Το αναπάντητο ερώτημα του Άμστερνταμ

Το ποδαρικό της ΑΕΚ στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ έπειτα από δώδεκα χρόνια έγινε με το… αριστερό, με το 3-0 από τον Άγιαξ να αποτελεί ένα σκληρό καλωσόρισμα στην ελίτ της Ευρώπης.

Λάθη έγιναν από όλους, τα οποία αναγνώρισαν πρωτίστως οι ίδιοι οι «κιτρινόμαυροι». Το πως θα τα επιλύσουν, είναι ξεκάθαρα δική τους δουλειά που θα συνεχίσει να γίνεται στα Σπάτα.

Ωστόσο, πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα, αρκετοί φίλοι της πρωταθλήτριας Ελλάδος θα εξέφρασαν μια εύλογη απορία στον διπλανό ή τον εαυτό τους. Αυτή είχε να κάνει με τη χρησιμοποίηση του Ούρος Τσόσιτς ως δεξιού μπακ και του Μιχάλη Μπακάκη ως δεξιού εξτρέμ.

Η συγκεκριμένη επιλογή από τον Μαρίνο Ουζουνίδη φάνηκε με μια πρώτη ανάγνωση να γίνεται για να εξυπηρετήσει σκοπούς αμυντικής θωράκισης. Στην πραγματικότητα όμως, ο παραπάνω σχηματισμός δεν αποδείχθηκε λειτουργικός. Αντίθετα, δημιούργησε βραχυκύκλωμα τόσο στο ανασταλτικό, όσο και στο επιθετικό κομμάτι.

Έξω από τα νερά τους

Καταρχάς, ούτε ο Σέρβος αμυντικός, ούτε ο Αγρινιώτης μπακ αγωνίστηκαν στη φυσική τους θέση. Το αποτέλεσμα ήταν αμφότεροι να μοιάζουν έξω από τα νερά τους. Ο Τσόσιτς, όντας σημαντικά πιο αργός από έναν ακραίο, βρέθηκε ουκ ολίγες φορές εκτεθειμένος. Απέναντι στους Ζιγιές και Τάντιτς, αλλά και στον Ταλιαφίκο με τα συνεχή του ανεβάσματα, ο 27χρονος είχε θέμα. Μπορεί αρχικά να κατόρθωσε να τους εξουδετερώσει, όμως όσο κυλούσε το ματς, οι… μπούκες στην περιοχή από την πλευρά του αυξάνονταν. Επιθετικά, τα overlap έμοιαζαν με μακρινό όνειρο, όπως και η οποιαδήποτε άλλη βοήθεια δημιουργικά.

Την ίδια στιγμή, ο Μπακάκης, σκεπτόμενος το αμυντικό σκέλος έδειχνε παγιδευμένος τακτικά. Χαρακτηριστικό το γεγονός πως μέχρι να αντικατασταθεί (70΄) δεν έκανε ούτε μια κούρσα για να δημιουργήσει προϋποθέσεις απειλής της εστίας του Άγιαξ. Κάτι που,όταν η ΑΕΚ άρχισε να ισορροπεί το παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο, ήταν απαραίτητο για να προβληματίσει τους Ολλανδούς.

Τι θα γινόταν αν…

Προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης, κανείς δεν ισχυρίζεται ότι με άλλα πρόσωπα η ήττα δεν θα ερχόταν. Τι θα γινόταν όμως αν στη δεξιά πλευρά αγωνιζόταν ο Γκάλο; Ένα ερώτημα, το οποίο με τον Βραζιλιάνο στον πάγκο, έμεινε αναπάντητο και χάθηκε στα κανάλια του Άμστερνταμ.

Παίζοντας μπροστά από τον Μπακάκη, ο Βραζιλιάνος ενδεχομένως να εξυπηρετούσε πολύ καλύτερα το πλάνο του τεχνικού των «κιτρινόμαυρων». Στο 4-4-2 που επέλεξε ο Ουζουνίδης, ο Γκάλο, έχοντας ξαναπαίξει ως εξτρέμ, δεν θα έδινε μόνο βοήθειες στον Μπακάκη, αλλά θα αποφόρτιζε την αριστερή πλευρά, στην οποία ώρες-ώρες έμοιαζε να… γέρνει το παιχνίδι του Δικεφάλου.

Από τη στιγμή λοιπόν που η ΑΕΚ δεν παρατάχθηκε με το 3-5-2 (ο Τσόσιτς σε αυτό ως τρίτος στόπερ ή «κόφτης» θα ήταν… ταμάμ), η μη είσοδος του 32χρονου, μοιραία θα συνεχίσει να πλανάται στο μυαλό των φίλων ως κάτι που υπό προϋποθέσεις θα προσέδιδε κάτι το διαφορετικό.

ΑΕΚ, έτσι είναι το Champions League