Ο ένας πέτυχε το γκολ που έκρινε την αναμέτρηση της ΑΕΚ με τον Ατρόμητο και ο άλλος αποδείχτηκε άκρως προσαρμόσιμος «καμικάζι» στον ρόλο που του ανατέθηκε.
Για όποιον δεν είδε το ματς στο Περιστέρι, η παραπάνω περιγραφή ταιριάζει «γάντι» στον Χρήστο Αλμπάνη και τον Βίκτωρα Κλωναρίδη. Δύο παίκτες της Ένωσης που φέτος έχουν αδικηθεί και εν μέρει έχουν αδικήσει τους εαυτούς τους. Ωστόσο, στο ματς κόντρα στην ομάδα της Ένωσης, οι δύο Έλληνες μεσοεπιθετικοί έβγαλαν ασπροπρόσωπο τον Μανόλο Χιμένεθ για την επιλογή του.
Ξεκινώντας από τον σκόρερ και «χρυσή» αλλαγή του αγώνα, επιβεβαιώθηκε ακόμα μια φορά πως όποτε του δίνεται η ευκαιρία, προσπαθεί να την αρπάζει από τα μαλλιά.
Το έκανε στο ματς με τον Ατρόμητο στο Κύπελλο, το επανέλαβε στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ και με σαφώς πιο εμφατικό τρόπο ξανά με τους Περιστεριώτες στο πρωτάθλημα. Ενδεχομένως πλέον να έφτασε η στιγμή για τον Αλμπάνη, ώστε να πάει ένα βήμα παραπάνω στο ρόστερ ιεραρχικά.
Αρκετά διαφορετική περίπτωση αυτή του «Κλώνα», ο οποίος είναι ξεκάθαρα παίκτης ψυχολογίας και χρειάζεται… σπρώξιμο για να πιστέψει στον εαυτό του και να δείξει πτυχές του ταλέντου του. Οι αναμνήσεις από καλά παιχνίδια περιορίζονται για φέτος στην αρχή της σεζόν.
Κι όμως, απέναντι στον Ατρόμητο, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη στον διαφορετικό ρόλο που υπηρέτησε. Ο 26χρονος ανταπεξήλθε άκρως ικανοποιητικά ως αριστερό μπακ-χαφ, με τον προπονητή του να του βγάζει το καπέλο για την εμφάνιση που πραγματοποίησε. Ίσως ο πιο αποτελεσματικός μη καθαρόαιμος αριστερός μπακ για τη θέση από όσους χρησιμοποιήθηκαν το τελευταίο διάστημα στο 3-5-2.
Κοινή συνισταμένη και στους δύο «κιτρινόμαυρους» είναι η πραγματικότητα, η οποία θα πρέπει να αποτελέσει και τροφή για σκέψη, πως στο χορτάρι βρέθηκαν λόγω ανάγκης.
Μια ανάγκη η οποία προέκυψε λόγω των πολλών απουσιών και μετουσιώθηκε τελικώς σε ευκαιρία και αθλητική… ιστορία, με τη ροή του αγώνα να αλλάζει εν πολλοίς εξαιτίας τους. Υπό άλλες συνθήκες όμως, οι συγκεκριμένοι δύσκολα θα έπαιρναν ικανό χρόνο συμμετοχής και θα παρέμεναν ξεχασμένοι στον πάγκο. Το αποτέλεσμα δεν θα ερχόταν και θα ξεκινούσαν πάλι οι αναλύσεις για το ποιος φταίει, κ.ο.κ.
Επομένως, πέρα από την υποχρέωση που έχουν οι Αλμπάνης- Κλωναρίδης, αλλά και οι υπόλοιποι παίκτες με λιγοστή συμμετοχή να αποδεικνύουν ότι αξίζουν μια ενεργή θέση στο ρόστερ, οι μελλοντικές ευκαιρίες θα πρέπει να αποτελούν προϊόν ξεκάθαρης τακτικής σκέψης από το τεχνικό τιμ και όχι ενός φαινομενικού… ρίσκου.
Μόνο κερδισμένη θα βγει η ΑΕΚ από αυτό σε βάθος χρόνου, εφόσον το εφαρμόσει.