρεψε σε άλλες παλιές εποχές, στιγμές που δεν ήθελε ποτέ να ζήσει ξανά.
Το 0-2 τον έφτασε στον πάτο. Τον αποτελείωσε, του έδωσε την χαριστική βολή. Κι όμως «φαστ φόργουορντ» ξανά, «ανάσταση» και επίθεση. Σηκώθηκε και επιτέθηκε με ορμή σαν κάποιον που τα είχε χάσει όλα και έπαιζε τα… ρέστα του και ότι γίνει! Άναρχο ποδόσφαιρο, ροντέο αλλά με σκληράδα και πάθος που έλειπε τόσο καιρό από τον ΠΑΟΚ.
Ο Νίκος Καζατζάκης έχει γράψει: «Μην καταδέχεσαι να ρωτάς θα νικήσουμε, Θα νικηθούμε; Πολέμα!». Αυτό έκαναν οι παίκτες των πρωταθλητών για πρώτη φορά φέτος. Μετά το 0-2 έπαιξαν όχι σαν να μην υπάρχει αύριο αλλά επειδή δεν υπήρχε… αύριο και το ξέρανε! Εκαναν «ντου» και πήραν τη νίκη επί του Ολυμπιακού. Πλέον δεν μετρούσε τίποτα.
Αν… γουστάρουν ή όχι τον προπονητή τους, η τακτική, ποιοι έπαιζαν και ποιοι όχι. Αγωνίστηκαν για τον εαυτό τους για τον εγωισμό τους για να δείξουν ότι είναι καλύτεροι απο τον αντίπαλο τους και τα κατάφεραν με επική ανατροπή. Και ανεξάρτητα αν προκριθεί ή όχι ο Ολυμπιακός σίγουρα είναι δυνατό το χτύπημα να νικάς με 0-2 και να χάνεις το ματς.
Είναι πολύ πιθανόν ο… τελειωμένος μέχρι χθες ΠΑΟΚ να μην καταφέρει ποτέ ξανά να σηκωθεί στα πόδια του για φέτος. Ωστόσο αυτό το 3-2 μπορεί στο τέλος να αλλάξει τις ισορροπίες εκ νέου ακόμη και στο πρωτάθλημα. Διότι ο ΠΑΟΚ είναι ένα θηρίο που από το καλοκαίρι βρίσκεται σε λήθαργο. Είναι να μην ξυπνήσει. Θα ξυπνήσει όμως;