Ο ΠΑΟΚ γυρίζει φέτος χρόνια πίσω και μετά και απο αυτήν την ήττα και τον τρόπο που ήρθε, το καταλαβαίνει και ο τελευταίος φίλαθλος του.
Η ομάδα του ΠΑΟΚ θυμίζει τα πρώτα χρόνια της διοίκησης Σαββίδη, τότε που ακόμα προσπαθούσε να βρει τον τρόπο να φτιάξει ένα δυνατό σύνολο, κάτι που ξεκίνησε να γίνεται από το 2016 και δυστυχώς ολοκληρώθηκε φέτος. Αυτό διότι μέχρι και πέρσι υπήρχαν αρκετά στοιχεία της ομάδας που έφεραν μεγάλες δόξες στη Θεσσαλονίκη.
Όλα τα κακώς κείμενα, όλα τα λάθη με τη διαχείριση του ρόστερ, και τις συνεχόμενες αλλαγές τις πληρώνει η ομάδα.
Οπως πληρώνει και το FFP! Από εκεί ξεκίνησε αυτός ο… βραχνάς. Και στα αγωνιστικά,ο δικέφαλος μετά την κατάκτηση του νταμπλ άλλαξε όλες τις σταθερές του. Τη μόνη που δεν άλλαξε είναι ο Βιεϊρίνια και μοιάζει στα 34 του σαν τη “μύγα μέσα στο γάλα”. Και αυτό το μεγάλο κεφάλαιο άλλωστε στα κρίσιμα μεγάλα ματς δεν ήταν εκεί και παραλίγο να χανόταν!
Το σύνολο του Πάμπλο Γκαρσία, έχει υψηλή πίεση χάρη στις επιτυχίες των προηγούμενων ετών και του μπάτζετ του, ωστόσο η ομάδα του φέτος έχει μεγάλα κενά σε ποιότητα αλλά υστερεί και σε χημεία.
Μετά και την αλλαγή προπονητή, ψάχνεται ακόμη περισσότερο και η ομάδα βαραίνει και άλλο, μη αντέχοντας το βάρος των προσδοκιών. Τα πολλά χρήματα στον ΠΑΟΚ με την έλευση του Ιβάν Σαββίδη μπήκαν ουσιαστικά το 2012. Η ομάδα χρειάστηκε τέσσερα χρόνια για να ξεκινήσει να δουλεύει ορθολογικά.
Η παρουσία του Βλάνταν Ίβιτς, έβαλε το 2016 τις πρώτες βάσεις για μια δυνατή ομάδα. Το 2017 ο ΠΑΟΚ εκτοξεύθηκε με τον Σαββίδη να ρίχνει στη βάση των Κυπελλούχων Ελλάδας πολύ χρήμα. Το 2018 αυτή η πανάκριβη αλλα ορθολογικά στημένη ομάδα, σάρωσε τα πάντα παρόλο που και τότε έγιναν λάθη σε συμβόλαια και μεταγραφές.
Το 2019 όμως, εκεί που ο ΠΑΟΚ έπρεπε να διαχειριστεί την επιτυχία δεν το έκανε σωστά. Έφυγε ο Λουτσέσκου, έφυγαν παίκτες, άλλοι πήραν εκβιαστικά νέα συμβόλαια “πατώντας” πάλι σε λάθη που έκανε η ΠΑΕ με άλλους παίκτες (“εγώ έφερα το πρωτάθλημα και θα παίρνω λιγότερα από αυτόν που παίρνει διπλάσια και δεν έχει προσφέρει τίποτα;”).
Λάθος μεταγραφές, κακές συμφωνίες, λάθος διαχείριση κάποιων παικτών, αλλαγές αθλητικών διευθυντών και φυσικά εκείνη η καταραμένη κλήρωση με τον Άγιαξ και η μεγάλη χαμένη ευκαιρία να ρεφάρει ο ΠΑΟΚ που έφερε τον βραχνά του FFP.
Το ρόστερ αποδυναμώθηκε και άλλο. Φέτος η ομάδα του 18, αποτέλεσε μια και καλή παρελθόν. Άλλωστε νέα λάθη και ίσως και ατυχίες δεν μπόρεσαν να σώσουν τον ΠΑΟΚ πάρα τη μεγάλη προσπάθεια στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Διότι θα είχε σωθεί αν έμπαινε στους ομίλους. Με μία ομάδα που φυσικά αποδυναμώθηκε και άλλο καθώς μετά την Μπενφίκα έφυγαν και Ακπόμ και Πέλλας.
Και ερχόμαστε στο σήμερα… Με παίκτες που το 2018 ήταν δανεικοί η στις ακαδημίες ή δεν θα περνούσαν πριν δύο χρόνια ούτε απέναντι από την Τούμπα, να προσπαθούν να κουβαλήσουν την κληρονομιά του νταμπλ και ένας προπονητής να γίνεται ασπίδα όλων λες και αυτός ευθύνεται για το παρελθόν και μια σημαία, να είναι έτοιμη να καεί από την ίδια την οικογένεια του ΠΑΟΚ!
Για αυτο, μία κατεύθυνση υπάρχει για τον ΠΑΟΚ, αν θέλει να μπει ξανά στο δρόμο των τίτλων και των μεγάλων επιτυχιών. Να υπάρξει ηρεμία στο εσωτερικό του και στο περιβάλλον του, υπομονή στους νεαρούς και νέους παίκτες και στον προπονητή, έτσι ώστε τα επόμενα χρόνια οι ασπρόμαυροι να πρωταγωνιστήσουν και πάλι.
Αν η ΠΑΕ λειτουργήσει υπό πίεση των αποτελεσμάτων και ξεκινήσει ξανά τα “γκρεμίζω-χτίζω”, αν λοξοδρομήσει από το πλάνο της ή αν συνεχίσει τα λάθη στη διαχείριση (σε συμβόλαια, σε μεταγραφές σε πωλήσεις σε επιλογές προσώπων), τότε θα καθυστερήσει αρκετά, να δημιουργήσει μια ομάδα πρωταθλήτρια. Θα πρέπει όμως οι παράγοντες του δικεφάλου να έχουν αποφασίσει ακριβώς τι θέλουν.
Θα πρέπει λοιπόν η διοίκηση να σταματήσει κάθε έξι μήνες να φέρνει αθλητικό διεύθυντη αλλά να επιλέξει ένα συγκεκριμένο μοντέλο διοίκησης του αγωνιστικού τμήματος με συγκεκριμένα άτομα εμπιστοσύνης. Επίσης να αποφασίζουν λίγοι και όχι όλοι! Η διαχείριση μιας ομάδας είναι για τους ειδικούς. Δεν μπορεί όλοι να είναι ειδικοί!
Θα πρέπει στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ να γνωρίζουν και να είναι σίγουροι για τις επιλογές των ανθρώπων πού θα αναλάβουν το ρόλο της αναγέννησης της ομάδας και κυρίως, θα πρέπει αυτό, να το επικοινωνήσουν σωστά στον κόσμο τους, μιλώντας με τη γλώσσα της αλήθειας για τους στόχους και το πλάνο τους.