Η ΑΕΚ του Χιμένεθ χθες βράδυ στην Ριζούπολη έχασε με 2-1 από τον Απόλλωνα Σμύρνης, αλλά ευτυχώς για την ίδια δεν το πλήρωσε. Διότι το 2-0 του πρώτου αγώνα και η σοβαρότητα στο β’ ημίχρονο είχαν κάνει τη δουλειά της.
Ομως εξάγονται κάποια χρήσιμα συμπεράσματα και σε αυτά τα ματς των πολλών αλλαγών στην 11αδα. Ο Μανόλο Χιμένεθ όταν κάτι δεν του αρέσει το φωνάζει. Δημόσια με τοποθετήσεις. Ακόμη και να βγάλει παίκτες στην… σέντρα επιχειρεί. Διότι στόχος του είναι είτε να αφυπνίσει άμεσα και να προλάβει τα χειρότερα, είτε ακόμη και να στείλει τα μηνύματα του για την ΑΕΚ της επόμενης σεζόν. Ξέρει σχεδόν πάντα τι κάνει ο Ισπανός.
Η ΑΕΚ που βλέπουμε και διαχειρίζεται ο Μανόλο Χιμένεθ από την αρχή που επέστρεψε δεν είναι δική του ομάδα. Γνωστό αυτό. Ομως και στα χαρακτηριστικά που θέλει ο ίδιος και στο κομμάτι της δουλειάς, δεν είναι ΑΕΚ του Χιμένεθ. Οχι απλά σαν επιλογή προσώπων. Και ας παλεύει ο ίδιος να την κάνει δική του. Και να πω την αλήθεια τουλάχιστον και για τον Φλεβάρη δύσκολα θα καταφέρει να έχει τα περισσότερα εξ’ αυτών που θέλει ο Ισπανός στο χορτάρι. Η ένταση στο παιχνίδι είναι ένα κομμάτι που περνά σιγά-σιγά ο ίδιος, όπως και η τριάδα στα χαφ που δεδομένων των συνθηκών είναι αναγκαία για την συνοχή της ομάδας.
Χθες πχ με Τάνκοβιτς μπροστά από τα χαφ η ΑΕΚ… κόπηκε και τιμωρήθηκε από την ένταση που έβαζε επιθετικά ο Απόλλωνας. Διότι αρχικά ο Σουηδός δεν είναι ο τύπος χαφ που θα παίξει στον άξονα και κάθετα προς την περιοχή. Είναι άλλου στυλ παίκτης που παρότι δεν είναι εξτρέμ τα χαρακτηριστικά του βολεύονται μια χαρά αριστερά και ξέρει τι να κάνει κάθε φορά την μπάλα.
Αδύνατον να κάνει αυτό που θέλει ο Χιμένεθ
Ο Χιμένεθ προσπαθεί κάθε μέρα στα Σπάτα να βάλει και κάτι δικό του στο σύνολο, αλλά μοιάζει αδύνατον να το καταφέρει αυτό σε απόλυτο βαθμό. Ο ίδιος αν τον ρωτήσει κάποιος πιστεύει ότι θα το κάνει. Δηλαδή, να βάλει πίεση σε όλους για presing, αλληλοκαλύψεις, το σωστό transition και μέσα στα προβλήματα να έχει έτοιμες τις λύσεις από τον πάγκο.
Μπορεί να ξέρει πολλά από τα παιδιά της ομάδας, αλλά και αυτά πλέον έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Ο Μάνταλος δεν είναι ο γνωστός Μάνταλος πια, ο Λιβάια απλά δεν υπάρχει και ένας καλός Σιμόες δεν φτάνει στον άξονα. Ειδικά τώρα που ο Γαλανόπουλος μένει off για δύο μήνες που ήταν μία βάση του.
Τώρα χάνοντας τον πιο ενεργητικό χαφ του, χάνει σε ένταση και ειδικότερα το φορμάρισμα του. Ο Γαλανόπουλος έδινε κάτι έξτρα στην ομάδα δεδομένων και των προβλημάτων στον άξονα και τώρα το χάνει η ΑΕΚ. Η επιστροφή Σιμάνσκι σαφώς και είναι σημαντική, ενώ πρέπει να μπει στην εξίσωση περισσότερο και ο Κρίστιτσιτς (έχει να παίξει από 14 Ιανουαρίου στο Χαριλάου) και ο Σάκχοφ να πάρει τα… πάνω του.
Πρέπει να λύσει πολλά ο Μανόλο. Οπως και το κομμάτι της άμυνας. Στον Χνιντ δεν μπορεί να στηρίζεται με τέτοιες εμφανίσεις, ο Τσιγκρίνσκι χθες ήταν σε μία κακή βραδιά και απομένουν Νεντελτσεάρου, Λάτσι και Σβάρνας. Στα μπακ ο Λόπες είναι… ένας μέχρι να πάρει ανάσα από τον Μιτάι, ενώ δεξιά αποτελεί ερωτηματικό γιατί δεν έδωσε ένα 45λεπτο ως μπακ στον Νταντσένκο και τον έβαλε μπροστά από τον Ραντόνια που συνεχίζει να δείχνει καλά στοιχεία αλλά δεν μπορεί να αποτελέσει μέλος του βασικού πλάνου της ΑΕΚ ακόμη.
Ο Ισπανός προπονητής κοντεύει στον 1,5 μήνα στην ΑΕΚ και ακόμη έχει να λύσει προβλήματα και να καλύψει κενά που δημιουργούνται, διότι η ομάδα δεν κάλυψε τον Γενάρη. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει, αποτελεί ένα γρίφο. Ομως μέχρι τέλους θα πάει με αυτό που έχει στο μυαλό του. Και ας μην είναι μία ΑΕΚ… Μανόλο αυτή.
