Δεν χρειάζονται δάκρυα για αυτόν τον ΠΑΟΚ. Για τον ΠΑΟΚ του Τζόλη και του Μιχαηλίδη. Ο Δικέφαλος αποφάσισε για πολλούς λόγους, να πορευτεί έτσι και το νέο πρότζεκτ και η νέα φιλοσοφία έπειθε πολλούς.
Στα…λόγια, οι πολλοί ήταν ενθουσιασμένοι με αυτό το νέο που θέλει να κάνει ο ΠΑΟΚ. Με τον… ορθολογισμό όπως είναι της μόδας να αναφέρεται. Και είναι εξ αρχής… καλή ιδέα και ίσως η μόνη λύση για τον Δικέφαλο του FFP, με τα τεράστια έξοδα και τα λίγα έσοδα, που τον έφεραν στο χείλος του γκρεμού.
Όμως από την πρώτη στιγμή, αναφέραμε πως για αυτήν την προσπάθεια θα πρέπει να υπάρχει γερό στομάχι και υπομονή. Κατά πόσο είναι εύκολα εφαρμόσιμο στην Ελλάδα και ειδικά στον ΠΑΟΚ, είναι αμφίβολο.
Ο Δικέφαλος λοιπόν, είναι λογικό να χάνει αγώνες και προκρίσεις, ενώ φαίνεται να τις… έχει. Όπως και να μην καταφέρνει να έχει σταθερή απόδοση από αγώνα σε αγώνα. Η έλλειψη εμπειρίας είναι η αιτία.
Από εκεί και πέρα, το ταλέντο υπάρχει, το αγωνιστικό πλάνο υπάρχει και ο προπονητής κατάφερε να πείσει τους παίκτες για αυτό. Το απέδειξε ο ΠΑΟΚ απέναντι στην Μπεσίκτας και την Μπενφίκα. Απέδειξαν οι παίκτες και ο προπονητής ότι μπορούν να ξεκινήσουν κάτι νέο με τις βάσεις και τη φιλοσοφία που θέλει να βάλει η διοίκηση. Δύο επικές προκρίσεις, που οι περισσότεροι παρασυρόμενοι από την απογοήτευση του αποκλεισμού τις μηδενίζουν. Όμως χρειάζεται χρόνος, υπομονή και επιμονή.
Στην ερώτηση, γιατί ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να αρπάξει την ιστορική ευκαιρία η απάντηση είναι διότι κυρίως δεν ήταν έτοιμος για αυτό και δεν το είχε στόχο! Στόχος του ΠΑΟΚ δεν ήταν οι όμιλοι του Τσάμπιονς Λιγκ. Δυστυχώς. Πριν λίγες εβδομάδες, οι διοικούντες αλλά και οι υπεύθυνοι του αγωνιστικού τμήματος είχαν θέσει ως κορυφαίο στόχο… επιβίωσης την πρόκριση στους ομίλους του Europa League. Χωρίς ταυτόχρονα να φύγουν ούτε εκατοστό από τον νέο δρόμο που έχουν χαράξει με νεαρούς ελπιδοφόρους παίκτες και προσθήκες παικτών καλής ηλικίας με όριο στους μισθούς. Και ο ΠΑΟΚ τα κατάφερε περίφημα νικώντας την Μπεσίκτας. Έσωσε την χρονιά και έδωσε κρίσιμες ανάσες για το αύριο. Οι όμιλοι του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν κάτι που δεν μπορούσε να είναι στόχος με τα νέα δεδομένα και που κανείς δεν πίστεψε μέχρι που ήρθε η ανέλπιστη πρόκριση επί της Μπενφίκα. Ο ΠΑΟΚ επειδή δεν το είχε ως αρχικό στόχο και επειδή ξεκίνησε με άλλο πλάνο, φάνηκε απροετοίμαστος. Σαν να μην μπορούσε να διαχειριστεί το… δώρο που του ήρθε.
Πριν τα κρίσιμα λοιπόν δίπλα ματς με την Κράσνονταρ, ο Φερέιρα είδε την βασική του επιλογή για τα μπακ, τον συμφωνημένο Γιάνκο, να μην μπαίνει ποτέ στο αεροπλάνο ενώ είχε συμφωνήσει, γιατί η ομάδα δεν είχε στόχο να ξεφύγει από το πρότζεκτ και τα οικονομικά όρια που είχε θέσει εξ αρχής. Είδε, να χάνει τους Άκπομ και Λημνιό γιατί το πρότζεκτ τους είχε ψηλά στη λίστα των αποχωρήσεων και είδε να του έρχονται δύο ποδοσφαιριστές καθυστερημένα στις προπονήσεις. Μάλιστα ο Τσόλακ, ήρθε στην Τούμπα με πολλά περισσότερα χρήματα, απ’ ότι ήθελε να δώσει εξ αρχής ο Δικέφαλος καθώς καθυστέρησε την μεταγραφή του φορ και πιέστηκε για εύρεση λύσης πριν την Κράσνονταρ. Μια καθυστέρηση εν μέρει δικαιολογημένη.
