Και όμως τώρα θα έπρεπε να «τελειώσει» τον Χιμένεθ
Η ΑΕΚ παίζει... ρίσκα για την Ευρώπη. Και δεν θα έπρεπε. Τώρα σε τρία 90λεπτα παίζει πάρα πολλά - Ο Μανόλο Χιμένεθ είναι στο... κάδροΗ ΑΕΚ παίζει… ρίσκα για την Ευρώπη. Και δεν θα έπρεπε. Τώρα σε τρία 90λεπτα παίζει πάρα πολλά.
Ο Μανόλο Χιμένεθ δίχως να είναι ο βασικός υπεύθυνος, αποτελεί πλέον κομμάτι του προβλήματος.
Η ΑΕΚ είδε τώρα βλέπει ξανά τη διαφορά της με τον Παναθηναϊκό να μειώνεται στους 3 βαθμούς. Μία ακόμη ήττα την Κυριακή αν κάνει, θα μείνει 5η… Και μετά θα έχει 2 ματς για να κάνει την ανατροπή και να πάρει έστω ένα βαθμό παραπάνω από την ομάδα του Λάζλο Μπόλονι. Μία από τις χειρότερες ΑΕΚ της ιστορίας, επιχειρεί να σώσει ότι σώζεται απέναντι σε ένα Παναθηναϊκό που την κρατά ζωντανή. Διότι αν ο ΠΑΟ ήταν στοιχειωδώς πιο σοβαρός στον πάγκο του, θα είχε αφήσει την ΑΕΚ πίσω του. Αυτή είναι η (ποδοσφαιρική) αλήθεια. Μπορεί να έχει καλύτερο και πιο γεμάτο ρόστερ, αλλά η αλήθεια στο γήπεδο δείχνει άλλα.
Η Ενωση συνεχίζει να παίζει… απέναντι στον εαυτό της και στον αντίπαλο. Και αυτό επειδή είναι αντιποδοσφαιρικό, έτσι και το ποδόσφαιρο την τιμωρεί. Μία ομάδα αδούλευτη, ξενερωμένη, τσακισμένη από τις απουσίες, δεν έχει τρόπο και σχέδιο να πάρει πόντους στα ντέρμπι. Και μετρά μόνο αρνητικά ρεκόρ στην ιστορία της φέτος…
Ο Μανόλο Χιμένεθ δεν είναι ο Νο1 υπεύθυνος για όλο αυτό. Δεδομένα. Ξέρουμε όλοι ότι η ευθύνη βαραίνει τη διοίκηση και τον επικεφαλής της. Ομως εδώ που φτάσαμε, τρία ματς πριν το φινάλε, έπρεπε η ΑΕΚ να προχωρήσει σε αλλαγή. Σε αντικατάσταση του Χιμένεθ. Έστω με τον Παναγιωτάρα, να έχει δίπλα του Κονέ και Ατματσίδη για ευνόητους λόγους. Να πάει η ΑΕΚ στα τρία τελευταία 90λεπτα να παίξει τα… ρέστα της. Και να σώσει την χρονιά. Και όμως δεν έγινε τώρα. Όταν είχε ανοίξει η κουβέντα μετά το 1-5 από τον ΟΣΦΠ, υπήρχαν ακόμη 10 ματς. Πολλά για υπηρεσιακό επιπέδου Παναγιωτάρα και… κασκαντέρ. Τώρα που είναι 3 και ψάχνεις απλά την αντίδραση των αποδυτηρίων, μπορούσε. Αλλά δεν το έκανε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Η ΑΕΚ διασύρεται μπροστά στα μάτια της…
Ομιλία Χιμένεθ: «Δεν έχω παράπονο, τι άλλο να πω…»