Το 0-0 της ΑΕΚ στην Τούμπα της δίνει ένα ανεπαίσθητο προβάδισμα για να βρίσκει αυτή στα ημιτελικά του Κυπέλλου.
Ελάχιστον μεν, αλλά προβάδισμα δε. Κυρίως ψυχολογικά. Και ψυχολογικά είναι καλό να παίρνει θετικό αποτέλεσμα η ΑΕΚ σε μία έδρα που τα τελευταία χρόνια δεν πάει καθόλου καλά, ενώ δεν απειλείται καν από τον αντίπαλο της. Και χάνει 3-4 σημαντικές ευκαιρίες για να βάλει γκολ και έχει οριακά ακυρωμένο γκολ για να τελείωνε από χθες βράδυ με ένα καθαρό 0-2 μέσα στη Θεσσαλονίκη.
Δεν το έκανε. Και από αυτό και μόνο δεν πρέπει, δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένη. Οταν είσαι τόσο καλύτερη, όταν έχεις κλασικές ευκαιρίες, πρέπει να τελειώνεις τα παιχνίδια. Και αυτό η ΑΕΚ δεν το έκανε. Σε μία εβδομάδα πρέπει να αποδείξει ότι είναι ξανά καλύτερη και να βρει οπωσδήποτε γκολ νωρίς για να βάλει δύσκολα στον ΠΑΟΚ. Το 0-0 είναι ύπουλο. Και χωρίς κόσμο πια, το προβάδισμα του δεν είναι όπως το μετρούσαμε παλιά. Κάθε ισοπαλία με γκολ είναι υπέρ του ΠΑΟΚ. Και η ΑΕΚ πρέπει να κερδίσει για να περάσει.
Για την ΑΕΚ, πάντως, μετά τα όσα έγιναν το τελευταίο διάστημα ήταν ένα ματς – βάλσαμο. Το είχε ανάγκη η ΑΕΚ μετά τα όσα πέρασε. Τελικά δεν άλλαξε διάταξη, αλλά έβαλε τον Γέβτιτς δεκάρι και το συμμάζεψε μετά τις τόσες απουσίες. Έλειπαν σημαντικοί παίκτες (Αραούχο, Βράνιες, Αμραμπατ, Στάνκοβιτς, Σάκχοφ, Τάνκοβιτς) και όμως η ΑΕΚ είχε τον πρώτο ρόλο χθες στη Θεσσαλονίκη.
Και αυτό είναι σωστό ως αντίδραση, αλλά για το ότι δεν κέρδισε πρέπει να χτυπά το κεφάλι της στον τοίχο. Και στο ΟΑΚΑ σε λίγες ημέρες πρέπει να κάνει σαν να μην έγινε… τίποτε στην Τούμπα. Πρέπει να βρει γκολ, να κρατήσει ξανά «ανενεργό» τον ΠΑΟΚ επιθετικά. Αν το έχει κάνει, θα έχει περάσει.
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου δεν βρήκε απαντήσεις χθες απέναντι στο σχέδιο Γιαννίκη, αλλά στην Αθήνα θα διαχειριστεί διαφορετικά το ματς. Τα mind games του πια δεν περνάνε, κανείς δεν του δίνει σημασία και τελικά ευτυχώς που δεν φόρεσε «κιτρινόμαυρη» φόρμα.
ΥΓ: Η ΑΕΚ δεν έλυσε τα προβλήματα της με μία καλή εμφάνιση. Εχει καθυστερήσει χαρακτηριστικά στην μεταγραφή χαφ. Και δεν χρειάζεται μόνο χαφ πια…
