ΤΑΣΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΟΣ

Η ΑΕΚ που δεν αλλάζει και (μας) τρομάζει

Η ΑΕΚ σε χρονικό σημείο που θα έπρεπε να είναι έτοιμη έδειξε προβληματική παρά τις δικαιολογίες που έχει -Γράφει ο Τάσος Καπετανάκος
Η ΑΕΚ που δεν αλλάζει και (μας) τρομάζει

Υπό κανονικές συνθήκες αυτό το Σαββατοκύριακο η ΑΕΚ θα είχε την πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Αφήνω έξω το αποτέλεσμα με τον Αστέρα Τρίπολης και την ήττα με 0-1 στο ΟΑΚΑ, αν και δεν πρέπει όταν μιλάμε για τέτοια μεγέθη όπως η ΑΕΚ. Μετρά το αποτέλεσμα και μάλιστα πάρα πολύ.

Ομως η εικόνα της ΑΕΚ συνεχίζει να με προβληματίζει και δεν δείχνει να βελτιώνεται. Ναι μεν είχε πολλές απουσίες, αλλά έχει και κενά που υπάρχουν εδώ και καιρό και δεν καλύπτονται. Ο Νορντίν Αμραμπατ όσο έπαιξε έδειξε ότι θα βοηθήσει στην κυκλοφορία και σε κάποιες φάσεις λόγω ποιότητας, ίσως μπορεί να «ξεκλειδώσει» και παιχνίδια ακόμη. Αλλά η απουσία οργανωτικού χαφ που θα πάρει πάνω του την ευθύνη να φτιάξει το παιχνίδι με ποιότητα, ιδέες και φαντασία, η απουσία αριστερού μπακ έτοιμου να πάρει την θέση και να λύσει το πρόβλημα που υπάρχει με Χατζισαφί-Μιτάι, όπως και αυτή του αριστερού εξτρέμ μιας και ο Αλμπάνης δεν δείχνει να μπορεί να ανταποκριθεί, είναι όλες τους σημαντικές. Και… πονάνε πολύ αυτή την ομάδα. Αυτή είναι η αλήθεια. Και το επαναλαμβάνουμε, αφού έστω και τώρα υπάρχει ένα γεμάτο 10ημερο να κινηθεί το κλαμπ όπως πρέπει.

Η ΑΕΚ συνεχίζει να έχει άλυτα προβλήματα στην ανάπτυξη, στα τελειώματα, όπως και σε κενά της άμυνας της. Δεν αλλάζει λοιπόν και περισσότερο πλέον τρομάζει, διότι χρονικά θα έπρεπε να έχει βάλει 2-3 σταθερές στο παιχνίδι της. Και αυτό βαραίνει και τον Βλάνταν Μιλόγεβιτς που κάνει προετοιμασία από τις 16 Ιουνίου και σήμερα 22 Αυγούστου η ΑΕΚ δεν έχει φτιάξει μία ταυτότητα, 2-3 συνεργασίες που να ξεχωρίζουν, όσες δικαιολογίες να έχει με απουσίες, τραυματισμούς και κενά.

Η ομάδα δείχνει αργή, βαριά, παίζει με… φρένο και δεν έχει καθαρό μυαλό και ξεκάθαρες ιδέες. Οτι και αν δοκιμάζει βρίσκει τοίχο.

Όμως και το αποτέλεσμα δείχνει πολλά. Η ΑΕΚ συνεχίζει σταθερά να… μαθαίνει στα άσχημα αποτελέσματα. Η ηττοπάθεια πλέον της κάνει… παρέα, είτε σε φιλικά, είτε σε επίσημα παιχνίδια. Θεωρώ ότι το ίδιο θα συμβαίνει και στην καθημερινότητα στα Σπάτα, μιας και δεν αλλάζει κάτι.

Χρονικά η ΑΕΚ θα έπρεπε χθες να είναι έτοιμη σε μεγάλο βαθμό. Και δεν είναι ακόμη. Οσες δικαιολογίες και αν έχει.

ΥΓ: Αυτό που άλλαξε είναι οι τσαμπουκάδες στην άμυνα. Τζαβέλλας και Βράνιες δεν είναι soft και αυτό βοηθά σε πολλές φάσεις με προσωπικά μαρκαρίσματα. Όμως αν ξεφεύγουν αυτό θα δημιουργήσει πρόβλημα στην ίδια την ομάδα. Αυτό πρέπει να ελεγχθεί τώρα που είναι σχετικά νωρίς. Και το αναφέρω τώρα που ο Τζαβέλλας δέχθηκε αντιαθλητικό χτύπημα από τον Μπαράλες και προκλήθηκε για να γίνει… ροντέο ένα φιλικό παιχνίδι.

https://youtu.be/JHBRoFYP7y0

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Ενταση και χτυπήματα Μπαράλες με Τζαβέλλα! (vid)

ΑΕΚ-Αστέρας Τρίπολης 0-1: Της… βάρεσε συναγερμό!

Κατράνης: Με τόσα που ζητάει δεν πάει στην ΑΕΚ… ποτέ!

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Η ΑΕΚ που δεν αλλάζει και (μας) τρομάζει», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για περισσότερα σχετικά άρθρα επιλέξτε παρακάτω.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Τάσος Καπετανάκος

Ρεπορτάζ ΑΕΚ από το 2004. Λίγο καιρό μετά την «ανάσταση» της με τον Ντέμη μπροστάρη. Εκτοτε έχουμε ζήσει μαζί της τα πάντα. Τίτλους, διακρίσεις στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, ταξίδια στο εξωτερικό, υποβιβασμό, χωράφια στην Γ’ εθνική, ταξίδι μέχρι και τη… Νάξο με 8-9 μποφόρ και μετά την μεγάλη επιστροφή με Μελισσανίδη. Στα ΜΜΕ έχουμε «γράψει» αρκετά χιλιόμετρα και κάτι εκατομμύρια σε λέξεις («ΩΡΑ» σε 3-4 διαφορετικές version της, «Score», «Livesport», «Δικέφαλος» σε χαρτί και internet, enwsi.gr, aek365.gr, iefimerida.gr, coppa.gr). Κατά βάση ποδόσφαιρο και εκεί μείναμε στα πρώτα και δεύτερα άντα μας, αλλά κάναμε και πέρασμα νωρίτερα από το μπάσκετ και το χάντμπολ της ΑΕΚ. «Δημοσιογράφος» λέει ο τιμητικός τίτλος. Ρεπόρτερ πέντε ηπείρων και επτά θαλασσών θα προτιμούσα εγώ. Και συνεχίζουμε...