Βλέπετε, ο ΠΑΟΚ δεν περίμενε να περάσει και την Μπενφίκα, οπότε να βιάζεται για μεταγραφή επιθετικού. Αυτή η ανάγκη προέκυψε! Και στην Τούμπα δεν μπορούσαν να… μαγειρέψουν πριν πεινάσουν, δηλαδή να πάρουν παίκτη νωρίτερα καθώς λόγω FFP έπρεπε για να ξοδέψουν να εξασφαλίσουν πρώτα έσοδα.
Ο ΠΑΟΚ λοιπόν, πήγε στα διπλά ματς με την Κράσνονταρ, χωρίς ουσιαστική ενίσχυση. Και σε δύο ματς απέναντι σε μια ομάδα με πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ και εμπειρία, ηττήθηκε πάρα το γεγονός ότι το σύνολο του Φερέιρα έπαιξε στα ίσια και σε πολλές στιγμές και των δύο αγώνων ήταν καλύτερο.
Δεν νομίζω λοιπόν, ότι φταίει κάποιος για τον αποκλεισμό καθώς εξ αρχής το πλάνο και το που μπορεί να φτάσει ο ΠΑΟΚ ήταν ξεκάθαρο. Θα μπορούσαμε να θέσουμε ερωτηματικά και να μοιράσουμε ευθύνες σε αυτούς, που αποφασίζουν για το χτίσιμο του ρόστερ, δηλαδή τους Γιώργο και Ιβάν Σαββίδη, Όλαφ Ρέμπε και Αμπέλ Φερέιρα αλλά αυτό θα το κάναμε, αν δεν γνωρίζαμε την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με το FFP και τον βασικό αρχικό ρεαλιστικό στόχο που είχε η ομάδα.
Ούτε στους παίκτες μπορούμε να ρίξουμε ευθύνες. Γιατί να φταίει ο Μιχαηλίδης που μέχρι πέρσι έπαιζε στην Κ19 και τώρα έπρεπε να σηκώσει ένα τέτοιο βάρος; Ούτε φυσικά ευθύνεται ο προπονητής, που δεν έχει κάτι καλύτερο σε υλικό και με τις προκρίσεις επί Μπεσίκτας και Μπενφίκα απέδειξε τις ικανότητες του. Έχοντας μάλιστα, πετύχει τον στόχο, χωρίς βοήθεια. Με ελάχιστες μεταγραφικές κινήσεις και μεγάλες και σοβαρές απώλειες στο ρόστερ του.
Η στεναχώρια είναι λογικό να είναι μεγάλη στην Τούμπα αλλά καλά είναι να γυρίσουν όλοι το μυαλό τους και τη ψυχολογία τους όπως ήταν πριν τα ματς με την Μπεσίκτας. Τότε που αγωνιούσαν για τα εκατομμύρια ευρώ των ομίλων του Europa League. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να δυναμώσει σε όλα τα επίπεδα και να κοιτάξει σοβαρά τους ομίλους του Europa League που θα του δώσουν βαθμούς (για τις επόμενες κληρώσεις) και χρήματα και θα τον βοηθήσουν και άλλο σχετικά με το FFP. Πρέπει να είναι απόλυτα σοβαρός σε Ελλάδα και Ευρώπη και να μην τον αφήσει να τον επηρεάσει ο αποκλεισμός.
Το μεγάλο εμπόδιο για τον Φερέιρα θα είναι να πείσει τους παίκτες του να παίξουν με τον ίδιο ζήλο και στη συνέχεια. Αν το καταφέρει θα πετύχει πολλά φέτος.
Όσο για τη διοίκηση; Το στοίχημα που πρέπει να κερδίσει είναι να καταφέρει να ενισχύσει την ομάδα και τη θέση του προπονητή με ουσιαστικές κινήσεις χωρίς όμως να ξεφύγει από το αρχικό της πλάνο. Αν το πετύχει θα έχει ελπίδες να διεκδικήσει το πρωτάθλημα και να κάνει μία καλή πορεία στο Europa League. Αν όχι, τότε είναι πολύ πιθανόν να βάλει σε κίνδυνο τη νέα της προσπάθεια και να… κάψει απο πολύ νωρίς, το νέο αυτό πρότζεκτ που ακολούθησε πιστά, ακόμη και όταν έφτασε ένα 90λεπτο πριν την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.