Ο Αμραμπατ ήταν το μαξιλαράκι ασφαλείας για ΑΕΚ και Γιαννίκη

Η ΑΕΚ κέρδισε. Το πρώτο ζητούμενο επιτεύχθηκε. Το έκανε δίχως μάλιστα να δεχθεί γκολ. Ετσι, πέτυχε και το δεύτερο ζητούμενο. Και το έκανε με σχετικά καλή εμφάνιση, δίχως να απειληθεί ιδιαίτερα από τον Ατρόμητο. Πέτυχε και το τρίτο ζητούμενο δηλαδή.

Άρα είχε πολλά από τα βασικά ζητούμενα στο ντεμπούτο του Αργύρη Γιαννίκη στην άκρη του πάγκου της. Δεν ενθουσίασε η εμφάνιση της, δεν… μας τρέλανε, αλλά αν καταφέρνει να κερδίζει 3-0 στο ντεμπούτο ενός νέου προπονητή με εικόνα που δεν σε τρελαίνει, τότε μεταφέρει ένα καλό μαντάτο για την συνέχεια. Υπάρχουν περιθώρια, υπάρχει προοπτική. Και ο Γιαννίκης είναι εδώ για αυτό.

Ο Ατρόμητος «απενεργοποιήθηκε» επιθετικά παρά τα καλά ονόματα που έχει, παρότι είχε χώρους και μπορούσε να δείξει περισσότερα με απειλές προς την εστία της ΑΕΚ. Δεν το έκανε. Δεν μπορούσε, βοήθησε και η ΑΕΚ σε αυτό.

Για τις εκπλήξεις Γιαννίκη στην 11άδα δεν μπορώ να πω ότι μας… έβγαλαν τα μάτια, αλλά Ρότα και Μήτογλου έκαναν τη δουλειά τους και έτσι ο νέος προπονητής δεν… κρεμάστηκε. Ο Ρότα έχει ενέργεια, πνευμόνια, μπορεί και ανεβοκατεβαίνει την πλευρά με ευκολία, αλλά τα δύο μαρκαρίσματα του στο όριο του πέναλτι έδειξαν την αφέλεια που ίσως κόστιζε. Για τον Μήτογλου υπάρχει πιο συγκροτημένη εικόνα. Καλός αμυντικός, ξέρει την θέση, αλλά δεν μπορώ να βγάλω ασφαλή συμπεράσματα για την εικόνα του από ένα τέτοιου είδους παιχνίδι. Παρά τους καλούς αριθμούς του, έχει δρόμο ακόμη για να πετάξει εκτός Τζαβέλλα ή Βράνιες. Το θετικό είναι πάντως ότι προστέθηκαν στο rotation δύο ακόμη παίκτες.

Ετσι και αλλιώς νομίζω ότι την επόμενη Κυριακή θα δούμε ξανά νέα πρόσωπα στην 11άδα. Το χθεσινό 3-0 δείχνει κάτι πιο ωραίο από ότι στην πραγματικότητα είδαμε. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αρκεί να μην σε αποπροσανατολίζει.

Ο Αμραμπατ έκανε τη διαφορά και καθάρισε για την ΑΕΚ

Και αυτό διότι η είσοδος του Νορντίν Αμραμπατ… καθάρισε το ματς. Πήρε πάνω του μπάλες, πήρε πρωτοβουλίες και από κίνηση του ήρθε η φάση-κλειδί για το 2-0 από το πέναλτι του Τσούμπερ. Ο Μαροκινός είναι έμπειρος, πολύ γυμνασμένος και είναι σπάνιας πάστας παίκτης και δεν αποφασίζει εύκολα να τον έχεις εκτός 11άδας. Για αυτό πιστεύω ότι μαζί με Τσούμπερ είναι οι δύο σταθερές στην επίθεση.

Δεν μπορεί η ΑΕΚ λοιπόν να εφησυχάζει. Πάει στο Βόλο για ένα κρας τεστ με ομάδα που παίζει με το πόδι στο γκάζι και δεν καταλαβαίνει από αντιπάλους-ονόματα. Εκεί θα δω περισσότερα για τον Γιαννίκη και τη δική του ΑΕΚ. Το πρέσινγκ είναι ξεκάθαρο πως το θέλει, όπως και η αξιοποίηση χώρων. Αλλά λείπει η ουσία. Και εκεί είναι το κλειδί. Πως θα κάνει η ΑΕΚ την ζωή της εύκολη.