Δε φτάνει το «μακιγιάζ»

Υστερα από δώδεκα μέρες στο Κίελτσε, η ΑΕΚ ολοκλήρωσε την προετοιμασία της και επιστρέφει στη βάση της για να ανεβάσει, όπως είπε ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ρυθμούς προπονήσεων ενόψει και των προκριματικών του Τσάμπιονς Λιγκ.

Η τελευταία εικόνα στο φιλικό του Ράντομ ωστόσο, κατέστησε εμφανές ότι δεν απαιτείται φορτσάρισμα μόνο στον παραπάνω τομέα, αλλά και στις μεταγραφές.

Αν υπήρχε ένας ποδοσφαιρικός σκηνοθέτης στο ματς με την ΑΕΚ Λάρνακας και το καθήκον του ήταν να καταδείξει πού «πονάει» η «Ενωση», ακόμα κι αν την έβλεπε για πρώτη φορά, εκείνος θα εστίαζε με προβολείς σε τρία πολύ συγκεκριμένα σημεία. Στον άξονα, στη θέση του αμυντικού χαφ, στα άκρα, σε αυτή του εξτρέμ και φυσικά στην κορυφή της επίθεσης. Τα σήματα… κινδύνου άναψαν και οι «κιτρινόμαυροι» καλούνται να προβούν γρήγορα σε μεταγραφικές κινήσεις.

Ειδαλλιώς, στα πρώτα επίσημα παιχνίδια της ομάδας μοιραία θα υπάρξει «μακιγιάζ», το οποίο όμως πολλές φορές δεν φτάνει για να κρύψει τις αδυναμίες. Κάτι που για λόγους ανάγκης έγινε κόντρα στην κυπελλούχο Κύπρου, όπου ο Γκάλο, ευτυχώς για λίγη ώρα, μπήκε ως εξτρέμ, μπροστά από τον Μπακάκη. Κάτι που δεν λειτούργησε και που ο τεχνικός διέγνωσε ταχύτατα.

Οσον αφορά τον χαφ, η γρήγορη αποχώρηση του Μοράν λόγω ενοχλήσεων στον τετρακέφαλο, δεν επέτρεψε για ολοκληρωμένη αξιολόγηση των ικανοτήτων του Ισπανού. Σε κάθε περίπτωση όμως, ανέδειξε το πρόβλημα της έλλειψης ενός playmaker, ο οποίος θα γυρνάει και θα υποδέχεται την μπάλα από τους στόπερ φτιάχνοντας το παιχνίδι. Κάτι τέτοιο, και δεδομένου ότι ο Εβρίτης προπονητής ζητάει ανάπτυξη με κυκλοφορία, οι «κιτρινόμαυροι» δεν διαθέτουν. Συν τοις άλλοις, ο Γιαννούτσος, όσο χρησιμοποιήθηκε έδειξε ότι θέλει δρόμο για να αποκτήσει χαρακτηριστικά αμυντικού μέσου (δικαιολογημένα, μιας και είναι φύσει και θέσει στόπερ και αριστερό μπακ).

Ακόμα όμως κι αν στα δύο παραπάνω, θεωρητικά μπορούν να υπάρξουν προσωρινές λύσεις και η ομάδα εμφανιστεί έτοιμη αγωνιστικά και τακτικά, εκεί που τα χρονικά περιθώρια στενεύουν εξαιρετικά, είναι στο θέμα του φορ. Αρκετές από τις συνεργασίες που βγήκαν από την τριάδα Μάνταλος- Λιβάια- Μπακασέτας, θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη τύχη, αν στην ομάδα υπήρχε ήδη ο βασικός κεντρικός επιθετικός. Ο Γιακουμάκης, γνωρίζει κι ο ίδιος πως δεν πρόκειται να γίνει η πρώτη επιλογή εν μία νυκτί και ότι χρειάζεται δουλειά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η φάση που βγαίνει φάτσα με τον αντίπαλο πορτιέρε και, αντί να μιλήσει το ένστικτο του killer, εκείνος καθυστέρησε και «έσπασε» ξανά τη μπάλα σπαταλώντας την ευκαιρία. Σε ένα ευρωπαϊκό ματς, όσο εύκολο ή δύσκολο κι αν είναι, οι φάσεις που θα δημιουργηθούν θα πρέπει να καταλήξουν στα δίχτυα. Διαφορετικά, το μηδέν εις το πηλίκο της επίθεσης ελλοχεύει ο κίνδυνος να ξαναυπάρξει.