Ο Λαβρέντι Μπέρια είναι ένα από τα πλέον «σκοτεινά» πρόσωπα στην εποχή της Σοβιετικής Ένωσης και χρεώνεται χιλιάδες δολοφονίες.
Κι επίσης, ο Μπέρια δεν ήταν απλώς ο αρχηγός της NKVD (πρόδρομος της KGB) και μάλιστα ο μακροβιότερος όλων των μυστικών υπηρεσιών (όπως κι αν ονομάζονταν) της ΕΣΣΔ. Ήταν ένα μισητό πρόσωπο, ένας μοχθηρός τύπος, ένας ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ που ευθύνεται για αμέτρητους σκοτωμούς ανθρώπους κατά τις εκκαθαρίσεις των αντιφρονούντων αλλά και των εσωκομματικών αντιπάλων του Ιωσήφ Στάλιν.
Όπως και ο Στάλιν (το πραγματικό του όνομα ήταν Γιόζεφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι) έτσι και ο Μπέρια ήταν Γεωργιανός. Μάλιστα εκνεύριζαν αφάνταστα κάμποσα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου επειδή μεταξύ τους μιλούσαν στη γεωργιανή διάλεκτο, αλλά ποιος να τολμήσει να μιλήσει ή να αντιδράσει!
Στον Στάλιν δεν αντιδρούσε κανείς. Ο Μπέρια ήταν ο μόνος στον οποίο επιτρεπόταν να φέρει περίστροφο κατά τη διάρκεια του Πολιτικού Συμβουλίου.
Ο Μπέρια άσκησε μεγάλη επιρροή κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά τον θάνατο του Στάλιν (το 1953).
Διοικούσε τεράστιες μονάδες του σοβιετικού στρατού και είχε de facto τον τίτλο του Στρατάρχη. Ήταν επικεφαλής των επιχειρησιακών μονάδων της NKVD αλλά και για τις επιχειρήσεις στο ανατολικό μέτωπο στη διάρκεια του πολέμου.
Ενεργούσε ως οπισθοφυλακή για τον εκφοβισμό χιλιάδων «προδοτών, παραιτημένων, δειλών και μονίμως επικαλούμενων ασθένεια».
Ο Μπέρια εξέφραζε το απόλυτο κακό και προκαλούσε τρόμο
Υπήρξε διοικητής στο αχανές σύμπλεγμα των στρατοπέδων εργασίας (Γκούλαγκ). Ανέπτυξε ένα εντυπωσιακό δίκτυο κατασκοπείας και σαμποτάζ πίσω από τις ναζιστικές γραμμές.
Μάλιστα ο ίδιος ο Στάλιν τον παρουσίασε ως τον «δικό του Χίμλερ» στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Φραγκλίνο Ρούζβελτ κατά την ιστορική Διάσκεψη της Γιάλτας θέλοντας έτσι να καταστήσει σαφές ότι ο Μπέρια ήταν ο νούμερο 2 στην ΕΣΣΔ και φυσικά πανίσχυρος. Εξ ου και η παρομοίωση με τον υπαρχηγό του Χίτλερ.
Ο Μπέρια όμως, εκτός από την αποτελεσματικότητά του (που φάνηκε περισσότερο στο σοβιετικό πρόγραμμα παραγωγής ατομικής βόμβας που ήταν υπεύθυνος) ήταν φημισμένος για τη σκληρότητα και την αδιαλλαξία του.
Διασκέδαζε ιδιαίτερα να βασανίζει, να δέρνει και να βιάζει νεαρές γυναίκες πριν τις εκτελέσει. Μέσα στο γραφείο του υπέβαλε τους συλληφθέντες σε σκληρά βασανιστήρια.
Στα Γκούλαγκ έδρασε επίσης με σαδισμό και σκληρότητα ενώ στο υπόγειο του σπιτιού του βρέθηκαν ανθρώπινοι σκελετοί! Δε σταματούσε ποτέ και πουθενά να βγάζει τα εγκληματικά του ένστικτα.
Μπορεί να φαινόταν «αφοσιωμένος κομμουνιστής» αλλά ο τρόπος ζωής του ήταν καπιταλιστικός.
Απαρνήθηκε την κομμουνιστική λιτότητα, κυκλοφορούσε με υπερπολυτελή αυτοκίνητα αμερικανικής εταιρείας, είχε πολυτελέστατες κατοικίες και εντυπωσιακή γκαρνταρόμπα.
Τα ρούχα του ήταν ειδική παραγγελία από το Λονδίνο και το Παρίσι. Πίστευε ότι έτσι θα κατακτούσε όλες τις γυναίκες καθώς δεν του αρκούσε η σύζυγός του που ήταν η ομορφότερη γυναίκα της Γεωργίας. Είχε μεγάλη αδυναμία στις ηθοποιούς, τις χορεύτριες και τις αθλήτριες.
Όσες κατάφερναν να του πουν «όχι» πολύ απλά μετά γίνονταν θύματα βιασμού από τον Μπέρια.
Το τέλος του όμως ήταν σκληρό. Αποτέλεσε για σύντομο διάστημα μέρος της κυβερνώσας τρόικας με τον Γκεόργκι Μαλενκόφ και τον Βιατσεσλάβ Μόλοτωφ. Παρ’ όλα αυτά, την ίδια χρονιά αυτός συνελήφθη και εκτελέστηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους στις 23 Δεκεμβρίου του 1953 σε ηλικία 54 ετών.
Ισχυρίστηκε ότι είχε δηλητηριάσει τον Στάλιν, σύμφωνα με τις αναμνήσεις του Μόλοτωφ.
Πριν από μερικά χρόνια οι συγγενείς του επιχείρησαν να αποκαταστήσουν τη μνήμη του αλλά το ρωσικό δικαστήριο έβγαλε την ετυμηγορία ότι «η ιστορία οφείλει να αναφέρει τον Μπέρια ως σφαγέα»!
Όλα όσα θέλετε να ξέρετε στο geostratigika.gr