Φιλικό Παρτιζάν-ΑΕΚ; Δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει…
Τον Απρίλιο του 1999 η ΑΕΚ δεν κατέκτησε τρόπαιο. Δεν κέρδισε κάποιο μεγάλο ντέρμπι. Δεν πέτυχε αγωνιστικά κάτι πραγματικά σπουδαίο. Πριν 20 χρόνια η Ενωση πήγε και έπαιξε στον πόλεμο. Κρατήστε κάθε λέξη ξεχωριστά. Απομονώστε την και σκεφτείτε την. «Επαιξε ποδόσφαιρο στον πόλεμο». Εκεί που δεν πάτησε πόδι ποδοσφαιριστή ποτέ εκείνη την εμπόλεμη περίοδο. Το Βελιγράδι δεχόταν επίθεση από τις ΗΠΑ του Κλίντον. Οι βομβαρδισμοί από τις ΝΑΤΟικές δυνάμεις διήρκησαν συνολικά 76 μέρες. Αρχισαν στις 24 Μαρτίου 1999, μόλις δύο εβδομάδες πριν από το φιλικό ματς της ΑΕΚ με την Παρτιζάν.
Δεν είχαν από πού να πιαστούν, τι να ελπίζουν και τι να περιμένουν οι Σέρβοι. Έβλεπαν μόνο βόμβες, φλόγες, καπνούς και νεκρούς. Και είδαν την αποστολή της ΑΕΚ μπροστά τους. Τα πούλμαν με τους «κιτρινόμαυρους» να στέλνουν το μήνυμα που έπρεπε παγκοσμίως. Πέντε πούλμαν γεμάτα κόσμο. Πέντε πούλμαν γεμάτα φόβο. Πέντε πούλμαν που μετέφεραν την ελπίδα. Οι Σέρβοι μόλις τους πρωτοείδαν προσέφεραν ψωμί και αλάτι, έτσι υποδέχονται τους φιλοξενούμενους στην πατρίδα τους. Το Νόβισαντ είχε γεμίσει με ελληνικές σημαίες.
Ο μεγαλύτερος τίτλος στην ιστορία της ΑΕΚ
Στο παιχνίδι είχε γίνει sold out στα εισιτήρια, αλλά μόλις 15.000 κατάφεραν να πάνε. Τα καύσιμα ήταν ελάχιστα και δεν μπορούσαν να φτάσουν στο γήπεδο όλοι όσοι ήθελαν να διαδηλώσουν και να φωνάξουν. Ήταν ένα ματς-συλλαλητήριο κατά του πολέμου. Η ΑΕΚ μετέφερε το παγκόσμιο μήνυμα «STOP THE WAR». Και αυτό περιποίει τιμή για την ίδια, είναι ο μεγαλύτερος τίτλος για την ίδια.
Το ματς έληξε θυμάμαι τότε στο 1-1 με σκόρερ τον Ζουμπούλη για την ελληνική ομάδα και τον σπουδαίο Κέζμαν για τους γηπεδούχους, και τις ιαχές των Σέρβων «ΑΕΚ, Ελλάς, ΑΕΚ, Ελλάς».
Το εύκολο είχε… περάσει. Το ματς έπρεπε να τελειώσει άρον-άρον. Νύχτωνε και η ελληνική αποστολή έπρεπε να προλάβει να περάσει τα σύνορα με την Ουγγαρία. Γιατί; Η νύχτα σήμαινε βόμβες από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Και άπαντες έμπαιναν στα καταφύγια. Από όλο αυτό που έκανε η ΑΕΚ και έγραψε ιστορία μεγαλύτερη από κάθε τρόπαιο της, θα έπρεπε να έχει αιωνίως την εκτίμηση και τον σεβασμό των Σέρβων.
Δυστυχώς ξέχασαν…
Οι νέες γενιές της χώρας όμως ξέχασαν. Η Παρτιζάν, η ομάδα που έπαιξε φιλικό η ΑΕΚ, αποφάσισε να αδελφοποιηθεί με τον ΠΑΟΚ και οι οπαδοί τους συνεργάστηκαν στα αίσχη του Βόλου στον τελικό του 2017 για να βγουν μαχαίρια και φαλτσέτες στην περιβόητη πεζογέφυρα στο Πανθεσσαλικό. Πρώτη και πάνω από όλα η Παρτιζάν και η κοινωνία της ξέχασε τι έκανε η ΑΕΚ και επέδειξε ασέβεια. 20 χρόνια μετά οι νεαροί τότε Σέρβοι, είναι πια ώριμοι κύριοι. Και θα έπρεπε να μεταφέρουν, να μάθουν στις νέες γενιές τι έκανε για αυτούς η ΑΕΚ. Οι άνδρες τότε, είναι πια ηλικιωμένοι-σοφοί τώρα. Δεν το έκαναν. Αποτέλεσμα, να βλέπουμε εισαγόμενους Σέρβους χούλιγκαν εναντίον Ελλήνων και δη οπαδών της ΑΕΚ. Πόσο οξύμωρο. Οπαδοί που αγκαλιαζόντουσαν το 1999, εδώ και κάποια χρόνια να σφάζονται. Κυριολεκτικά.
Ηθελα να περιγράψω όλα τα παραπάνω, ήθελα να περιγράψω και μετά τι έγινε, για να βγει το συμπέρασμα ότι η πρόταση για φιλικό Παρτιζάν – ΑΕΚ δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Δυστυχώς είναι ανέφικτη. Θα ήταν τεράστια τιμή για την ΑΕΚ να δεχθεί τον σεβασμό από τους Σέρβους και την Παρτιζάν για ότι τους προσέφερε με τεράστιο κίνδυνο 20 χρόνια πριν, για ότι έκανε αυτή που δεν έκανε κανείς άλλος τότε. Για λόγους ασφαλείας δεν μπορεί να γίνει φιλικό όπως θα έπρεπε να γίνει. Και εδώ δεν ευθύνεται ούτε η ΑΕΚ, ούτε οι οπαδοί της. Η Παρτιζάν ξέχασε. Δυστυχώς.