Ο ΠΑΟΚ δεν έπαιζε άσχημα με τον Αμπέλ Φερέιρα φέτος αλλά σε πολλά κρίσιμα ματς δεν κέρδιζε ενώ ήταν καλύτερος του αντιπάλου του.
Από την άλλη, ο Πάμπλο Γκαρσία μετράει δύο στις δύο νίκες και η ψυχολογία έχει ανέβει όπως και η… όρεξη καθώς όλοι παρατηρούν ότι πλέον ο δικέφαλος αποκτάει μέταλλο. Η αλλαγή σχηματισμού και η παρουσία του Γκαρσία και των ανθρώπων γύρω του είναι οι δύο σημαντικοί παράγοντες που ο ΠΑΟΚ χαμογελάει και πάλι.
Η αλλαγή του σχήματος, σίγουρα έπαιξε σημαντικό ρόλο στη βελτίωση της ομάδας αν και χρειάζεται χρόνος, για να αφομοιώσουν όλοι τον σχηματισμό και τον τρόπο που πρέπει να κινούνται στον αγωνιστικό χώρο. Ειδικά η αναπροσαρμογή από την τριάδα στην τετράδα είναι κάτι που θέλει δουλειά και χρόνο για τους αμυντικούς. Γιατί βελτίωσε την ομάδα το σύστημα;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Στέφαν Σβαμπ: Ο Πάμπλο Γκαρσία βλέπει τον… εαυτό του στον Αυστριακό!
Γιατί αυτό που επέμενε να παίζει ο Φερέιρα ήταν καλό αλλά δεν είχε τους παίκτες ο ΠΑΟΚ να το στηρίξει. Το 3-4-3 θέλει υψηλού επιπέδου χαφ, «ζιζάνια» εξτρέμ και στόπερ με υψηλή τεχνική όταν έχουν την μπάλα στα πόδια. Ο ΠΑΟΚ έχει κορυφαίους μέσους τους Ελ Καντουρί και Σβαμπ, οι οποίοι όμως δεν μπορούν για 90 λεπτά να βγάλουν τα ίδια πολλά χιλιόμετρα, κλασικό εξτρέμ που να μπορεί να δημιουργήσει ρήγματα μόνο τον Ζίβκοβιτς και αμυντικό καλό με την μπάλα στα πόδια τον Κρέσπο και τον Μιχαηλίδη με τον τελευταίο όμως να μην έχει εμπειρία και να μην είναι το ίδιο καλός αμυντικά όσο επιθετικά.
Το 4-3-3 και το 4-2-3-1 δίνει αντίθετα μεγαλύτερη ασφάλεια στην ομάδα του Πάμπλο Γκαρσία με βάση τα χαρακτηριστικά που διαθέτουν οι ποδοσφαιριστές της. Σκεφτείτε μόνο τον ντόρο για την μη απόκτηση χαφ πριν λίγες εβδομάδες ναοί τώρα ξαφνικά ο ΠΑΟΚ δεν… ξέρει ποιον να πρωτοβάλει στο κέντρο με τους Αουγκούστο, Ελ Καντουρί, Σβαμπ, Νινούα, Τσιγγάρα και Εσίτι. Σημαντική όμως για τον ΠΑΟΚ ήταν και η άνοδος του Κάρολ Σβιντέρσκι.
Ο Πολωνός έχει την ποιότητα που χρειάζεται για να βοηθήσει τον δικέφαλο και ξεκίνησε να το κάνει. Καλή πρώτη επαφή, τρεξίματα, δύναμη και επαφή με τα δίχτυα, την ώρα που ο Τσόλακ δείχνει ακόμη έξω από τα νερά του και αρκετά αγχωμένος. Ο Πολωνός ήταν με την Αϊντχόφεν ο κύριος λόγος της μεταμόρφωσης του ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο και έχει ακόμα πολλά να δώσει.
Με το νέο σχήμα αν μπορούμε να πούμε ότι ο ΠΑΟΚ χρειάζεται κάτι, είναι στα εξτρέμ. Ισως ένας εξτρέμ μιας και ο Μπίσεσβαρ φαίνεται ακόμη εγκλωβισμένος στην κακή του φόρμα να έδινε λύσεις φέρνοντας μάλιστα τον Ζίβκοβιτς στη θέση «10». Από κει και πέρα η παρουσία του Γκαρσία και η πιο στενή συνεργασία του με τον Αμανατίδη αλλά και του Σνάουτσνερ δυνάμωσε τα αποδυτήρια.
Ο Αμανατίδης μπορεί να μην γνωρίζει καλά τον Ουρουγουανό αλλά είναι ένας άνθρωπος ο οποίος ξέρει «πολλά κιλά μπάλα» και δεν έμεινε στην καριέρα του. Εξέλιξε τον εαυτό του με τις σπουδές του πάνω στο ποδόσφαιρο. Πλέον, ο πρώην ποδοσφαιριστής της Άιντραχτ έχει πιο ενεργό ρόλο στην ομάδα από ότι είχε με τον Φερέιρα.
Την ίδια στιγμή ο Γκαρσία με τον Σνάουτσνερ, είναι άνθρωποι που βρίσκονται πολλά χρόνια στον δικέφαλο και γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις όπως και τις ιδιαιτερότητες του περιβάλλοντος και των αποδυτηρίων της ομάδας. Ετσι, αποτελούν εγγύηση για την ομαλή λειτουργία τους.
Οταν θες να κάνεις πρωταθλητισμό, όταν θέλεις να νικάς πρέπει να είσαι δεμένος σαν γροθιά να μην αφήνεις κανέναν να σε διαβάλλει και να ξέρεις ότι στο τέλος ότι και να γίνει θα κερδίσεις. Αυτό φαίνεται να χτίζεται στον ΠΑΟΚ, με την πρόσληψη του Πάμπλο Γκαρσία και ο δικέφαλος μπορεί να αισιοδοξεί ότι θα μετατραπεί ξανά σε ομάδα τίτλων.
