Η ΑΕΚ έχασε χθες στο Ολυμπιακό Στάδιο από έναν πολύ καλύτερο αντίπαλο. Και πρέπει να μάθει τι της λείπει για να φτάσει εκεί, αν θέλει να είναι ανταγωνιστική του χρόνου.
Για την ΑΕΚ ήταν ένα «μάθημα». Μπορεί να το περιμέναμε επειδή η ΑΕΚ ήταν… μισή σε επίπεδο 11αδας και… μηδέν σε επίπεδου πάγκου, αλλά όταν το βιώνεις είναι πιο δύσκολο. Και για την ΑΕΚ ήταν δύσκολα χθες βράδυ στο ΟΑΚΑ. Κυρίως στο πρώτο ημίχρονο. Ας κρατήσει τουλάχιστον ότι μπορεί τουλάχιστον, από ένα ματς που θα χανόταν όπως εξελίχθηκε από το πρώτο ημίχρονο. Αν δείτε το χθεσινό άρθρο μου θα αντιληφθείτε ότι η ΑΕΚ αιφνιδιάστηκε με τις τόσες ελλείψεις. Δεν μπορείς να το περιμένεις, δεν μπορείς επουδενί να προετοιμαστείς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΑΕΚ: Μια Κυριακή που την… αιφνιδιάζει
Ναι, οι απουσίες της ΑΕΚ ήταν πολλές. Ναι, υπήρχε κούραση αλλά δεν ήταν εικόνα πρωταγωνίστριάς ομάδας που διεκδικεί πράγματα σε μία σεζόν στο πρώτο ημίχρονο. Η ΑΕΚ λοιπόν πρέπει να μάθει τι μπορεί να κερδίσει από όσους έπαιξαν. Η 4αδα της άμυνας δεν ήταν καλή. Ο Σβάρνας αλλού πατούσε αλλού βρισκόταν. Στο 1-0 δίνει 3-4 μέτρα στον Ελ Αραμπί, στο 2-0 αφήνει χώρο και χρόνο στον Φορτούνη στο πλάι. Μαζί στη μετριότητα και ο Οικονόμου όταν έγιναν 5αδα. Οι χαφ της δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν την τριάδα του ΟΣΦΠ στον άξονα. Εκεί χάθηκε το ματς. Στο κέντρο. Μπουχαλάκης-Καμαρά σε επίπεδο πάνω από τους χαφ της ΑΕΚ, από κοντά ο Γκιγιέρμε. Ο Ολυμπιακός έπαιρνε συνεχώς μπάλες, κέρδιζε συνεχώς νέες επιθέσεις και έτσι απειλούσε με κάθε τρόπο έχοντας απέναντι του μια ανύπαρκτη άμυνα. Το 0-2 στο ημίχρονο φάνταζε κολακευτικό για την ΑΕΚ.
Επίθεση… επιθετικά ανύπαρκτη
Οσοι έπαιξαν μπροστά δε είχαν φρεσκάδα και καλές συνεργασίες. Αποτέλεσμα το… μηδέν στο ημίχρονο. Ο Λιβάια δεν μπορούσε κοντά στον Αραούχο να απειλήσει, ο Αργεντίνος… έτρεχε σαν το χαμάλη παντού. Αλμπάνης-Βέρντε μια αγωνιστική ανυπαρξία που δεν είναι χθεσινό φαινόμενο, όταν ξεκινούν βασικοί. Χωρίς άκρα… δεν γίνεται προκοπή. Χωρίς κουμανταδόρο στην μπάλα επίσης.
Στην επανάληψη η ΑΕΚ αντέδρασε, μπήκε ξανά στο ματς όταν έριξε ρυθμούς ο Ολυμπιακός αλλά θα πρέπει να μάθει ότι το ρόστερ της θέλει ποιότητα. Είτε με 4-4-2 που ήταν ουσιαστικά όταν ο Λιβάια παίζει τόσο ψηλά κοντά στον φορ, είτε στο 4-2-3-1, είτε στο 3-5-2 η ΑΕΚ είχε πρόβλημα σε τόσο ανταγωνιστικό παιχνίδι. Και το πρόβλημα δεν ήταν τι μπορούσε να κάνει, ήταν όσα δεν μπορούσε να κάνει και να αλλάξει λόγω ελλείψεων.
Το πόσο λείπει ο Μάνταλος το είδαμε χθες. Το είδαμε και με τον Μπακάκη που αμυντικά δεν έχει καμία σχέση με τον Παουλίνιο.
Το ματς το είδε πολύ καλά ο Ιλια Ιβιτς, οπότε αντιλήφθηκε το πρόβλημα του ρόστερ για τέτοιο ανταγωνισμό. Αυτά για το καλοκαίρι. Μάθημα ήταν και για τον Μάσιμο Καρέρα. Για τον τελικό του Κυπέλλου. Εκεί θα είναι ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι.
Η ΑΕΚ πλέον έχει μπροστά της ένα ματς… όλα τα λεφτά. Με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα την Τετάρτη. Εκεί πρέπει σε πρώτο βαθμό να μην χάσει. Είτε με νίκη, είτε με ισοπαλία παραμένει στο κόλπο για το Champions League.
ΥΓ: Τα σωστά πλάνα για το χέρι που ζητά η ΑΕΚ στο τέλος δεν βρέθηκαν ποτέ. Κάτι μακρινά, που δεν βγάζουν νόημα. Και όλα αυτά σε φάση εντός περιοχής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΑΕΚ – Ολυμπιακός 1-2: Πρωταθλητής και με… σφραγίδα!
