Η ΑΕΚ του Καρέρα δεν κέρδισε τον Παναθηναϊκό, έπιασε τον ΠΑΟΚ στη 2η θέση, αλλά πέταξε την ευκαιρία να «καβαλήσει» για το Champions League.
Η αλήθεια είναι ότι όσο και να περιμέναμε μια ομάδα χωρίς ρυθμό, η εικόνα της ΑΕΚ για 60-65 λεπτά (μας) σόκαρε. Το 4-3-3 με τον Μάνταλο φορ δεν μπορεί να… υπάρχει, διότι ο Μάνταλος δεν είναι φορ, δεν έχει τα χαρακτηριστικά φορ και δεν μπορεί να ανταποκριθεί με 1-2 δοκιμές στα Σπάτα στην θέση αυτή. Στον πάγκο βεβαίως υπήρχαν ο Ολιβέιρα που μπορούσε για 30-45 λεπτά να βοηθήσει και ο Αραούχο για περίπου άλλα 20. Ο Μάσιμο Καρέρα άργησε να αντιδράσει. Αργησε να ανακατέψει την ομάδα του που είχε «βαλτώσει» και έβλεπε τον Παναθηναϊκό να κάνει παιχνίδι, έστω και χωρίς φάσεις για γκολ.
Η ένσταση μου για την θέση του φορ δεν είναι ο Λιβάια. Κάθε άλλο. Ο Κροάτης πιστεύω ότι πρέπει να ξεκινάει έξω από το κουτί τις προσπάθειες του και όταν είναι μέσα να έχει έναν αντίπαλο, όχι 2-3 ως φουνταριστός. Του αφαιρείς όλα τα πλεονεκτήματα μέσα στην περιοχή. Και χθες μην ξεχνάμε ότι βρήκε την μπάλα σε καλό σημείο για να σκοράρει με την ποιότητα του, μόλις υπήρχε φορ. Η ένσταση μου, λοιπόν, έχει να κάνει με τον Κλωναρίδη. Ένα παιδί που πάντα δίνει βοήθειες ως ταχυδυναμικός επιθετικός με καλά σπριντ, θα μπορούσε να πρεσάρει πιο ψηλά, πιο αποτελεσματικά και να φύγει στον χώρο καλύτερα από τον Μάνταλο. Για ένα ημίχρονο θα μπορούσε να δώσει κάτι διαφορετικό. Και έτσι η ΑΕΚ να κινείται καλύτερα στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΑΕΚ-Παναθηναϊκός 1-1: Η χαμένη και το… παλικάρι
ΑΕΚ: Το κακό άρχισε από τον άξονα
Βεβαίως χθες η ομάδα βρέθηκε χωρίς βοήθειες στον άξονα. Σιμάνσκι-Κρίστιτσιτς σε ένα κάκιστο 45λεπτο, με τον Σιμόες απλά να προσπαθεί να μαρκάρει παντού. Οι τρεις τους στο 4-3-3 προφανώς και έδειξαν… πρόβλημα λειτουργίας. Ο Καρέρα χθες είχε πέντε αλλαγές στη διάθεση του. Ούτε στο ημίχρονο, ούτε μετά το γκολ του ΠΑΟ που ακυρώθηκε (ευθύνη Μπάρκα η τοποθέτηση του) αντέδρασε άμεσα και το «πλήρωσε» με το γκολ του Μακέντα που προήλθε από κακή εκτίμηση της άμυνας.
Μετά το 65’ μπήκαν στο γήπεδο αρχικά ο Ολιβέιρα, μετά ο Κλωναρίδης, ήρθε η ισοφάριση και πιο μετά ο Αραούχο. Αν η ΑΕΚ έκανε πιο συντονισμένα το επιθετικό παιχνίδι της στα τελευταία λεπτά, θα μπορούσε να γυρίσει «τούμπα» το ματς. Ευτυχώς δεν έχασε, δυστυχώς δεν κέρδισε. Σπαταλήθηκε μια σπουδαία ευκαιρία να δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα στον ΠΑΟΚ. Και η χθεσινή ημέρα, να λέμε την αλήθεια, περισσότερο δίνει ελπίδες στην ΑΕΚ για την 2η θέση, από τα όσα σοβαρά προβλήματα έχει να αντιμετωπίσει ο ΠΑΟΚ, παρά από τα όσα (δεν) έκαναν οι «κιτρινόμαυροι» στο χορτάρι.
Ο Καρέρα ήταν σε μια κακή μέρα. Δικαιωματικά έρχονται και τέτοιες ημέρες. Προσωπικά περισσότερο με προβληματίζει η μη αντίδραση του παρά το αρχικό σχέδιο. Το θετικό είναι ότι είχε δείξει καλά δείγματα νωρίτερα και ότι είναι ξένος σοβαρός προπονητής που μπορεί να απορροφά και τις δύσκολες ημέρες. Όπως με τη Λαμία, όπως με τον Ολυμπιακό. Αν ήταν Ελληνας θα τον είχαν… κρεμάσει στα μανταλάκια.
Η ΑΕΚ και ο Ιταλός έχουν μπροστά τους 9 ματς πλέι οφ και την ρεβάνς του Κυπέλλου στο Χαριλάου, να αποδείξουν ότι η ΑΕΚ προ καραντίνας δεν ήταν μια φωτοβολίδα, αλλά προϊόν δουλειάς και ποιότητας. Δεν έχει χαθεί τίποτε προφανώς και αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σπουδαιότητα το ματς με τον ΟΦΗ στην Κρήτη.
ΥΓ: Η εικόνα με τον Βράνιες και τον Βέρντε δεν ήταν ωραία για το κλαμπ. Καλά τα νεύρα και η ένταση, αλλά όσοι συστηματικά ξεφεύγουν πρέπει να μαζεύονται και να έχουν συνέπειες. Και με ευθύνη Καρέρα.
