Η πτώση του καθεστώτος Άσαντ εξέπληξε τον πλανήτη. Μετά το ξέσπασμα των επαναστάσεων της Αραβικής Άνοιξης το 2011 που οδήγησαν στην κατάρρευση των δικτατοριών σε Τυνησία, Αίγυπτο, Λιβύη και Υεμένη, αλλά και στη μερική χαλάρωση της κοινωνικής ασφυξίας σε Σαουδική Αραβία, Μαρόκο, Μπαχρέιν και Αλγερία, η Συρία βυθίστηκε στον εμφύλιο πόλεμο.
Παρά τη στήριξη των ΗΠΑ, της Σαουδικής Αραβίας και πολλών ευρωπαϊκών κρατών σε αντικαθεστωτικές πολιτοφυλακές και οργανώσεις, το καθεστώς Άσαντ πέτυχε να δια τηρηθεί στην εξουσία, εν μέρει χάρη στη ρωσική στρατιωτική και οικονομική στήριξη.
Την ίδια στιγμή, η ενίσχυση του Ισλαμικού κράτους έπεισε τη Δύση για τη χρησιμότητα μιας προσέγγισης με το καθεστώς της Δαμασκού, ευνοώντας τη σταδιακή επάνοδο του Μπασάρ Αλ Άσαντ στους κόλπους της διεθνούς κοινότητας.
Τι επέτρεψε, λοιπόν, την ταχεία κατάρρευση του Άσαντ;
Διαβάστε τη συνέχεια στο geostratigika.gr