Στη ζωή, όλα, για κάποιο λόγο γίνονται. Βέβαια, όταν μια αναποδιά συμβαίνει, το συγκεκριμένο γνωμικό, οι περισσότεροι δεν ξέρουν πως να το ερμηνεύσουν, το παραμερίζουν και αφήνουν συνειρμικά το «τιμόνι» της ζωής να τους οδηγήσει όπου αυτό θέλει. Ωστόσο, υπάρχει και η περίπτωση της ΑΕΚ, η οποία όχι μόνο συνειδητοποίησε τη σημασία του, αλλά το χρησιμοποίησε για να αναδυθεί από το βάλτο της ιστορίας και να πετάξει υπέρλαμπρη προς την κορυφή.
Ο Χρήστος Δημόπουλος γράφει για τον Ταϊλανδό επιχειρηματία και τον τρόπο με τον οποίο έδρασε, το διάστημα που έμεινε στην Αθήνα.
Ο Γιάννης Χωριανόπουλος γράφει για το πάρτι τίτλου της «Ένωσης»
Όταν βρέθηκαν πάνω από 60 χιλιάδες κόσμου στο ΑΕΚ- Λεβαδειακός, κάτι έλειπε στο ΟΑΚΑ. Τότε, το ενδόμυχο «κράτημα» που υπήρχε στους πανηγυρισμούς, ήταν φανερό, καθώς το δημιουργούσαν οι δικαστικές αποφάσεις που εκκρεμούσαν. «Τώρα πανηγυρίζουμε ή περιμένουμε;», ήταν το ερώτημα που είχαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, αυτοί που αποθέωναν τους παίκτες στο γύρο του θριάμβου.
Το πανό στα ορεινά του ΟΑΚΑ ήταν εκεί για να δίνει το σύνθημα και να θυμίζει πως αυτή η ομάδα που κάποτε κέρδισε δικαιωματικά τον τίτλο της «Βασίλισσας», έφτασε πολύ χαμηλά, αλλά επέστρεψε. The Queen is here. Στον ημιτελικό της Παρασκευής, απέναντι στη Μούρθια, μια ομάδα που δεν τρομάζει στο όνομα αλλά είναι πολύ καλή...
Τι έχει πετύχει η ΑΕΚ επτά χρόνια μετά τον υποβιβασμό της; Τόσα πολλά ήδη ώστε συνδυαστικά και με τα υπόλοιπα αθλήματα να μιλάμε για «χρονιά ΑΕΚ». Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης
Στο ψάξιμο ο άλλοτε τεχνικός του ΠΑΟΚ
Το δεύτερο αγωνιστικό πέρασμα του Κέβιν Μιραλάς στον Ολυμπιακό, συνέπεσε σε άσχημη συγκυρία και για τις δύο πλευρές.
Είναι μία ημέρα-λεκές που θα συνοδεύει χρόνια τον Παναθηναϊκό… Ο άρχοντας έδωσε το δικαίωμα σε ελάχιστους να πιάνουν το όνομά του στο στόμα τους!
Πως γίναμε έτσι ρε, πως καταντήσαμε. Για την μπάλα ρε. Να βρίζει ο ένας τη μάνα του άλλου, επειδή είναι άλλη ομάδα. Μιλάμε για πάτο. Το μπινελίκι να πέφτει straight through στα social, στα γήπεδα και τελευταίο ενσταντανέ είναι να πλακώνονται όλοι στη μέση του δρόμου. Σε άκυρη φάση, ένα ηλιόλουστο πρωινό π.χ. σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη. Και καλά...