ΑΕΚ, μία αδιανόητα παράλογη κατάσταση δίχως απαντήσεις

Υπό κανονικές συνθήκες όλα τα πράγματα έχουν εξήγηση. Όλα θα πρέπει να έχουν εξήγηση. Ένα λόγο και μία αφορμή. Στην ΑΕΚ εσχάτως δεν έχουν. Το «εσχάτως» βεβαίως μπορεί να συμπεριλαμβάνει άνετα όλες τις χρονιές, μετά το πρωτάθλημα του 2018.

Η ΑΕΚ δεν μπορεί να βρει την υγειά της με τίποτε και με κανέναν. Έχουν δοκιμαστεί όλα, τα πάντα. Και όμως… Με βάση την πολιτική Μελισσανίδη στο οικονομικό και με τα δεδομένα που έχει στα χέρια της η εταιρία, έχουν γίνει αρκετά πειράματα. Και όμως δεν βγαίνει κάτι. Ούτε σταθερότητα, ούτε κορμός, ούτε βάσεις.

Ενα γύρο, ελάχιστη βελτίωση

Συμπληρώσαμε απόψε στο 1-2 από τον Παναιτωλικό στο ΟΑΚΑ, ένα γύρο με τον Αργύρη Γιαννίκη. Προσωπικά περίμενα περισσότερα από τον Ελληνα κόουτς, αλλά δεν τα είδα. Και δεν συμπεριλαμβάνω το αποψινό αποτέλεσμα.

Η ΑΕΚ δεν έχει σταθερότητα, δεν έχει χαρακτήρα και μέταλλο στο παιχνίδι και δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί ούτε τα δυνατά σημεία της, πόσο δε μάλλον να καλύψει τα όποια προβλήματα της. Ακόμη και όταν βρίσκεται μπροστά στο σκορ, με πιο αδύναμες ομάδες. Ο ένας γύρος είναι ικανός να μας δείξει τι έχουμε δει, να βγει ένα συμπέρασμα. Προφανώς και δεν ευθύνεται για όλα ο Γιαννίκης.

Η ευθύνη πάντα βαραίνει την κεφαλή και αυτός ήταν και παραμένει ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Και τα πρόσωπα που επιλέγει κατά καιρούς εδώ και 4 χρόνια δεν κάνουν τη δουλειά. Προπονητές, τεχνικοί και εκτελεστικοί διευθυντές, στελέχη και ποδοσφαιριστές. Η φετινή χρονιά μέσω του πρωταθλήματος δεν μπορεί να προσφέρει πολλά, παρά μόνο να μπουν κάποιες βάσεις. Αλλά τι βάσεις να μπουν με ότι βλέπουμε στο πρώτο εξάμηνο της χρονιάς;

Αγωνιστικά η ΑΕΚ δεν καταφέρνει να προσφέρει όσα περιμέναμε. Η μεγάλη διαφορά είναι μόνο στο κομμάτι της έντασης και της επανάκτησης της μπάλας, αλλά αυτά δεν μπορούν να δώσουν πολλά. Δεν το λέω εγώ, το λένε τα αποτελέσματα. Ο Μιλόγεβιτς δεν μπορούσε, ο Γιαννίκης αδυνατεί μέχρι σήμερα. Το ίδιο αποτέλεσμα είχαν πάνω-κάτω από το 2018 και όλοι όσοι κλήθηκαν (Ουζουνίδης, Χιμένεθ, Καρντόσο, Κωστένογλου, Καρέρα, Χιμένεθ) να κάνουν την ΑΕΚ ανταγωνιστική σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Το ρόστερ σαφώς και έχει κενά. Δεν μπορεί να δώσει σταθερά εικόνα ανταγωνιστικής ομάδας για τον τίτλο. Πελαγώνει με τον Ολυμπιακό, πελαγώνει και κόντρα στον Παναιτωλικό. Και αφήνω σε όλα αυτά το κομμάτι της διαιτησίας και όσων δικαία ζητά η ΑΕΚ (πχ κόκκινη μαρς σε Μάρτενσον στο 1-0 απόψε), αλλά δεν τα έχει παρότι στην ΕΠΟ εμφανίζεται δυνατή, την ώρα που Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ κάνουν «πάρτι» με σφυρίγματα όταν βρίσκουν τα δύσκολα.

Ξέρει τι θέλει και δεν το παίρνει

Επιστρέφω στο ρόστερ. Για την οικονομία του άρθρου θα μιλήσω για το τώρα. Η ΑΕΚ ξέρει ότι χρειάζεται χαφ από τις αρχές Δεκεμβρίου. Αύριο το ημερολόγιο θα γράφει 17 Ιανουαρίου και δεν υπάρχει… υποψία ότι η ΑΕΚ είναι κοντά σε μεταγραφή της πιο βασικής ανάγκης της. Για να μην μιλήσω για τις άλλες θέσεις. Διότι τα κενά της ΑΕΚ δεν συμπεριλαμβάνουν… μία θέση και μόνο. Μακάρι να ήταν έτσι.

Η διοίκηση Μελισσανίδη και οι Κονέ-Παπαδημητρίου δεν έχουν καταφέρει να ενισχύσουν ακόμη την ομάδα και να βοηθήσουν τον Γιαννίκη σε μία βασική ανάγκη. Γιατί; Απάντηση δεν υπάρχει. Ακατανόητο για ένα κλαμπ που θέλει να λογίζεται ως ομάδα πρωταθλητισμού.

Όπως ακατανόητο ήταν και το αποψινό αποτέλεσμα. Η ΑΕΚ για 75 λεπτά δεν είχε απειληθεί από τον Παναιτωλικό σοβαρά. Αλλά με το κακό κεφάλι της είχε αφήσει το αποτέλεσμα… ανοιχτό. Και ήρθε η λάθος απόφαση του Μάνταλου να μην δώσει εύκολη πάσα, αλλά να κάνει περιστροφή στον εαυτό του και να γίνει το 1-1 στην εξέλιξη της φάσης, ενώ απουσίαζε η άμυνα. Xωρίς εξήγηση απόφαση. Και μετά το γκολ… ζωής από τον Μεντόσα που έστειλε την μπάλα εκεί που δεν φτάνει ανθρώπινο χέρι. Αδιανόητα τα περισσότερα, σίγουρα εκτός λογικής.

Οπως γιατί να παίξει βασικό δεξί μπακ ο Σβάρνας, ένα στόπερ. Ενώ ο Μισελέν έκανε κανονικά προπόνηση και το Σάββατο, ενώ ο Ρότα είναι κανονικό δεξί μπακ και έμεινε στον πάγκο. Οπως γιατί να έχει δύο αμυντικά χαφ κολόνες με τον Παναιτωλικό, ενώ μπορούσε να είναι πιο δημιουργική και απειλητική με ένα άλλο πλάνο.

Επαναλαμβάνω, αδιανόητα τα περισσότερα. Και χωρίς απάντηση από τους αρμοδίους.

Σίγουρα θέλει υπομονή και στήριξη η νέα φετινή αρχή. Αλλά θέλει και ενίσχυση. Σοβαρή.